Wikipedia

Margarete Hilferding

Margarete Hilferding-Hönigsberg (tamién: Margarethe Hilferding-Hönigsberg), nacida en Hernals (Viena) el 20 de xunu de 1871 y finada mientres el treslláu del campu de Theresienstadt a Maly Trostenets el 23 de setiembre de 1942, foi una doctora y psicoanalista austriaca. Ella ye una de les primeres médiques d'Austria y la primer muyer miembru de la Sociedá psicoanalítica de Viena (1910).

Margarete Hilferding
Vida
Nacimientu Viena[1], 20 de xunu de 1871[2]
Nacionalidá Bandera de Austria Austria
Residencia Viena
Muerte Maly Trostenets (es) Traducir, 23 de setiembre de 1942[2] (71 años)
Familia
Casada con Rudolf Hilferding
Fíos/es
Estudios
Estudios Universidá de Viena
Nivel d'estudios doctoráu
Llingües falaes alemán
Oficiu médica, psicoanalista
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Ella nació nuna familia de médicos, el so padre Paul Hönigsberg ye médicu y la so madre, Emma Breuer, conseyera llegal nun llar de trabayadores nel distritu 16 de Viena (Ottakring) y una socialdemócrata comprometida, yera una prima de Joseph Breuer.

Dempués de la escuela secundaria, Margarethe Hilferding aprobó'l bachilleratu como candidata llibre, depués matriculóse en 1898 na universidá en filosofía, depués en medicina cuando la universidá aceptó a los estudiantes, en 1900. Llogró'l so doctoráu en medicina en 1903, convirtiéndose nuna de les primeres doctores austriaques.[3] Casar en 1904 col economista austru-marxista Rudolf Hilferding, quien foi Ministru de Finances mientres la República de Weimar (1928-1929), y con quien tuvo dos fíos. El so fíu mayor Karl Hilferding convertir al catolicismu y formóse como misioneru.

Dempués del so divorciu de Rudolf Hilferding, Margarete Hilferding dir de Berlín a Viena, onde exerció como doctora nun distritu de clase trabayadora, mientres realizaba actividaes polítiques, como conceyal de distritu socialdemócrata (1927-1934).[4]

N'abril de 1910, Paul Federn presentó la so candidatura a la Sociedá psicoanalítica de Viena, onde foi aceptáu dempués dempués d'aldericase l'almisión de muyeres a la entós sociedá masculina.[5] Fízose miembru'l 10 d'abril de 1910 y garrasti regularmente a xuntes y conferencies de Sigmund Freud na Universidá de Viena. Ella presenta'l so primer trabayu, tituláu "Los fundamentos del amor maternal", a la Sociedá de Psicoanálisis en 1911.

Cuando Alfred Adler se enemistó con Freud, ella púnxose del llau de Adler y arrenunció coles mesmes qu'él. Ella yera un miembru activu na asociación de psicoloxía individual qu'él crea. Ella trabaya como médicu, especialmente nel hospital de día Mariahilfer Ambulatorium. Caltenía una actividá científica, realizaba seminarios y escribía artículos sobre temes rellacionaes cola educación y les muyeres.

Al nun abandonar Austria a tiempu mientres el Anschluss, y foi privada del so apartamentu, allugada nun llar de vieyos y deportada el 28 de xunu de 1942. Morrió d'escosamientu mientres un treslláu ente los campos de Theresienstadt y Maly Trostenets, 23 de setiembre de 1942. El so fíu mayor, Karl Hilferding, arrestáu pola policía francesa nel so vuelu dende los Países Baxos, antes de poder cruciar la frontera suiza, ye internáu nel campu de Drancy y depués deportáu a Auschwitz onde morrió'l 2 Avientu de 1942.[6] Namái sobrevivió'l so segundu fíu, Peter Milford-Hilferding (1908-2007), un economista austriacu.

Trabayu y obra

editar

Margarete Hilferding presentó una esposición notable sobre "los fundamentos del amor materno" como parte de la Sociedá Psicoanalítica de Viena en 1911. Tamién ye conocida poles sos actividaes nel campu social y políticu.

« Los fundamentos del amor materno »

editar

En xineru de 1911, Margarethe Hilferding, na so presentación ante la sociedá del psicoanálisis vienés titulada "Los fundamentos del amor maternal",mostro que:

"esto nun ye innatu sinón adquiríu"

[7]  Naquel momentu en Viena, el 11 de xineru de 1911, qu'informaba la conferencia del Dr. Hilferding sobre los fundamentos del amor materno, l'orador claramente afirma:

"Nun hai amor materno innatu"

Asina mesmu ella señala que cuando se dar# de mamar, produzse que:

l'aumentu de la lleche nos senos va acompañáu d'una cierta sensación de prestar

Como resultancia,

"les sensaciones sexuales del ñácaru tienen d'atopar un correlativu nes correspondientes sensaciones de la madre".

