Melquíades Álvarez

político asturianu (1864–1936)

Melquíades Álvarez González-Posada (17 de mayu de 1864Xixón – 22 d'agostu de 1936Madrid y Madrid) foi un políticu y xurista asturianu que llegó a desempeñar el cargu de presidente del Congresu de los Diputaos durante la Restauración borbónica.

Melquíades Álvarez
diputáu nes Cortes republicanes

28 febreru 1936 - 20 marzu 1936
Distritu: Uviéu
Eleiciones: tercer llexislatura de la Segunda República Española
diputáu nes Cortes republicanes

29 payares 1933 - 7 xineru 1936
Distritu: Uviéu
Eleiciones: segunda llexislatura de la Segunda República Española
diputáu nes Cortes republicanes

11 xunetu 1931 - 9 ochobre 1933
Distritu: Valencia
Eleiciones: primer llexislatura de la Segunda República Española
diputáu nes Cortes republicanes

4 xunetu 1931 - 18 agostu 1931
Distritu: Madrid
Eleiciones: primer llexislatura de la Segunda República Española
presidente del Congreso de los Diputados (es) Traducir

24 mayu 1923 - 11 xunu 1923
Gabino Bugallal y Araujo (es) Traducir
Diputáu nes Cortes


caderalgu d'universidá

Vida
Nacimientu Xixón[1]17 de mayu de 1864[2]
Nacionalidá España
Muerte Madrid y Madrid[1]22 d'agostu de 1936[2] (72 años)
Causa de la muerte víctima de asesinato (es) Traducir
Estudios
Estudios Universidá d'Uviéu
Llingües falaes castellanu[2]
Oficiu políticu, xurista, periodistaabogáu
Llugares de trabayu Madrid
Emplegadores Universidá d'Uviéu
Miembru de Colegio de Abogados de Madrid (es) Traducir
Instituto de Reformas Sociales (es) Traducir
Real Academia de Ciencies Morales y Polítiques
Comisión General de Codificación (es) Traducir
Creencies
Partíu políticu Partido Reformista (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Nos sos entamos se adscribió al republicanismu de Nicolás Salmerón, pa fundar en 1912 el Partíu Reformista, nel que militaron miembros de la intelectualidá española del momentu, como Benito Pérez Galdós, Manuel Azaña, José Ortega y Gasset y Manuel García Morente.

El 22 d'agostu de 1936 atopábase confináu na Cárcel Modelu tres l'entamu de la Guerra Civil; en siendo tomada la cárcel por una alteria de milicianos d'izquierdes y producise una lliberación de presos comunes nuna secuencia empecipiada por una quema na cortil, foi asesináu na nueche del 22 al 23 al efectuase una execución sumaria nel suétanu de la prisión.[6][7]

Biografía

editar

Mocedá

editar

Estudió Derechu na Universidá d'Uviéu, onde se llicenció en 1883. Tres un primer intentu fallíu, ganó la Cátedra de Derechu Romanu na Universidá d'Uviéu en 1889. Amigu de Leopoldo Alas "Clarín", empecipió la carrera profesional d'abogáu n'Uviéu. Ente 1894 y 1898 foi decanu del colexu d'abogaos d'esta ciudá. Dempués treslladóse a Madrid.

Trayeutoria política

editar
 
Melquiades Álvarez retratáu por Campúa, en Nuevu Mundu (1903).

Escelente orador, llamábenlu "El Tribunu" y el "Picu d'Oru". En 1912 fundó'l Partíu Reformista, d'inspiración republicana pero dispuestu a gobernar nuna monarquía democrática, pos consideraba que, en democracia, la cuestión de la forma de gobiernu —monarquía o república— yera accidental.[8] Foi vocal del Institutu de Reformes Sociales, establecíu en 1903.[9]

 
Reformismu... Transformismo... Ilusionismu.. Tou ye lo mesmo. «Señores y caballeros: Afítense bien nesti guapu xuegu. A la una... A los dos...» Caricatura satírica de Cyrano (1917).

En 1917 participó nel movimientu auspiciado por republicanos y socialistes, que'l so fin yera convocar Cortes Constituyentes. Fracasáu'l movimientu, Melquíades Álvarez foi moderando'l so discursu y averóse al Partíu Lliberal de la monarquía, lo que-y dexó aportar en 1923 a la presidencia del Congresu de los Diputaos. Nesti puestu, trató de convencer a Alfonso XIII por que retornara al parllamentarismu lliberal, tres el golpe d'Estáu de Primo de Rivera. A lo llargo de la dictadura de Primo participó en delles combalechadures empobinaes a baltar al dictador.

Durante la Segunda República, el so partíu, aquel día llamáu Partíu Republicanu Lliberal Demócrata, y yá bien minoritariu, atopóse asitiáu nel centru derecha del espectru políticu. Escoyíu diputáu por Madrid (pola Candidatura de Sofitu a la República, nos escaños de les minoríes)[10] y Valencia (na Conxunción Republicanu-Socialista, nos escaños de les mayoríes)[10] nes eleiciones constituyentes de 1931 (celebráu un sortéu, se -y adscribió a la circunscripción valenciana) y reelixíu por Asturies en 1933 (en llistes conxuntes cola CEDA).[11] Tamién foi decanu del Colexu d'Abogaos de Madrid.

