Mancomunidaes de Francia
Les mancomunidaes de Francia (en idioma francés Intercommunalité) son diversos tipos d'agrupaciones de conceyos n'organismos llegales que-yos dexen exercer ciertes competencies de mancomún, principalmente de tipu fiscal o económicu, o promover obres públiques y servicios de cooperación. Estos organismos públicos reciben el nome xenéricu d'Establecimientos Públicos de Cooperación Intercomunal» (EPCI) (établissement public de coopération intercommunale), y varian en función de la so población, de si allugar en mediu rural o urbanu, y de si tienen o non fiscalidá propia.
Historia
editarLes primeres mancomunidaes de conceyos franceses apaecieron en 1890, cuando la Tercer República creó los sindicatos de comuñes» pa dotar a los conceyos más pequeños de capacidá económica abonda p'asegurar los servicios públicos más necesarios. Pero hubo qu'esperar casi un sieglu hasta que l'Estáu diera un impulsu determinante a la cooperación ente conceyos nel marcu d'un plan xeneral de descentralización de la so organización territorial cola llei de 2 de marzu de 1982 sobre 'derechos y llibertaes de les comuñes, rexones y departamentos'.[1]
Nes décades de 1980 y 1990 una serie de lleis completar empecipiando un procesu de tresferencies de competencies y de reorganización de les comunidaes localessobremanera la llei de 6 de febreru de 1992 qu'afitó los principios de descentralización y desconcentración de los servicios del Estáu, y creó les comunidaes de comuñes y de ciudaes. La llei de 12 de xunetu de 1999 enllantó una nueva arquiteutura de les mancomunidaes cola creación de tres tipos de comunidaes con fiscalidá propia: les comunidaes de comuñes, les comunidaes de aglomeración (de más de 50.000 habitantes, con una ciudá de siquier 15.000 habitantes) y les comunidaes urbanes (más de 500.000 habitantes).[1]
A lo llargo de la primer década del sieglu XXI adoptaron delles lleis destinaes a perfeccionar la reorganización territorial de Francia, qu'ampliaron les tresferencies de competencies escontra les mancomunidaes de conceyos, les rexones, los territorios d'ultramar y los departamentos, dotándolos de medios económicos y de personal. El Comité pa la Reforma de les Coleutividaes Locales» (Comité pour la réforme des collectivités locales), creáu n'ochobre de 2008, presentó nos años siguientes dellos proyeutos de llei coles mires d'implementar eses midíes y de consolidar el nuevu mapa territorial francés. Con al respective de les mancomunidaes definió un nuevu organismu intercomunal, la metrópolis (métropole), pa les 11 árees urbanes más poblaes y la creación del Gran París, una metrópolis procedente de la fusión de la Villa de París con conceyos de los departamentos estremeros de Hauts-de-Seine, Seine-Saint-Denis y Val-de-Marne.[1]
N'avientu de 2013, el parllamentu francés aprobó un proyeutu de llei que definía 14 metrópolis de más de 400.000 habitantes en redol a les ciudaes de Lyon, Lille, Grenoble, Burdeos, Toulouse, Nantes, Niza, Estrasburgu, Rouen, Rennes, Montpellier, Brest, Marsella y París.[2]
Tipos de mancomunidaes o EPCI
editarEsisten delles modalidaes d'agrupamientu mancomunal, o «Establecimientos Públicos de Cooperación Intercomunal» (EPCI).
Mancomunidaes ensin fiscalidá propia: sindicatos de comuñes
editarLos sindicatos de comuñes (en fr. syndicat de communes), colos dos variantes SIVU y SIVOM, fueron creaos a partir de 1890.
El sindicatu de comuñes d'única vocación (SIVU), ye la variante de mancomunidá más antigua yá que data de la llei del 22 de marzu de 1890, namái dispón d'una única competencia establecida nel so estatutu. Un exemplu de competencia ye la electrificación rural, nuna dómina ónde les grandes compañíes centrar nes ciudaes. En xineru de 2014 esistíen 8979 SIVU.[3]
El sindicatu de comuñes de múltiple vocación (SIVOM), según la llei del 5 de xineru de 1988, exerz sicasí múltiples competencies que-y tresfirieron les comuñes arrexuntaes, xeneralmente del mesmu cantón. En xineru de 2014, contabilizábense 1233 SIVOM.[3]
L'agrupamientu, basáu nel principiu de cooperación, dexa a les comuñes participantes de disponer recursos comunes pa la execución de trabayos públicos o la so llicitación a empreses esternes, con un mayor volume y oportunidá d'ufierta. Exemplos de competencies compartíes pueden ser tratamientu de residuos, caltenimientu viario, equipamientos deportivos y aición social. El presupuestu tien de ser alcordáu ente les diverses comuñes a partir de los sos recursos, pero nun tien competencia fiscal, polo que pueden esistir tensiones ente los componentes.
Los sindicatos de comuñes siguen l'enclín dende los años 90 del pasáu sieglu de tresformase en comunidaes de comuñes.
