Muhammad Yunus
Premiu Nobel de la Paz 
|
Muhammad Yunus (bengalí: মুহাম্মদ ইউনুস, pronunciáu Muhammôd Iunūs) (28 de xunu de 1940, Bathua (es) 
), ye un entamador social, banqueru, economista y líder social bangladesí condecoráu col Premiu Nobel de la Paz por desenvolver el Bancu Grameen y ser el desarrollador del los conceutos de microcreitu, (escurríu pol paquistanín Dr. Akhter Hameed Khan), y microfinanzas. Estos creitos son daos a entamadores que son bien probes pa calificar a un creitu nun bancu tradicional. En 2006, Yunus y el Bancu Grameen fueron condecoraos col Premiu Nobel de la Paz "polos sos esfuerciu pa incentivar el desenvolvimientu social y económico dende embaxo".[19] El Comité Noruegu Nobel fixo notar que "la paz duradera nun puede ser algamada nun siendo que grandes grupos de la población atopen formes nes que puedan salir de la probeza" y que "al traviés de cultures y civilizaciones, Yunus y el Bancu Grameen demostraron qu'hasta los más probes d'ente los probes pueden trabayar pal so propiu desenvolvimientu.[20] Yunus recibió dellos honores tanto nacionales como internacionales. Recibiendo per parte de los Estaos Xuníos la Medaya Presidencial de la Llibertá en 2009 y la Medaya Dorada del Congresu en 2010.[21]
.jpg)
.svg){kind=small}
Fundador del Bancu Grameen, foi gallardoniáu col Premiu Príncipe d'Asturies de la Concordia en 1998, Premiu Internacional Simón Bolívar en 1996 y col Premiu Nobel de la Paz de 2006 «polos sos esfuerciu pa incentivar el desenvolvimientu social y económico dende embaxo».[22]
Musulmán non prauticante, estudió Ciencies Económiques en Nueva Delhi y amplió los sos estudios n'Estaos Xuníos con beques de les instituciones Fullbright y Eisenhower y de la Universidá de Vanderbilt. Retornó al so país en 1972 pa dirixir el departamentu d'Economía de la Universidá de Chittagong, pocu dempués de que Bangladesh llograra la independencia.
En 2008 la revista Foreign Policy considerar como'l númberu 2 na llista de 'Top 100 Pensadores Globales'.[23]
En febreru 2011, Yunus xunto con Saskia Bruysten, Sophie Eisenmann y Hans Reitz co-fundaron Negociu Social – Iniciativa Social Yunus (YSB poles sos sigles n'inglés). YSB crea y déxa-yos a negocios sociales resolver problemes sociales al rededor del mundu. A midida que impleméntase la visión de Yunus d'un nuevu capitalismu humanu YSB remana una incubadora de fondos pa negocios sociales en países en desenvolvimientu y apróve-yos d'asesoríes a empreses, gobiernos, fundaciones y ONGs.
En 2012, convertir en Canciller de la Universidá Caledioniana de Glasgow n'Escocia.[24][25] Amás ye miembru de la xunta de conseyu de la Universidá de Ciencia y Teunoloxía de Shahjalal. Primeramente yera profesor d'economía na Universidá de Chittagong en Bangladesh. Publicó dellos llibros rellacionaos al so trabayu financieru, amás ye miembru fundador de la xunta de conseyu de Grameen América y la Fundación Grameen que sofiten el micro creitu.
Yunus tamién sirve na xunta directiva de la Fundación Naciones Xuníes, una beneficencia pública creada en 1998 pol filántropu estauxunidense Ted Turner' quien sofitó con 1 billón pa les causes de Naciones Xuníes.[26]
En marzu de 2011, el gobiernu de Bangladesh despidió a Yunus de la so posición nel Bancu Grameen argumentando violaciones llegales y una edá llende na so posición.[27] La Suprema Corte de Bangladesh afirmo la remoción de Yunus del so cargu'l 8 de marzu. Yunus y el Bancu Grameen apelaron la decisión argumentando que la remoción de Yunus tuvo una motivación política.
