James Jerome Gibson (27 de xineru de 1904McConnelsville (es) Traducir – 11 d'avientu de 1979Ithaca), foi un psicólogu norteamericanu, nacíu en McConnelsville, Ohio. Ye consideráu unu de los máximos espertos nel campu de la perceición visual. Na so obra clásica La perceición del mundu visual (1950) refugó'l conductismu metodolóxicu de moda entós p'adoptar una perspeutiva basada nel so propiu trabayu esperimental, que foi pioneru en proponer la idea de que los animales "muestreaban" la información del 'ambiente' del mundu esterior. Estudió'l conceutu de fluxu óptico (que puede describise como'l fluxu aparente del movimientu de los oxetos nel campu visual con rellación al observador) usando'l patrón de lluz na retina.

James J. Gibson
Vida
Nacimientu McConnelsville (es) Traducir27 de xineru de 1904[1]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Muerte Ithaca11 d'avientu de 1979[1] (75 años)
Familia
Casáu con Eleanor J. Gibson (es) Traducir
Estudios
Estudios Universidá de Princeton títulu de grau : filosofía
Universidá de Princeton 1928) Philosophiæ doctor : sicoloxía
Direutor de tesis Herbert Langfeld
Direutor de tesis de Jacob Beck (en) Traducir
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu psicóloguprofesor universitariu
Emplegadores Smith College (es) Traducir
Premios
Influyencies Edwin Holt
Miembru de Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos
Cambiar los datos en Wikidata

Gibson tamién acuñó'l términu affordance ("ufierta aguiyar"), que se refier a les oportunidaes d'aición qu'ufierten un oxetu en particular o'l mediu ambiente. Esti conceutu foi desaxeradamente influyente nel campu del diseñu y la ergonomía: vease por casu el trabayu de Donald Norman, quien trabayó con Gibson y afixo munches de les sos idees pa les sos propies teoríes.

Nes sos obres posteriores (como, por casu, "L'enfoque ecolóxicu de la perceición visual" (1979)), el trabayu de Gibson fíxose más filosóficu y criticó el cognitivismo de la mesma manera qu'atacara antes al conductismu. Denominó al so nuevu aproximamientu "psicoloxía ecolóxica." Refugó asina mesmu la perspeutiva del procesamientu d'información sobre la cognición. Gibson ye cada vez más influyente en munchos movimientos contemporáneos de la psicoloxíasobremanera los que se consideren post-cognitivistas.

Morrió en Ithaca, Nueva York. Tuvo casáu col so colega la célebre psicóloga del desenvolvimientu Eleanor Gibson.

Teoría de la perceición direuta

editar

Gibson propunxo fuertes argumentos a favor de la perceición direuta y el realismu direutu (propuestu orixinalmente pol filósofu escocés Thomas Reid), n'oposición al realismu indireutu del cognitivismo. Al contrariu que la teoría de la Gestalt (qu'influyó na so obra al traviés del contautu col so colega Kurt Koffka en Cornell), Gibson nun creía que la perceición tuviera na estructura del organismu, sinón nel estudiu del mediu ambiente nel que l'organismu ta somorguiáu. Los puntos principales de la so teoría:[5]

Perceición ecolóxica

editar

Acordies con Gibson, y en contra de la tesis de la probeza del estímulu, pa la cual la información perceptual ye inherentemente llindada o ambigua y por tanto rique que quien la perciba arriquecer al traviés de inferencias o representaciones mentales, l'ambiente ye una fonte perrica d'información.[6] Esto por cuenta de que ye relativamente estable y predecible, d'ellí que les nueses perceiciones sobre l'ambiente sían notablemente esitoses la mayor parte del tiempu. Pa Gibson, la énfasis constante nel estudiu de les ilusiones y errores perceptuales solamente distrayi del fechu más importante de que nel mundu real y cotidiano nueses perceiciones son perfectamente abondes y escasamente conducen a errores. Pa Gibson, los esperimentos tradicionales en perceición tienen pocu que ver cola vida cotidiana, y solo brinden información fisiolóxica, pero dicen pocu alrodiu de cómo percibimos de normal el mundu. D'esta manera, la so teoría pon la énfasis non en quien percibe sinón na naturaleza del ambiente.[7]

