Juana Álvarez-Prida y Vega
Juana Álvarez-Prida y Vega (3 de febreru de 1900, Fresnéu – 8 de xunetu de 2000)[1] foi una profesora y química asturiana. En 1990 recibió'l premiu Muyer progresista a la ciencia.
Juana Álvarez-Prida y Vega | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Fresnéu, 3 de febreru de 1900 |
Nacionalidá | España |
Residencia | España |
Muerte | 8 de xunetu de 2000 (100 años) |
Familia | |
Padre | Emilio Álvarez-Prida Arias |
Estudios | |
Estudios | Universidá d'Uviéu |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | química |
Emplegadores | Instituto Ramiro de Maeztu (es) |
Biografía
editarFoi la cuarta fía de siete hermanos, los sos padres fueron Emilio Álvarez-Prida Arias, abogáu y políticu y Purificación Vega Quiñones. El so padre, d'ideoloxía lliberal progresista, foi cofundador del Partíu Reformista de Melquíades Álvarez y diputáu en Cortes Xenerales pol distritu cubanu de Matanzas.[2]
Juana estudió nel colexu de monxes Notre-Dame, en La Pola Ḷḷena, Asturies. Na so niñez, aprendió a tocar el pianu, una de les sos grandes aficiones. Les pieces musicales que más-y gustaba interpretar yeren la Marcha Turca de Mozart y l'Adaxu de la Sonata Patética de Beethoven.
Con catorce años decidió estudiar una carrera universitaria. Naquella dómina yeren poques les muyeres qu'estudiaben pero al so padre satisfíxolu la idea y dexó-y empezar el Bachilleratu. Termináu ésti, tardó unos años n'empecipiar la carrera. Juana quería estudiar Letra pero al nun esistir n'Uviéu nenguna facultá pa cursar dichos estudios, decantar por Ciencies Químiques, una carrera na que les muyeres arralecíen.
Matricular en 1929, con ventinueve años. Aquel añu, namái cuatro muyeres cursaben Química. En 1930, Juana ingresó na Sociedá Española de Física y Química. Cuando terminó los estudios treslladóse a vivir a Madrid onde foi profesora nel Instituto-Escuela.
Mientres la Guerra Civil, Juana, que s'atopaba en zona republicana, enseñó n'institutos de Valencia y de Barcelona. Al términu de la guerra foi profesora nun institutu de Ponferrada y un añu más tarde treslladóse a Xixón onde impartió clases nel Institutu Xovellanos. Darréu dedicóse a dar lleiciones particulares; primero n'Uviéu, depués en Madrid. Nesta última ciudá, amás, impartió clases en colexos privaos.
Nos años cincuenta, enseñó nel Instituto Ramiro de Maeztu, onde, en realizando unes oposiciones, exerció de profesora amestada. Cuando algamó la edá de xubilación, siguió exerciendo de profesora nel Colexu Estilu, fundáu y empobináu por Josefina Aldecoa.
Finó'l 8 de xunetu de 2000 en Fresnéu, l'aldega asturiana na que nació, a los cien años d'edá.[1]
Premios y reconocencies
editarNos años noventa, Juana Álvarez-Prida recibió dellos premios:
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (9 de xunetu de 2000) Esquela de Juana Álvarez-Prida y Vega (en castellanu). «† Dª Juana Álvarez-Prida Vega (Fía Predilecta de Teberga y Medaya de Plata al Méritu nel Trabayu) Finó en Fresnéu, Teberga, el 8 de xunetu de 2000, a los cien años d'edá, recibiendo los Santos Sacramentos y la bendición apostólica D. E. P.»
- ↑ Emilio Álvarez-Prida
- ↑ Martínez Noval (26 de payares de 1991). «Medaya de Méritu al Trabayu». «29797. Ministeriu de Trabayu y Seguridá Social. Orde de 26 de payares pola que se concede la Medaya al Méritu nel Trabayu, na so categoría de plata, a doña Juana Álvarez-Prida Vega.»