Primeros años y educación
editarPrimeros años
editar
El terceru de nueve fíos,[28] Yunus nació'l 28 de xunu de 1940 nuna familia musulmana bengalí nel pueblu de Bathua, pel Camín Boxirhat en Hathazari, Chittagong mientres la presidencia bengalí del Raj brítanico, que güei forma'l Bangladesh modernu.[29][30] El so padre yera Hazi Dula Mia Shoudagar, un xoyeru y la so madre yera Sufia Khatun. Los primeros años de la so infancia pasar nel pueblu. En 1944, la so familia camudar a la ciudá de Chittagong, y camudóse de la escuela del pueblu a la Escuela Primaria Lamabazar.[29][31] Pa 1949, la so madre tenía una enfermedá psicolóxica.[30] Dempués, pasó l'exame pa matriculase na Escuela Colexal de Chittagong, allugándose nel llugar 16 de 39,000 estudiantes nel Este de Paquistán[31] Mientres los sos años escolares, yera un activu Boy Scout y viaxó al oeste de Paquistán ya India en 1952, según a Canadá en 1955 p'asistir a los Jamborees.[31] Dempués mientres Yunus estudiaba na Escuela Chittagong volvióse activu nes actividaes culturales y ganó premios teatrales.[31] En 1957, inscribir nel Departamentu d'Economía na Universidá de Dhaka y completó la so carrera profesional en 1960 y una maestría en 1961.
Dempués de la graduación
editarDempués de la so graduación, Yunus xunir al Buró d'Economía como asistente d'investigación a les investigaciones de los profesores Nurul Islam y Rehman Sobhan.[31] Más tarde, foi conferenciante n'economía na Universidá Chittagong en 1961.[31] Mientres esa dómina tamién fundó una fabrica empaquetadora pela so parte.[30] En 1965, recibió la beca Fulbright pa estudiar n'Estaos Xuníos. Llogró'l so doctoráu n'economía per parte del Programa del Departamentu de Desenvolvimientu d'Economía de la Universidá de Vanderbilt (GPED) en 1971.[32] Dende 1969 a 1972, Yunus foi profesor asistente d'economía na Universidá del Estáu de Tennessee en Murfreesboro.
Mientres la guerra de lliberación de Bangladesh en 1971, Yunus fundó un comité ciudadanu y el Centru d'Información de Bangladesh con otros bangladeses n'Estaos Xuníos p'aumentar el sofitu pola lliberación.[31] Tamién publicó la Fueya Informativa de Bangladesh dende'l so llar en Nashville. Despúes de terminar la guerra, Yunus tornó a Bangladesh siendo escoyíu pa la Comisión de Planificación del gobiernu encabezada por Nurul Islam. Sicasí atopó'l trabayu aburríu y arrenunció pa xunise a la Universidá de Chittagong como'l líder del departamentu d'Economía.[33] Dempués de reparar la fame de 1974, Yunus arreyar nel amenorgamientu de la probeza estableciendo un programa económicu rural como proyeutu d'investigación. En 1975 desenvolvió una Nabajug (Nueva Era) y una Tebhaga Khamar (granxa compartida) que'l gobiernu adoptó como'l Programa d'Aportación Empacada.[31] Pa faer el proyeutu más efeutivu, Yunus y los sos socios propunxeron la Gram Sarkar (el programa del gobiernu del pueblu).[34] Introducíu pol presidente Ziaur Rahman a la fin de los años 70, el gobiernu formó 40,392 gobiernos del pueblu como una cuarta capa de gobiernu en 2003. N'agostu de 2005 en respuesta a un pidimientu de los Servicios d'Ayuda Llegal de Bangladesh (BLAST) la Corte Suprema declaró los gobiernos del pueblu illegales ya inconstitucionales.[35]
El so conceutu de micro creitu pa sofitar a los innovadores en múltiples países en desenvolvimientu inspiró programes como'l Programa de Emprendimiento Social Infolady.[36][37][38]
Principiu de carrera
editar