Intervieno nel alderique de la Constitución de 1931 pa defender qu'ésta nun fuera "el reflexu d'un partíu políticu -que siempres sería mezquino y enxitosu-, sinón, cenciellamente, el reflexu d'un criteriu más ampliu, mirando al porvenir y a la evolución total de la vida" recordando qu'esi tipu de Constituciones, como la Constitución de 1876, "esfrutaron d'una vida precaria porque nun reflexaben el criteriu de la vida nacional, sinón el criteriu del partíu vencedor". Tamién llamó l'atención sobre la necesidá de "prevenise" contra les "dictadures como'l bolxevismu y el fascismu "que tienen una ideoloxía particular bien asemeyada, porque absuerben la nación al Estáu, al Estáu identificar col Gobiernu y el Gobiernu venceyar nel poder político personal". Sobre'l "problema, que se llama indebidamente relixosu" alvirtió que se vía influyíu "por dos fanatismos igualmente execrables, que condicionaren tola política española: los que llamaba yo'l fanatismu de la derecha y el fanatismu de la esquierda; el fanatismu coloráu y el fanatismu negru". Nesta cuestión nun s'amosó partidariu de la separación de la Ilesia y l'Estáu, sinón del regalismo, porque "creo que l'Estáu tien d'intervenir y procurar llevar la direición de la vida social". Tamién s'amosó partidariu del Senáu como representación de los "elementos corporativos" y contrariu a la reconocencia del "principiu de la socialización de la propiedá". D'últimes refirióse al "problema de l'autonomía" nel qu'echó en falta "una afirmación categórica, espresiva, que nun dexara llugar a duldes, sobre la unidá de la nación española... [que la so esistencia] ta acusada puxantemente pola so llingua, pola so tradición, pola so raza, pola magnificencia del so espíritu, de que la so grandor quedó un cercu lluminosu na Hestoria".[12] Terminó la so intervención faciendo un llamamientu pa tomárase como modelu la Constitución de la Tercer República Francesa que "vive fai cerca de setenta años" y asina

realizaríamos una obra seria en beneficiu de la República, que nesti puntu, identificada con España, ye'l trunfu de la llibertá, de la democracia y del progresu
 
«Otru que talla», de Tovar, en Gedeón, marzu de 1912.

Llabor social

editar

D'ente les diverses xestiones y compromisos que Melquiades Álvarez desenvolvió o punxo en marcha a lo llargo de la so vida, puede destacar la creación n'Asturies de los atenéos y les biblioteques populares, siguiendo l'espíritu y exemplu propuestos por pedagogos como Rafael Altamira, reformador universitariu, institucionista alumnu de Giner y secretariu del Muséu Pedagóxicu Nacional, pa poner "la educación a disposición de los trabayadores".[13]

Asesinatu

editar

N'agostu de 1936, un mes dempués del empiezu de la Guerra Civil, Melquíades Álvarez foi recluyíu, al igual qu'otros dirixentes políticos conservadores, na Cárcel Modelu de Madrid y darréu, durante la llamada Matanza de la Cárcel Modelu de Madrid, sería asesináu por milicianos anarquistes qu'ocuparen la prisión. Al pie de Álvarez fueron tamién fusilaes otres personalidaes como los exministros de la República José Martínez de Velasco, agrariu, y Manuel Rico Avello.[14]

Nos Diarios d'Azaña, daquella presidente de la República, quedó muestra de la impresión que-y causó la muerte del que fuera'l so primera mentor políticu.

Bibliografía

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 URL de la referencia: http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=/wc/servidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=17-17&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%285070%29.NDIP.. Data de consulta: 20 xineru 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 14425314j. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. URL de la referencia: http://www.empleo.gob.es/es/publica/pub_electronicas/destacadas/revista/numeros/ExtraDTrab03/Estudios10.pdf. Páxina: 190. Data de consulta: 16 agostu 2017.
  4. URL de la referencia: http://www.racmyp.es/academicos/lista_historica.cfm. Data de consulta: 10 febreru 2019.
  5. Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1931-1208.
  6. Ruiz, Julius (2014). The 'Red Terror' and the Spanish Civil War. Cambridge University Press, páx. 164-168. ISBN 978-1-107-05454-7.
  7. Álvarez-Buylla, Manuel (2011). «L'asesinatu de Melquíades Álvarez: víctima de tres tiraníes (Estudiu d'un bisnietu del biografiado)» páx. 173-188. Madrid: Torre de los Lujanes. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-07-13. Consultáu'l 26 de mayu de 2016.
  8. Ficha nel Congresu de los Diputaos.
  9. Gil Plana, Juan (2003). «La descentralización na reforma social: especial referencia al Institutu de Reformes Sociales». Revista del Ministeriu de Trabayu y Asuntos Sociales (Madrid: Ministeriu de Trabayu y Asuntos Sociales) (núm. extra 1):  p. 190. ISSN 1137-5868. http://www.empleo.gob.es/es/publica/pub_electronicas/destacaes/revista/numeros/ExtraDTrab03/Estudios10.pdf. 
  10. 10,0 10,1 «Resultaos por circunscripciones de les eleiciones a Cortes Constituyentes de 1931».
  11. «Resultaos por circunscripciones de les eleiciones a Cortes Constituyentes de 1931».
  12. Juliá, Santos (2009). La Constitución de 1931. Madrid: Iustel, páx. 300-314. ISBN 978-84-9890-083-5.
  13. Angulo Exea, María (2001). Comunidad de Madrid, Conseyería de Esucación: Guía de les biblioteques de Madrid, Joaquín Álvarez Barrientos, 2001, páx. 112-115. ISBN 8445119710.
  14. Álvarez-Buylla, Manuel (2011). «L'asesinatu de Melquíades Álvarez: víctima de tres tiraníes» páxs. 173-188 (11, nel documentu digitalizado). Madrid: Torre de los Lujanes. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-07-13. Consultáu'l 26 de mayu de 2016.

Enllaces esternos

editar