[8]

Compromisu sociu-políticu

editar

Margarete Hilferding, arreyada nel movimientu Adler de la psicoloxía individual, foi bien influyente y activa nos años d'enteguerres. Ella ye conocida pol so trabayu científicu y la enseñanza, que ye la espresión del so compromisu cola política social y la formación de "Viena Colorada". Encetósobremanera, la situación de la muyer, la sexualidá y la regulación de les nacencies (M. Hilferding, Geburtenregelung, Erörterungen zum § 144. Viena, 1926), emancipación y educación.[9]

Ver tamién

editar

Bibliografía

editar
  • Elke Mühlleitner, « Hilferding-Hönigsberg, Margarete », p. 741-742, in Alain de Mijolla (dir.), Diccionariu internacional de la psychanalyse 1. TIEN/L. Calmann-Lévy, 2002, (ISBN 2-7021-2530-1) alt=Document utilisé pour la rédaction de l'article|30x30px.
  • É. Roudinesco y M. Plon, Diccionariu de la psychanalyse, entrada « Hilferding Margarethe, nacida Hönigsberg (1871-1942) Médica austriaca », Fayard, 2011 pa El Llibru de Bolsu / La Pochothèque, (ISBN 978-2-253-08854-7) alt=Document utilisé pour la rédaction de l'article|30x30px.
  • Los premiers psychanalystes. Minutos de la Sociedá psychanalytique de Viena III 1910-1911 (éd. Herman Nunberg y Paul Federn), trad. Nina Bakman, Sesión del 11 de xineru de 1911, Gallimard, 1967 alt=Document utilisé pour la rédaction de l'article|30x30px.
  • « Hilferding Margarethe, geb. Hönigsberg, Ärztin und Individualpsychologin » [lleer on-line]
  • Françoise Wilder, Margarethe Hilferding : una muyer nos premiers psychanalystes, París : EPEL, 2015.
  • Margarete Hilferding, Geburtenregelung. Erörterungen zum § 144.- Viena, 1926
  • Ilse Korotin, « Margarethe Hilferding », in Ilse Y. Korotin & Ursula Bartl, Gelehrte Frauen : Frauenbiographien vom 10. bis zum 20. Jahrhundert, Verlag BMUK, Viena, 1996.
  • Martina Gamper: "... kann ich nicht umhin mich zu wundern, dass nicht mehr Ärztinnen da sind." : die Stellung weiblicher Ärzte im "Rede Wien" (1922-1934). Verlag Österreichische Ärztekammer, 2000
  • Sonja Stipsits: Margarete Hönigsberg : aus dem Leben einer Pionierin. Töchter de los Hippokrates. Verlag Österreichische Ärztekammer, 2000.
  • Eveline List: Mutterliebe und Geburtenkontrolle — Zwischen Psychoanalyse und Sozialismus. Die Geschichte der Margarethe Hilferding-Hönigsberg, Mandelbaum Verlag, Viena, 2006 (ISBN 3-85476-184-8).
  • Baumier, R. (2003), « Women of the Wednesday Society: The Presentations of Drs. Hilferding, Spielrein and Hug-Hellmuth », American Imago, Plantía:Vol. 60/3, Fall 2003, p. 303-343.
  • Paul Pasteur, Muyeres nel movimientu obreru austriacu 1918-1934, Rouen, 1986.
  • Isabelle Mons, Muyeres de l'alma. Les pioneres de la psychanalyse, Payot, 2015, (ISBN 978-2228913843)

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 11 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Elke Mühlleitner, « Hilferding-Hönigsberg, Margarete », cf. bibliographie.
  4. ↑ (Recension) Simone Wiener, «Françoise Wilder “Margarethe Hilferding Une femme chez les premiers psychanalystes”», Essaim 2016/1, Plantía:N°, p. 179-183 Plantía:Lire en ligne.
  5. ↑ Séance du 6 avril 1910, Herman Nunberg et Ernst Federn (dir.), Les Premiers psychanalystes, volume II des Minutes de la Société psychanalytique de Vienne, 1908-1910, Gallimard, 1967.
  6. ↑ Shoah Mémorial:[1].
  7. ↑ É. Roudinesco et M. Plon, Dictionnaire de la psychanalyse, entrée « Hilferding Margarethe, née Hönigsberg (1871-1942) Médecin autrichienne », Fayard, 2011,p. 651.
  8. ↑ Séance du 11 janvier 1911, Herman Nunberg et Ernst Federn (dir.), Les Premiers psychanalystes, volume III des Minutes de la Société psychanalytique de Vienne 1910-1911, p. 121-122, trad. Nina Bakman, Gallimard, 1967.
  9. ↑ Source: [2].

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Margarete_Hilferding&oldid=4216218»