Mancomunidaes con fiscalidá propia
editarEn xineru de 2014 Francia cunta 2145 EPCI con fiscalidá propia, que cubren 36.614 conceyos y 62,6 millones d'habitantes.[3] Creaos a partir de la llei Chevènement del 12 de xunetu de 1999, estremar en:
Comunidá urbana
editarLes comunidaes urbanes (en fr. communauté urbaine), son una estructura mancomunal creada nos años 60, y tán regulaes pola llei 99-586 de 1999 exerciendo principalmente les competencies pal desenvolvimientu urbanu y l'ordenación del territoriu.
En principiu pal establecimientu d'una comunidá urbana ríquese una comuña central de siquier 50.000 habitantes, y un agrupamientu mínimu de 500.000 habitantes.
La direición de la comunidá urbana francesa nun s'establez por sufraxu sinón que ye dirixida por un conseyu, formáu por representantes municipales de cada comuña y dispón que-y sían tresferíes obligatoriamente ciertes competencies.
El presupuestu provién principalmente de la recaldación de tases profesionales y de dotaciones del estáu.
Nel añu 2015, esisten 9 comunidaes urbanes qu'arrexuntaben a más de 2,3 millones d'habitantes.
Comunidá de comuñes
editarLes comunidaes de comuñes (en fr. communauté de communes) representen 85% de los conceyos franceses y 44% de la población francesa. En 2014, el númberu de comunidaes de comuñes yera de 1903. Ente 2012 y 2014, el so númberu amenorgar en casi 20% por cuenta de que tienden a fundise ente elles o con comunidaes de aglomeración pa conformar conxuntos de mayor tamañu, o porque la so población mengua.[3] Son agrupamientos de comuñes (conceyos) ensin nengún tipu de restricción de númberu de población pero cola condición de continuidá xeográfica.
Comunidá de aglomeración
editarLes comunidaes de aglomeración de Francia (en fr. Communauté d'aglomération) componen una estructura entemedia ente la comunidá urbana y les comunidaes de comuñes. Rexir pola llei llamada Chevenement, 99-586 del 12 de xunetu de 1999, y pa la so formación tienen d'arrexuntar un mínimu de 50.000 habitantes en redol a un nucleu central de siquier 15.000 habitantes. La comunidá de aglomeración exerz como competencies propies les de desenvolvimientu económicu o la de direición de tresportes, ente otres, siendo la so principal fonte de recursos el cobru de la tasa profesional.
En 2014, hai en Francia 222 comunidaes de aglomeración,[3] qu'arrexunten a más de 19 millones d'habitantes.
Sindicatu de nueva aglomeración
editarLa figura alministrativa del Sindicatu de nueva aglomeración (en fr. syndicat d'aglomération nouvelle, SAN), creada mientres el gobiernu socialista de François Mitterrand per mediu de la llei Rocard del 13 de xunetu de 1983 pa la xestión de les ciudaes de nueva formación, va siendo substituida progresivamente pola de comunidá de aglomeración, cuntando en 2014 namái con 4 agrupaciones.[3]
Metrópolis
editarEn 2014 Francia cunta con una metrópolis, Niza-Costa Azul, creada en avientu de 2011. Les metrópolis d'Aix-Marsella-Provenza y del Gran París, previstes pola llei de 27 de xineru de 2014, van ser creaes en xineru de 2016 y van tener un estatutu particular, al igual que la metrópolis de Lyon, qu'a diferencia de les demás metrópolis nun va ser una mancomunidá sinón una coleutividá territorial.
La llei de xineru de 2014, llamada llei de «modernización de l'aición pública y afirmación de les metrópolis», establez per otra parte que les mancomunidaes de más de 400.000 habitantes y asitiaes n'árees urbanes de más de 650.000 habitantes (o incluyendo'l chef lieu de la rexón) van tresformar por decreto ley en «metrópolis de derechu común». Esta midida supón la creación de 9 metrópolis previstes pa xineru de 2015, que van venir# de la fusión de Lille, Burdeos, Nantes, Toulouse y Estrasburgu coles comunidaes urbanes de la so redolada, y los conceyos de Rouen, Rennes y Grenoble coles comunidaes de aglomeración que les arrodien.
El 1 de xineru de 2016, la metrópolis d'Aix-Marsella-Provenza sustituyir a la comunidá urbana de Marsella Provenza y cuatro otres mancomunidaes.[3]
Notes y referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Assemblée Nationale (avientu de 2010). «La décentralisation (1789 - 2010)» (francés). Consultáu'l 15 de febreru de 2014.
- ↑ Les Echos, Les métropoles enfin portées sur les fonts baptismaux. Laurence Albert, 23 d'avientu de 2013. (en francés)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Direction Générale des Collectivités Locales - Bulletin d'Information Statistique de la DGCL nᵘ98 (xineru de 2014). «La carte intercommunale au 1er janvier 2014» (francés). Consultáu'l 15 de febreru de 2014.
Enllaces esternos
editar- Assemblée des communautés de France Archiváu 2018-07-24 en Wayback Machine (francés)
Datos: Q2707796