En 1976, mientres les sos visites a los barrios más probes na ciudá de Jobra cerca de la Universidá de Chittagong, Yunus afayó que pequeños emprestamos podíen faer una diferencia considerable pa les persones probes. Les muyeres del pueblu que faíen muebles de bambú teníen qu'aceptar emprestamos usureros pa mercar bambú y pagar con casi toles sos ganancies al emprestador. Los bancos tradicionales nun queríen ufiertar emprestamos pequeños a una tasa d'interés razonable a los probes debíu al riesgu que significaba.[39] Pero Yunus creía que, si dáben-yos la oportunidá los probes podíen pagar el dineru y que'l micro creitu yera un modelu de negociu vidable.[40] Yunus emprestó $27 dólares del so dineru a 42 muyeres del pueblu quien fixeron una ganancia de 0.50 Takas (US$0.02) en cada préstamu. Entós a Yunus atribúyese-y la idea del micro creitu xunto col Dr. Akhtar Hameed Khan, fundador de l'Academia Pakistaní pal Desenvolvimientu Rural (agora Academía Bancgladesí pal Desenvolvimientu Rural), quien Yunus almira.[41]
N'avientu de 1976, Yunus finalmente aseguró un préstamu del Bancu Janata pa emprestar a los probes de Jobra. La institución continua operando, asegurando emprestamos d'otros bancos pa los sos proyeutos. Pa 1982 tenía 28,000 miembros. El 1ro d'Ochobre de 1983, el proyeutu piloto entró n'operación como un bancu completu pa los probes de Bangladesh y foi renombráu como'l Bancu Grameen ("Bancu del Pueblu"). Yunus y los sos colegues enfrentaron de too, dende radicales derechiegos violentos hasta cleru conservador qu'a les muyeres que pidieren dineru del Bancu Grameen negaríase-yos un entierru musulmán.[30] Pa Julio de 2007, el Bancu Grameen otorgara $6.38 billones de dólares a 7.4 millones de persones.[42] P'asegurar el pagu de la delda'l bancu utiliza un sistema de "grupos solidarios". Estos pequeños grupos informales apliquen xuntos a los préstamos y los sos miembros garanticen ente ellos los pagos y sofiten los esfuercios unu del otru pa llograr una meyora económica.[34]
A finales de los años 80, Grameen empezó a diversificase buscando atender estanques de peces subutilizados y bombes de regación como fondos pozos.[43] En 1989, estos intereses diversificaos empezaron a crecer n'organizaciones separaes. El proyeutu de los estanques convertir en Grameen Motsho ("Fundación de Pesca Grameen") y el proyeutu de regación convertir en Grameen Krishi ("Fundación d'Agricultura Grameen").[43] Nun tiempu la iniciativa Grameen convertir nun grupu multifacetico d'organizaciones rentables incluyendo proyeutos grandes como Grameen Trust y Fondu Grameen, que cuerre proyeutos como Grameen Software Limited, Grameen CyberNet Limited y Grameen Knitwear Limited,[44] según Grameen Telecom, que ye una división en Grameenphone (GP), la compaía privada de telefonía más grande en Bangladesh.[45] Dende'l so entamu en marzu de 1997 hasta'l 2007, el proyeutu "Teléfonu del Pueblu" (Polli Phone) aprovió teléfonos móviles a 260,000 persones probes en más de 50,000 pueblos.[46]
L'ésitu del modelu de micro finances Grameen inspiró esfuercios similares n'aproximao 100 países en víes de desenvolvimientu y entá en países desenvueltos como Estaos Xuníos.[47] Munchos proyeutos de micro creitu retuvieron la idea d'emprestar a les muyeres. Más de 94% de los creitos Grameen fueron daos a muyeres quien sufren desproporcionadamente de probeza y tienden más que los homes a destinar les sos ganancies a les sos families.[48]
Por esti trabayu con Grameen, Yunus foi nomáu un miembru Ashoka: Innovadores pal Públicu, per parte de l'Academia Global en 2001.[49] Nel llibru[50] Modelu de Negociu Social Grameen, [4] Rashidul Bari amuesa como el modelu de negociu social Grameen (GSBM)- foi de ser teoría a una práutica inspiradora adoptada por universidaes líderes (y.j. Glasgow), entamadores (y.j., Franck Riboud) y empreses (y.j., Danone) al rededor del mundu. Al traviés del Bancu Grameen Rashidul Bari diz [5] que Yunus demostró como'l Modelu de negociu social Grameen puede engabitar l'espíritu entamador pa da-yos el poder a les muyeres pa salir de la probeza. Una conclusión de los conceutos de Yunus ye que los probes son como un arbustu bonsai y pueden faer grandes cuesas si dáse-yos el poder de volvese autu abondos.
