Jakob Roggeveen
Jakob Roggeveen (1 de febreru de 1659, Middelburg – 31 de xineru de 1729, Middelburg) foi un almirante neerlandés, recordáu pol so descubrimientu, pa occidente, de la Islla de Pascua'l 5 d'abril de 1722, mas de mil años dempués de ser yá afayada por navegantes polinésicos mientres un viaxe d'esploración n'Oceanía.[5]
Jakob Roggeveen | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Middelburg[1], 1 de febreru de 1659[2] | ||
| Nacionalidá | Provincies Xuníes de los Países Baxos | ||
| Muerte | Middelburg[3], 31 de xineru de 1729[4] (69 años) | ||
| Estudios | |||
| Estudios | Universidá de Harderwijk | ||
| Oficiu | esplorador | ||
| Emplegadores |
Compañía Neerlandesa de las Indias Occidentales (es)  | ||
 | |||
Biografía editar
El so padre, Arent Roggeveen, yera matemáticu con muncho conocencia de l'astronomía, de la xeografía, y de la teoría de la navegación. Ello ye que él ocupóse col estudiu de la mítica Terra Australis, ya inclusive consiguió una patente pa dicha escursión exploratoria. Asina, presentó una propuesta de viaxe d'esploración a la Compañía Holandesa de les Indies Orientales (Verenigde Oost-Indische Compagnie - VOC) que foi aceptada, pero los conflictos ente España y les Provincies Xuníes de los Países Baxos provocaron que se retardara.
La vida d'esti marín, antes d'esti viaxe, foi abondo ocupada: estudió lleis y el 30 de marzu de 1683, facer de notariu de la llocalidá de Middelburg, graduóse como doctor en Derechu na Universidá de Harderwijk el 12 d'agostu de 1690, casóse con Marija Margaerita Vincentius, que morrió n'ochobre de 1694. En 1706 xunir a la Compañía Holandesa de les Indies Orientales, exerciendo como maxistráu ente 1707 y 1714 nes Indies Orientales Holandeses (actual Indonesia), específicamente en Batavia (güei Jakarta). Al volver a Middelburg recuperó'l proyeutu del el so padre y consiguió la comandancia d'una espedición al cargu de la Compañía Holandesa de les Indies Occidentales (West-Indische Compagnie - WIC).
Viaxe d'esploración de la Tierra Austral editar
L'oxetivu de Roggeveen yera atopar la Tierra de Davis, que describiera'l pirata inglés delantre de la mariña de Chile y, dempués, atopar el continente austral (Zuidland) siguiendo les indicaciones de Willem Schouten que, n'el so viaxe, supunxera que s'atopaba cerca de les Tuamotu. Partió con tres barcos, Arend, Thienhoven y Afrikaansche Galey, ayudáu especialmente pol capitán Cornelis Bouman y con doscientos setenta tripulantes.
Fixeron escala en Brasil, onde primeramente fueron recibíos a tiros. En doblando'l cabu de Fornos, visitó'l archipiélago Juan Fernández. En llugar d'atopar la Tierra de Davis, el domingu de Pascua afayó y esploró la islla de Pascua.[6] Dempués siguió aproximao la mesma ruta que la del viaxe de -y Maire y Schouten al traviés del archipiélagu Tuamotu, que bautizó como "el Llaberintu". Perdió'l Afrikaansche Galey y, ante la necesidá de cebera y la falta de resultaos respecto'l continente austral, decidió dir direutamente escontra Batavia. Pel camín atopó unes islles altes que nun esploró, probablemente Bora Bora y Maupiti, y solo paróse nes islles Manu'a (Samoa), que denominó islles Bouman, una y bones el capitán foi'l primeru en veles.[7]
Llegó a Batavia y foi arrestáu por violar el monopoliu de la VOC, pero finalmente foi compensáu y pudo volver a los Países Baxos.[7] Aparte del descubrimientu de la islla de Pascua, criticóse-y que solo atopara islles yá esploraes enantes y dexó pasar la oportunidá d'esplorar otres islles más grandes y poblaes. Fixéronse dos rellaciones del viaxe, magar con múltiples imprecisiones y delles contradicciones. Nenguna de los dos acreditóse que fora de Roggeveen.
