Johan Ferrier

Johan Henri Eliza Ferrier (12 de mayu de 1910, Paramaribu – 4 de xineru de 2010, Oegstgeest) foi un políticu surinamés. Estudió nos Países Baxos y foi primer ministru de la Guayana Neerlandesa. En 1946 fundó'l Partíu Nacional de Surinam. El día 25 de payares de 1975 supunxo'l fin de la dominación de la corona neerlandesa nel territoriu surinamés y la independencia. Ferrier ye nomáu presidente. Caltener nel poder hasta'l 25 de febreru de 1980 cuando asocede'l Golpe de los Sarxentos. Arrenunció'l 13 d'agostu de 1980 y se exilió nos Países Baxos. Morrió en Oegstgeest el 4 de xineru de 2010 a los 99 años.

Johan Ferrier
1. presidente de Surinam 25 payares 1975 - 13 agostu 1980 ← ensin valor - Hendrick Rudolf Chin A Sen → Prime Minister of Suriname (en) 16 abril 1955 - 16 xunetu 1958 ← Archibald Currie - Severinus Desiré Emanuels → Governor of Suriname (en)
Vida
Nacimientu	Paramaribu, 12 de mayu de 1910
Nacionalidá	Reinu de los Países Baxos Surinam
Muerte	Oegstgeest, 4 de xineru de 2010 (99 años)
Sepultura	Oegstgeest
Familia
Casáu con	Edmé Vas (en)
Fíos/es	Cynthia McLeod Joan Ferrier Kathleen Ferrier
Estudios
Estudios	Universidá d'Ámsterdam
Llingües falaes	neerlandés
Oficiu	políticu, profesor
Premios	ver caballeru de la Orde d'Orange-Nassau
Creencies
Partíu políticu	Partido Nacional de Surinam (es)

Biografía

Primeros años

Nació en Paramaribu, Surinam, el 12 de mayu de 1910, nel senu d'una familia protestante. Ferrier tuvo ocho fíos; nel so primer matrimoniu tuvo cuatro neñes y dos neños xunto con Edme Vas, quién morrió en 1997. Empezó la so carrera como profesor y maestru, y dempués de dellos años foi direutor del departamentu d'educación. En 1946 fundó xunto con Henck Arron el Partíu Nacional de Surinam. En 1947 treslladar a Ámsterdam, Países Baxos, pa estudiar pedagoxía social. Graduóse en payares de 1950 de lliteratura y filosofía. Dempués de ser profesor y direutor nel colexu de Surinam, convertir en ministru d'educación.

El 28 de payares de 1950 llogró'l so doctoráu na Universidá d'Ámsterdam cola tesis "La sociedá de Surinam y la xera sociu-pedagóxica". Dende'l 2 d'abril de 1946 hasta 3 de marzu de 1948 foi miembru del estáu de Surinam.

Nos Países Baxos foi condecoráu como caballeru de la Orde del Lleón Neerlandés, en 1958.

Gobernador de Surinam (1968-1975)

Dempués de les terceres eleiciones xenerales en Surinam foi escoyíu primer ministru, desempeñándose como tal dende 1955 hasta 1958. Hasta 1965 trabayó como asesor científicu de les rellaciones internacionales nel ministeriu neerlandés d'educación y ciencia.

Dende 1966 hasta 1968 foi direutor de la bauxita, alúmina y aluminiu de la empresa minera Billiton Maatschappij (Shell). El 15 de marzu de 1968 convertir en gobernador de Surinam.

Presidente de la República de Surinam (1975-1980)

Llegada al poder

Ferrier xunto a la princesa Beatriz na ceremonia d'independencia de Surinam (25 de payares de 1975)

El 25 de payares de 1975 foi roblada l'acta d'Independencia en Surinam; darréu promulgóse una constitución de tipu parllamentariu y Henck Arron, del Partíu Nacional de Surinam, quién foi unu de los firmantes de l'acta d'independencia, convertir en Primer Ministru.

Mientres el so gobiernu munchos surinameses de clase media aprovecharon la so nacionalidá neerlandesa pa emigrar a esi país (casi un terciu de la población), lo que provocó una grave escasez de cuadros téunicos y profesionales. El país quedar ensin la mano d'obra cualificada que lo faía funcionar, cola esceición de la emplegada poles empreses Suralco y Billiton, dos transnacionales que monopolizaban la bauxita y, ello ye que la vida económica del país. Les actividaes económiques decayeron y l'agricultura reculó a niveles bien precarios. Tamién surdieron problemes estremeros cola Guayana Francesa y la Guyana, antigua Guyana Británica.

Les eleiciones d'ochobre de 1977 dieron la victoria al líder del Partíu Nacional de Surinam, Henck Arron y ésti caltúvose nel poder hasta 1980.

Derrocamientu

El 2 de febreru de 1980, el primer ministru Henck Arron foi derrocáu por un golpe militar, («la revolución de los sarxentos»). El Conseyu Militar Nacional (CMN) convocó a los dirixentes opositores a gobernar y dellos dirixentes izquierdistes asumieron puestos nel gabinete.

Ferrier, quien se negaba a abandonar el poder, nomó un gobiernu civil dirixíu por Hendrick Chin A Sen, exdirigente del Partíu Nacional Democráticu. El 13 d'agostu de 1980 Ferrier nun llogra caltener más el poder y decide arrenunciar y apurrir el poder al CNM.

Exiliu y muerte

En siendo derrocáu'l 13 d'ochobre de 1980 ye obligáu a escapar del país y exiliase xunto cola so familia, y Países Baxos dan-y asilu. La so esposa Edme Vas muerre en 1997. Ferrier vivió nun pueblu llamáu Oegstgeest acompañáu de la so fía.

El 4 de xineru de 2010 el ex-presidente Johan Henry Eliza Ferrier muerre na so casa de Países Baxos, en Oegstgeest, un pequeñu pueblu onde yá moraba dende 1990. En Paramaribu rindiéron-y honores nel parque central de Paramaribu onde asistieron tantu siguidores de Ferrier como dirixentes políticos del so partíu. Ferrier morrió a los 99 años d'edá.

Legáu

Ferrier ye consideráu como unu de los políticos más importantes de Surinam, dexando un legáu de paz, d'esperanza y de solidaridá sobre tolos surinameses. Siendo un home cultu y de visión, llevó al so país al camín de la democratización, güei vemos con allegría y con fe pa un nuevu pasu de Surinam, un pasu del que dexó buelga'l gobiernu de Ferrier. «Ferrier yera famosu pola so fortaleza y la so claridá mental a pesar de la so avanzada edá» pallabres del primer mandatariu de Surinam, Ronald Venetiaan, al llamentar la so muerte.

Predecesor: -

Presidente de Surinam 1975-1980

Socesor: Dési Bouterse 1980

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Johan Ferrier.

• Datos: Q333129
• Multimedia: Johan Ferrier