Reconocencies
editarYunus recibió'l Premiu Nobel de la Paz en 2006, xunto col Bancu Grameen polos sos esfuerciu pa crear un ambiente de desenvolvimientu social y económicu. Nel anunciu del premiu, el Comité Noruegu Nobel mentó que:[20]
Yunus yera'l primera bangladés en ganar un Premiu Nobel. Despúes de recibir la noticia del importante premiu, Yunus anunció qu'usaría parte de los $1.4 millones del premiu pa crear una empresa que fixera comida d'altu conteníu nutritivo y baxu costu pa los probes; ente que'l restu del dineru sería destináu a la construcción d'un hospital pa los güeyos en Bangladesh.[51]
L'ex presidente de los Estaos Xuníos Bill Clinton defendió l'da-y el Premiu Nobel de la Paz a Yunus. Espresó esto na revista Rolling Stone[52] según na so autobiografía My Life.[53] Nun discursu na Universidá de California, Berkeley en 2002, el Presidente Clinton describió a Yunus como "un home que dende hai enforma teimpo tenía de ganar el Premiu Nobel [y] yo voi siguir diciendo eso hasta que finalmente se lo otorguen"[54] A la inversa, The Economist dijó que Yunus yera una probe opción pal premiu, declarando "...El Comité Nobel pudo faer una decisión más difícil, y valiente declarando que nun habría ganador."[55]
Él ye una de solu siete persones que ganaron el Premiu Nobel de la Paz, la Medaya Presidencial de la Llibertá,[56] y la Medaya del Congresu.[57] Otros premios notables inclúin el premiu Ramon Magsaysay en 1984,[58] el Premiu Alimentación Mundial,[59] el Premiu Internacional Simón Bolivar (1996),[60] el Premiu Príncipe d'Asturies de la Concordia[61] y el Premiu de la Paz Sydney en 1998,[62] y el Premiu de la Paz de Seúl en 2006. Adicionalmente a Yunus se ls dieron 50 doctoraos honorarios d'universidaes en 20 países distintos y 113 premios internacionales de 26 países distintos incluyendo honores estatales de 10 países.[63] El gobiernu de Bangladesh fixo una estampilla conmemorativa al so ganador del Premiu Nobel.[64]
Yunus foi nomáu pola Revista Fortune en marzu de 2012 como unu de los 12 entamadores más grandes de la dómina actual.[65] Nesta cita, la Revista Fortune dixo ″la idea de Yunus inspiró un ensin númberu de persones nueves pa dedicase a causes sociales al rededor del mundu.″
En xineru de 2012, Yunus apaeció nel llibru "Entamadores Tresformadores: Como Walt Disney, Steve Jobs, Muhammad Yunus y otros innovadores algamaron l'ésitu" por Jeffrey Harris.[66]
Yunus foi nomáu "Nobel Gallardoniáu en Residencia" na Universiti Kebangsaan Malaysia (Universidá Nacional de Malasia) el 15 de xunetu de 2011.[67]
Yunus dio la Séptima Conferencia Añal Nelson Mandela.[68]
En xineru de 2008, la ciudá de Houston, Texas declaró'l 14 de xineru'l "Día Muhammad Yunus".[69]
El 15 de mayu de 2010, Yunus dio un discursu na Universidá Rice pa la xeneración 2010. El 16 de mayu del mesmu añu, Yunus dio otru discursu na Universidá Duke pa la xeneración 2010. Mientres esta ceremonia dióse-y un grau honorariu Doctor en Lletres Humanístiques.