Ruta del viaxe editar
- Texel, Holanda, 1 d'agostu de 1721.[7]
- Madeira, Cabu Verde, Brasil.
- Belgia Australis, anguaño Malvines.
- Cabu de Fornos
- Archipiélago Juan Fernández, 16 de marzu de 1722.
- Islla de Pascua, 5 d'abril del 1722. Esquicen y describen la isla.[8]
- El Llaberintu, Tuamotu:
- Carlshoff o Bedrieglijk, anguaño Tikei, 18 de mayu. Confundir cola islla Honden de Schouten.
- Schadelijk Eiland (islla Gafida), güei Takapoto, 20 de mayu.[7][9] Naufraga'l Afrikaansche Galey y cinco marineros desierten.
- Dageraad (Aurora), anguaño Manihi, na madrugada del 21 de mayu.
- Avondstond y Meersorgh, güei Apataki y Arutua nes islles Palliser.
- Goede Verwachtinge (Bona Esperanza), güei Rangiroa, 25 de mayu.[7]
- Verkwikking (Recreación), güei Makatea, afayada'l 1 de xunu. Consiguen cebera.
- Islles de la Sociedá: Bora Bora y Maupiti, pero nun se detien.
- Vuyle (islla de los Páxaros), güei atolón Rose, afayada'l 13 de xunu.
- Islles Bouman, güei islles Manu'a en Samoa, 14 de xunu.
- Batavia, 4 d'ochobre de 1722.
- Texel, 11 de xunu de 1723.
Roggeveen foi'l decimosestu (16º) marín en dar la vuelta al mundu.
Lliteratura editar
- Jacob Roggeveen. Twee jahrige reyze rondom de wereld met drie scheper (1721) door last v.d.: Nederl Westind, Maatschappen, Dortrecht 1728 (preferiblemente traducción al alemán en Friedrich Schulze-Maizier: Die Osterinsel, Insel-Verlag Leipzig 1926)
- Carl Friedrich Behrens. Der wohlversuchte Südländer, Reise um die Welt 1721/22, Nachdruck bei Brockhaus-Verlag Leipzig 1923 (Behrens yera'l comandante de marinos nel Erdumseglung de Roggeveen)
- Werner P. Lange. Südseehorizonte. Eine maritime Entdeckungsgeschichte Ozeaniens. Urania, Leipzig 1983 (3ª ed. 1990). ISBN 3-332-00365-8
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 12 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ «Jacob Roggeveen». Libweb5.princeton.edu. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2012.
- ↑ Kristof, Nicholas (17 de marzu de 2018). A Parable of Self-Destruction. The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/03/17/opinion/sunday/easter-island-climate-change.html?action=click&pgtype=Homepage&clickSource=story-heading&module=opinion-c-col-right-region®ion=opinion-c-col-right-region&WT.nav=opinion-c-col-right-region. Consultáu'l 18 de marzu de 2018.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Quanchi, Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of the Pacific Islands, p. 217
- ↑ «Chauvet - Easter Island». Chauvet-translation.com. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2012.
- ↑ Salmond, Anne (2010) Aphrodite's Island. Berkeley: University of California Press, páx. 34. ISBN 9780520261143.
Bibliografía editar
- Who's Who in Pacific Navigation, John Dunmore Melbourne University Press 1972
- The Journal of Jacob Roggeveen, editó Andrew Sharpe, Oxford University Press, 1970
- Extract from the Official log of Jacob Roggeveen reproducíu n'Obra citada|títulu=The voyage of Don Felipe Gonzalez to Easter Island in 1770-1|editor=Bolton Glanville Corney|añu=1908|páxina=3 | editorial = Hakluyt Society|url=https://archive.org/stream/voyagecaptaindo00unkngoog#page/n88/mode/2up%7Cfechaaccesu=13 de xineru de 2013}}
- Quanchi, Max (2005). Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of the Pacific Islands. The Scarecrow Press. ISBN 0810853957.
Enllaces esternos editar
Datos: Q243375
