María Ponce
María Eugenia Ponce de Bianco (6 de xunetu de 1924, Provincia de Tucumán – 18 d'avientu de 1977) foi una activista social arxentina, y una de los fundadores de l'asociación de les Madres de Plaza de Mayu, dedicada a buscar a los deteníos-sumíos mientres el terrorismu d'Estáu n'Arxentina , motivu pol cual foi secuestrada, torturada y asesinada.
María Ponce | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Provincia de Tucumán, 6 de xunetu de 1924 | ||
| Nacionalidá |
 Arxentina | ||
| Muerte | 18 d'avientu de 1977 (53 años) | ||
| Sepultura |
iglesia de la Santa Cruz (es)  | ||
| Causa de la muerte | homicidiu | ||
| Oficiu | activista social, activista polos derechos humanos | ||
| Miembru de |
Madres de Plaza de Mayo (es) | ||
 | |||
La so vida editar
María Ponce nació en Tucumán. Dende mozu manifestó esmoliciones sociales que la llevaron a afiliase al Partíu Comunista.
El 24 de marzu de 1976 producióse un golpe d'estáu na Arxentina qu'instaló un réxime fundáu nel terrorismu d'estáu. Nesa dómina María dexó'l Partíu Comunista que -y retaceó ayuda[1] pa empezar a participar nel ERP y a collaborar colos familiares de sumíos y a participar de les rondes na Plaza de Mayu qu'aniciaron l'asociación Madres de Plaza de Mayu.[2]
Desapaición, secuestru, tortura y asesinatu editar
Ente'l xueves 8 d'avientu y el sábadu 10 d'avientu de 1977 el Grupu de xeres 3.3.2 sol mandu d'Alfredo Astiz secuestró a un grupu de 12 persones venceyaes a la Madres de Plaza de Mayu.[3] Ente elles atopaba María Ponce, xunto coles otres fundadores de Madres de Plaza de Mayu Azucena Villaflor y Esther Ballestrino, y les monxes franceses Alice Domon y Léonie Duquet.
María foi secuestrada'l 8 d'avientu cola mayor parte del grupu na Ilesia Santa Cruz allugada nel barriu de San Cristóbal de la ciudá de Buenos Aires, onde solíen axuntase.
Foi llevada direutamente al centru clandestín de detención allugáu na Escuela de Mecánica de l'Armada (ESMA), sol control de la Marina Arxentina, onde foi recluyida nel sector denomináu "Capiellu". Ellí permaneció aproximao 10 díes, ralu mientres el cual foi constantemente torturada. Nel Informe Nunca Más los testigos Maggio y Cubes, sobrevivientes de la ESMA, rellataron lo que sabíen sobre la so suerte:
...Lo mesmo asocedió coles relixoses franceses Alice Domon y Leonie Renée Duquet. Tuvi oportunidá personal de falar cola hermana Alice, yá que foi llevada xunto cola hermana Renée al tercer pisu del Casino d'Oficiales de la ESMA, llugar onde m'atopaba cautivu. Esto asocede alredor del 11 o 12 d'avientu. Ye cuando me cunta que fuera secuestrada nuna ilesia, conxuntamente con familiares de sumíos. Depués supi que yeren 13 persones... Depués fueron «treslladaes» xunto colos once persones restantes. Los rumores internos encontaos pol apuramientu con que se sacó d'ellí a estes persones, indicaben l'asesinatu de les mesmes. (Testimoniu de Horacio Domingo Maggio, Legajo N° 4450).[4]
Probablemente'l día 17 o 18 d'avientu de 1977, María y el restu del grupu, fueron "treslladaes" al aeropuertu militar que s'atopa nel estremu sur del Aeroparque de la ciudá de Buenos Aires, xubíos sedaos a un avión de la Marina y refundiaes vives al mar frente a la mariña de Santa Teresita, morriendo al topetar contra l'agua.