Yunus foi convidáu y dio'l discursu de graduación pa la Escuela de Negocios Wharton el 17 de mayu del 2009,[70] el discursu de graduación nel MIT el 6 de xunu del 2008,[71] la Conferencia Adam Smith na Universidá Glasgow el 1ro d'Avientu de 2008[72] y la Conferencia Romana en Oxford el 2 d'avientu del mesmu añu.[73]
Recibió la Medaya Dwight D. Eisenhower pol Lideralgu y Serviciu per parte de la Comuunidad Eisenhower nuna ceremonia en Filadelfia el 21 de mayu de 2009. Tamién foi votáu'l llugar númberu 2 na clasificación de los 100 intelectuales del mundu de Revistir Prospeutu nel 2008.[74]
Yunus foi nomáu ente los pensadores más deseyaos que'l mundu tendría d'escuchar pola FP 100 (na edición la élite más importante del mundu) n'avientu 2009 de la revista Foreign Policy.[75] El primeru de Marzu de 2010, Yunus foi nomáu col prestixosu Premiu Presidencial de la Universidá d'Illinois n'Urbana–Champaign. L'honor más importante d'esta universidá.
Un documental del trabayu de Yunus tituláu To Catch a Dollar (Atrapar un dólar) foi amosáu nel 2010 mientres el Festival de Cine Sundance y publicóse nos cines d'Estaos Xuníos en setiembre de 2010.
En 2010, la revista británica New Statesman listó a Yunus como'l númberu 40 na llista de "Les 50 Figures Más Influyentes del 2010".[76]
N'ochobre de 2010, recibió'l Premiu Entamador Social del Añu nos Premios Asiáticos.[77]
En setiembre 22 del 2011 el documental Bonnsai People – La Visión de Muhammad Yunus, el primer documental qu'amuesa tol so trabayu del negociu social de los micu creitos foi estrenáu nes Naciones Xuníes.
Yunus recibió 50 graos de doctoráu honorariu d'universidaes d'Arxentina, Australia, Bangladesh, Bélxica, Canadá, Costa Rica, India, Italia, Xapón, Corea, El Líbanu, Malasia, Rusia, Sudáfrica, España, Tailandia, Turquía, Reinu Xuníu, Estaos Xuníos y Perú.[78]
El secretariu xeneral de les Naciones Xuníes, Ban Ki-Moon, convidó a Yunus a sirvir como Defensor MDG. Yunus ye parte de les meses de Fundación Naciones Xuníes, Fundación Schwab, Fundación Príncipe Alberto II de Mónaco y Fundación Micro creitu Agrícola Grameen. Foi miembru del comité d'honor de la Fundación Chirac,[79] desque la fundación empecipió en 2008 pol ex presidente francés Jacques Chirac pa promover la paz mundial.
Yunus apaeció en Show De Jon Stewart y el The Oprah Winfrey Show en 2006 The Colbert Report en 2008, Real Time with Bill Maher en 2009 y los The Simpsons en 2010. En Google+, Yunus ye una de les persones más siguíes al rededor del mundu con 1.7 millones de siguidores.[80]
En 2012 Yunus foi nomáu Canciller de la Universidá de Glasgow.[81] La Casa Blanca y el Senáu tuvieron una ceremonia pa da-y a Yunus la Medaya del Congresu'l 17 d'abril del 2013 en Washington, D.C poles sos contribuciones contra la probeza mundial.[82]
La Medaya del Congresu ye'l mayor honor civil dau pol Congresu de los Estaos Xuníos. Na ceremonia, que pudo reparase por YouTube, el senador Dick Durbin esplicó porque Yunus ye un visionariu: "Foi dichu que casi cualesquier puede faer daqué complicáu. Precísase realmente a un xeniu pa faer daqué simple. Los mios amigos, ensin error Muhammad Yunus ye un xeniu" La Medaya d'Oru foi dada a Yunus pol 111 Congresu de la Llei Pública 53.[57]
Actividá política