Gran parte de les conclusiones de Gibson provién de la so participación mientres la II Guerra Mundial n'esperimentos con aviadores, que lu llevaron a concluyir que los estudios tradicionales de llaboratoriu sobre la perceición de fondura ayudaben bien pocu na xera de cómo ameyorar l'habilidá d'un pilotu p'aterrizar. D'ellí anicióse la so teoría sobre perceición espacial que, en contraste colos aproximamientos tradicionales, enfatizaba non oxetos nel espaciu visual, sinón el suelu, una superficie continua nel que tales oxetos reposaben. Exemplu d'esta postura ye'l conceutu de gradientes de testura, que se refier a la densidá o cantidá de detalles d'una escena dependiendo de qué tan lloñe s'atope unu d'ella. Acordies con Gibson en tantu tales gradientes amuesen un grau peraltu de correspondencia cola distancia física, aproven muncha más información sobre la fondura qu'otres claves visuales más simples.L'analís perceptual tien de centrase, pos na conformanza óptica ambiental y non n'aspeutos parciales.

Entá más, la so énfasis nes carauterístiques de la información ambiental llévolu a enfatizar el fechu de que la perceición cotidiana arreya non un observador estáticu sentáu nun llaboratoriu reparando lluces, sinón observadores activos que mueven los sos güeyos, les sos cabeces y los sos cuerpos en rellación col ambiente. Yá que tales movimientos resulten nuna imaxe constantemente cambiante na retina, Gibson eventualmente llegó a la conclusión de que parte d'esta información caltiénse constante. Por casu, a midida que un observador mover en rellación con un gradiente de testura, les contornes que definen les testures del gradiente mover pola retina, pero la testura mesma del gradiente caltiénse constante. Esta idea de traces invariantes nel ambiente a midida que un observador mover nél, ye central na teoría de Gibson. Estes invariantes, acordies con Gibson, son propiedaes físiques del ambiente, y non solo brinden la información necesaria pa la perceición sinón qu'amás constitúin información qu'esiste nuna forma que puede ser usada de manera inmediata, ensin necesidá de ser tresformada, procesada o manipulada por dalgún procesu mental. L'espaciu y demás cualidaes del ambiente son, pos, percibíes direutamente, ensin necesidá de procesu mental dalgunu. La perceición esplícase, acordies con Gibson, estudiando la estimulación nel ambiente y non lo que pasa una vegada tales estímulos entren al traviés de los güeyos.[8] Utiliza, pos, una óptica ecolóxica y non una óptica xeométrica.

Una última consecuencia d'estes idees foi ellaborada nel últimu llibru de Gibson, L'Aproximamientu Ecolóxicu a la Perceición Visual, publicáu en 1979. Nésti enfatiza que'l procesu perceptual nun ye'l procesamientu de inputs sensoriales sinón la estraición de invariantes del fluxu estimulativo. En particular, nesti llibru Gibson desenvuelve'l conceutu de Gibson affordances ("ufierta aguiyar"), qu'esbozara nos sos trabayos anteriores. La información l'ambiente especifica lo qu'ésti dexa al organismu fai, lo que-y ufierta. Con éses percibir un oxetu nun ye solo percibir les sos carauterístiques visuales, sinón tamién percibir lo que l'oxetu dexa al observador faer con él, y tal perceición de nuevu asocede direutamente, ensin necesidá de procesu mental dalgunu.[8]

Gibson atribúi'l calter direutu a la perceición. Nun precisamos recurrir a alcordances (como la teoría clásica), a pensamientos o a inferencias pa esplicar la perceición. Gibson piensa que tola información pa determinar la perceición ta nel mediu ambiente y nun precisamos recurrir a procesos del organismu pa la so esplicación. La perceición ye un procesu activu: la importancia de la locomoción del observador pa camudar el patrón aguiyar. Pa Gibson tola información ta na estimulación.

Otres teoríes de la perceición

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 4 mayu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: https://www.sepsych.org/warren-medal-recipients/.
  4. URL de la referencia: https://www.apa.org/about/awards/scientific-contributions?tab=3.
  5. Heft, H. (2001). Ecological psychology in context: James Gibson, Roger Barker, and the legacy of William James’s radical empiricism. Erlbaum. ISBN 978-0805823509.
  6. Costall, Alan; Morris, Paul. «The “textbook Gibson”: The assimilation of dissidence.». History of Psychology 18 (1):  páxs. 1–14. doi:10.1037/a0038398. http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/a0038398. Consultáu'l 22 de mayu de 2017. 
  7. Hilgard, Y. R. (1987). «Perception in and beyond the laboratory». Psychology in America: A historical Survey. 
  8. 8,0 8,1 Goldstein, Y. B. (1981). «The Ecology of J. J. Gibson's Perception». Leonardo, Vol. 14, Non. 3, páxs. 191-195.