Identificación del so cuerpu y entierru editar
El 20 d'avientu de 1977 empezaron a apaecer cadabres provenientes del mar nes sableres de la provincia de Buenos Aires al altor de los balnearios de Santa Teresita y Mar del Tuyú. Los médicos policiales qu'esaminaron los cuerpos nesa oportunidá rexistraron que la causa de la muerte fuera "el choque contra oxetos duros dende gran altor", como indicaben el tipu de quebres ósees constataes, asocedíes antes de la muerte.[5] Ensin realizar más averiguaciones les autoridaes llocales dispunxeron de momentu que los cuerpos fueren soterraos como NN nel campusantu de la cercana ciudá de General Lavalle.
En 1984 nel marcu de la investigación de la CONADEP y del Xuiciu a les Xuntes realizárense escavaciones nel campusantu de General Lavalle, atopándose una gran cantidá de restos óseos provenientes de los cadabres topaos nes sableres de San Bernardo y Lucila del Mar. Estos restos fueron utilizaos nel xuiciu a les Xuntes y guardaos depués en 16 bolses.
A partir d'entós el xuez Horacio Cattani empezó a atropar causes sobre sumíos. A pesar de les lleis de Puntu Final y Obediencia Debida, que paralizaron les investigaciones, Cattani llogró armar en 1995 un archivu de 40 metros cuadraos onde agospiar toes eses pruebes.
En 2003 l'intendente de General Lavalle informó que s'alcontraren nueves tumbes de NN nel campusantu de la ciudá. El xuez Cattani ordenó entós realizar nueves escavaciones col Equipu Arxentín d'Antropoloxía Forense (EAAF), afayándose dos llinies de tumbes, una percima de la otra. Afayáronse asina 8 cadarmes, 5 correspondientes a muyeres, 2 correspondioentes a varones y unu, clasificáu como GL-17, que se definió como "probablemente masculín".
Cattani mandó los güesos al llaboratoriu de Inmunogenética y Diagnósticu Molecular (LIDMO) de Córdoba, perteneciente al EAAF. Les resultancies del llaboratoriu fueron determinando que los restos pertenecíen al grupu de secuestraos ente los díes 8 y 10 d'avientu de 1977. El 8 de xunetu de 2005 el xuez Cattani recibió l'informe estableciendo qu'unu de los restos individualizaos pertenecíen a María Ponce.[6]
El día 24 de xunetu de 2005, 28 años dempués de ser asesinada, María Ponce de Bianco foi soterrada nel xardín de la Ilesia Santa Cruz, en Buenos Aires, xunto a Esther Ballestrino, una de los trés madres secuestraes con ella. Con posterioridá tamién fueron soterraes ellí la Hermana Léonie Duquet y l'activista Ángela Auad.[7] Les cenices de Azucena Villaflor fueron espardíes na Plaza de Mayu.
Conocencia y encubrimiento per parte del gobiernu de los Estaos Xuníos editar
Documentos secretos del gobiernu de los Estaos Xuníos desclasificaos en 2002 prueben que'l gobiernu norteamericanu sabía dende 1978 que los cuerpos ensin vida de les monxes franceses Alice Domon y Léonie Duquet y les madres de Plaza de Mayu Azucena Villaflor, Esther Ballestrino y María Ponce, fueren atopaes nes sableres bonaerenses. Esta información foi caltenida de callao y nunca foi comunicada al gobiernu arxentín.
