María Eugenia Farías

María Eugenia Farias (22 d'abril de 1968, Provincia de Córdoba) ye una bióloga arxentina, especializada en microbioloxía ambiental. Ye investigadora del CONICET, onde desenvuelve'l so trabayu centráu nel estudiu de los ecosistemes microbianos de llagunes andines, estudios de prospección, biodiversidá, metagenómica como base del caltenimientu y aplicación bioteunolóxica d'ecosistemes nacionales estratéxicos.

María Eugenia Farías
Vida
Nacimientu	Provincia de Córdoba, 22 d'abril de 1968 (56 años)
Nacionalidá	Arxentina
Estudios
Estudios	Universidá Nacional de Tucumán
Oficiu	bióloga

Biografía

Empiezos

Nació'l 22 d'abril de 1968 na provincia arxentina de Córdoba, pero treslladar a la provincia de Tucumán cuando tenía tan solo 3 años, y dende entós mora en dicha provincia. Tien 3 fíos: Nicolás, Marco y Irina.

Recibir de bióloga nel añu 1992 na Universidá Nacional de Tucumán. En 1996 llogró'l so títulu y fixo'l so doctoráu en microbioloxía na mesma universidá y realizó el posdoctorado en Madrid, España (CSIC-CIB). Volvió al país con un plan del CONICET de repatriación de científicos arxentinos nel estranxeru.

Trayeutoria profesional

Anguaño ye investigadora del CONICET y trabaya nel CCT-PROIMI Archiváu 2018-10-29 en Wayback Machine (Planta Pilotu de Procesos Industriales Microbiolóxicos) de Tucumán. Creó y ta a cargu del Llaboratoriu d'Investigaciones Microbiolóxiques de Llagunes Andines (LIMLA Archiváu 2016-03-14 en Wayback Machine), onde dende l'añu 2004 trabaya nel estudiu de la microbioloxía de salar y llagunes de punir andina. Percorrió y estudió estos ambientes dende Jujuy hasta La Rioxa, en numberoses campañes d'altu monte qu'incluyeron, ente otres, Llaguna Vilama (Jujuy, 4600 m), Salar de la llaguna Verde (Catamarca, 4400m), Llaguna Socompa (Salta, 4000m) Lluillallaco (Salta, 6000 m), Tolar Grande (Salta, 3600m), Llaguna Brava (La Rioxa, 4000m), etc.

Tien alredor de 70 publicaciones científiques en revistes internacionales y foi espositora en numberosos congresos internacionales.

Llogró numberosos subsidios de la Axencia de Promoción Científica y Teunolóxica, de la Fundación Antorches y de la Fundación BBVA.

El descubrimientu de los estromatolitos en punir salteña tuvo un gran espardimientu a nivel nacional ya internacional, siendo reconocíu pola prestixosa revista Nature. Xunto col so grupu d'investigación, atópase llevando a cabu les investigaciones científiques pertinentes pa revelar la bioloxía molecular d'estos organismos arcaicos y les sos aplicaciones bioteunolóxiques.

Apurras na llexislación arxentina

Atópase trabayando viviegamente en collaboración cola Cámara de Diputaos de la Nación pal cambéu de lleis de patrimoniu xenéticu que dexe que les aplicaciones bioteunolóxiques d'esti descubrimientu sían patrimoniu del nuesu país. Per otru llau, tamién trabaya viviegamente col Gobiernu de la provincia de Salta, los operadores de turismu alternativu y los pobladores de la rexón puneña de Tolar Grande pa la preservación y curiáu d'esi llugar. El so trabayu colos estromatolitos foi la base pa la declaración d'área de reserva provincial de la llaguna Socompa y Güeyos de mar de Tolar Grande en marzu 2011. Anguaño atópase realizando un relevamiento de los ecosistemes extremófilos acomuñaos a güelgues n'Arxentina, Chile y Bolivia.

Reconocencies fuera del campu científicu

El so nome non yá apaeció nes más prestixoses publicaciones científiques, como'l Applied and Enviromental Microbiology o nel Journal of Geophysical Resarch. La so semeya salió en delles revistes femenines, como Women's Healtho Archiváu 2018-11-16 en Wayback Machine, que la consideren como a una de les muyeres más desacobardaes d'Arxentina.

Tamién participó d'actividaes de divulgación científica como lo son les entamaes charres TED (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

Premios y reconocencies

• 2011, Premios L'Oréal-UNESCO a Muyeres en Ciencia.
• 2013, Premiu Konex en Ciencia y Teunoloxía, Bioloxía y Ecoloxía.

Referencies

• Datos: Q23776049