El datu ta incluyíu en Documentu Nº 1978-BONOS-02346 empobináu pol entós Embaxador d'Estaos Xuníos na Arxentina, Raúl Castro, al Secretariu d'Estáu de los Estaos Xuníos, lleva fecha del 30 de marzu de 1978 y menta como oxeto "Informe sobre monxes muertes". Textualmente el documentu diz:
1. A.F.P. Marzu 28 Hestoria arrexuntada en Paris informa que los cuerpos de dos monxes franceses (Alicia Doman y Renee Duguet) que fueron secuestraes a mediaos d'avientu con otros once activistes de derechos humanos fueron identificaos ente los cuerpos cerca de Bahía Blanca. 2. Buenos Aires taba llena de ciertos rumores dende va un mes sobre constancies del descubrimientu d'un númberu de cadabres llevaos a la sablera por vientos inusualmente fuertes a lo llargo del mar atlánticu en puntos cercanos a la boca del Ríu de la Plata unu 300-350 milles al norte de Bahía Blanca (Ver Buenos Aires 1919 pa control) 3. (Seición en borrada) que tuvo tratando de rastrexar estos rumores tien información confidencial de que les monxes fueron secuestraes por axentes de seguridá arxentinos y en dalgún momentu fueron tresferíes a la llocalidá de Junín que s'atopa cerca de 150 milles al oeste de Buenos Aires. 4. La Embaxada tamién tien información confidencial llograda al traviés d'una fonte (protexida) del gobiernu arxentín de que siete cuerpo fueron descubiertos va delles selmanes na sablera atlántica cerca de Mar del Plata. D'alcuerdu a esta fonte, los cuerpos yeren los de los dos monxes y cinco madres que sumieron ente'l 8 y el 10 d'avientu de 1977. La nuesa fonte confirma qu'estos individuos fueron secuestraos por miembros de les fuercies de seguridá actuando sol so ampliu mandatu contra terroristes y subversivos. La fonte amás declaró que pocos individuos nel GOA taben al tantu d'esta información. 5. Esta fonte a informáu verazmente nel pasáu y tenemos razones pa creer que tien conocencia sobre questiones de desapaiciones. La Embaxada solicita que'l so informe sía protexíu pa evitar comprometer una fonte que probó ser útil n'aprovir información tocante a individuos perdíos o sumíos. CASTRO[8]
Referencies editar
- ↑ Ginzberg, Victoria (1493525245) (en castellanu). El casu de Clara Soledad Ponce, sobrina nieta d'una fundadora de Madres de Plaza de Mayu | Páxina12. PAGINA12. https://www.pagina12.com.ar/34904-la-otra-busqueda-de-mari. Consultáu'l 6 de xunetu de 2017.
- ↑ Con dignidá y mirada llimpia: María Ponce de Bianco, madre de Plaza de Mayu, Axencia Walsh, Fuentes: UTPBA y Páxina 12
- ↑ El grupu completu secuestráu taba integráu por Azucena Villaflor de Vicenti, Esther Ballestrino de Careaga, María Ponce de Bianco (los trés fundadores de Madres de Plaza de Mayu), les monxes Alice Domon y Léonie Duquet, y los activistes de derechos humanos Angela Auad, Remu Berardo, Horacio Elbert, José Julio Fondevilla, Eduardo Gabriel Horane, Raquel Bulit y Patricia Uviéu.
- ↑ Capítulu II, Víctimes, Y. Relixosos, Informe Nunca Más, CONADEP, 1985
- ↑ Per primer vegada topen cuerpos de los vuelos de la muerte, Ríu Negru, 9 de xunetu de 2005
- ↑ Toparon los restos de la fundadora de les Madres de Plaza de Mayu, Clarín, 8 de xunetu de 2005
- ↑ N'emotiva ceremonia, sotierren a dos fundadores de Madres de Plaza de Mayu, La Xornada, UNAM, 25 de xunetu de 2005
- ↑ Documentu Secretu de la Embaxada d'EEXX n'Arxentina, Nº 1978-BONOS-02346, 30 de marzu de 1978, Informe sobre monxes muertes, orixinal n'inglés
Ver tamién editar
Enllaces esternos editar
- Voi siguir hasta qu'apaezan toos: Esther Ballestrino de Careaga, madre de Plaza de Mayu, Villa Crespo, el mio barriu
- Asheville Global Report, Archives, Non. 339, July 14–20, 2005. Identificaos los restos de les Madres de la Plaza de Mayu.
- Clarín, 4 d'avientu de 2005. Otra víctima de los vuelos de la muerte
- The National Security Archive. US Declassified Documents: Argentine Xunta Security Forces Killed, Disappeared Activists, Mothers and Nuns.
Datos: Q510637