editarA principios de 2006 Yunus, xunto con otros miembros de la sociedá civil incluyendo al profesor Rehman Sobhan, Muhammad Habibur Rahman, Dr Kamal Hossain, Matiur Rahman, Mahfuz Anam y Debapriya Bhattchariya, participaron nuna campaña pa candidatos honestos y llimpios nes eleiciones nacionales.[83] Él consideró entrar a la política dempués nesi añu.[84] El 11 de febreru de 2007, Yunus escribió una carta abierta publicada nel periódicu bangladesí Daily Star, onde'l pidía-y a los ciudadanos los sos puntos de vista sobre'l so plan de crear un partíu políticu pa establecer una política de bona voluntá, lideralgu y bon gobiernu. Na carta faía un llamáu por que se fixera un curtiu resume de cómo se debería faer la xera y cómo ellos podíen contribuyir.[85] Yunus finalmente anunció que taba dispuestu a llanzar un partíu políticu tentativamente llamáu El Poder de los Ciudadanos (Nagorik Shakti) en febreru 18 de 2007.[86][87] Había especulación de que l'exércitu sofitaba un movimientu de Yunus na política[88] El 3 de mayu, Yunus declaró que decidía abandonar los sos planes políticos siguíu d'una xunta col líder del gobiernu interín, Fakhruddin Ahmed.[89]
En xunetu de 2007 en Johannesburgu, Sudáfrica, Nelson Mandela, Graça Machel y Desmond Tutu convocaron a un grupu de líderes mundiales “a contribuyir cola so sabiduría, lideralgu independiente ya integridá pa enfrentar dalgunos de los problemes más duros del mundu.”[90] Nelson Mandela anunció la formación del so nuevu grupu, Los Vieyos, nun discursu que dio pa celebrar el so cumpleaños 89.[91] Yunus tuvo presente nel llanzamientu del grupu y foi unu de los miembros fundadores. Yunus salió del grupu en setiembre del 2009 argumentando que yera incapaz de faer xusticia a la so membresia por cuenta de lo demandante del so trabayu.[92]
Yunus ye miembru del Panel África Progresa (APP), un grupu de diez distinguíos individuos que remembren los más altos niveles de desenvolvimientu sustentable y equitativo n'África. Cada añu, el Panel crea un reporte: el Reporte África Progresa Archiváu 2013-01-23 en Wayback Machine, que remarca un problema d'importancia inmediata pal continente y suxer una llista de polítiques. En 2012, el Reporte África Progresa resaltó problemes como trabayu, xusticia y equidad.[93] El reporte en 2013 estableció problemes rellacionaos con petroleu, gas y minería n'África.
En xunetu de 2009, Yunus convertir en miembru de la organización SNV Desarrollo Holanda pa sofitar col trabayu d'amenorgamientu de probeza que realiza la organización.[94]
Dende 2010, Yunus sirvió como Comisionado pa la Comisión de Banda Ancha pal Desenvolvimientu Dixital, una iniciativa de la ONX que busca usar los servicios d'Internet de banda ancha p'acelerar el desenvolvimientu económico y social.[95]
Yunus tamién sirve na xunta de conseyu pa la Fundación Holcim pa la Construcción Sustentable, una fundación que sofita iniciatives que combinen soluciones de construcción y excelencia na arquiteutura.[96]
En 2011, Yunus yera parte del xuráu qu'escoyó'l logotipu universal pa los Derechos Humanos. El so oxetivu yera crear un logotipu reconocíu internacionalmente que sofitara'l movimientu global de los derechos humanos.[97]
Discutinios
editarDende finales de Payares del 2010, munches declaraciones fixéronse en contra de Yunus. Empezaron con una crítica a los micro creitos y culpen al Bancu Grameen en munchos puntos nel documental Atrapáu en Micro creitu”[98] en televisión noruega'l 30 de payares de 2010.[99] Esto desenvolvió al so tiempu preguntes más complexes sobre los beneficios de les microfinanzas y los sos efeutos nel amenorgamientu de la probeza, particularmente tocantes a delles instituciones micro financieres n'India[100] y Méxicu.[101]
Los allegamientos contra Yunus convertir en polítiques cuando'l gobiernu de Bangladesh, lideráu por[102] Sheikh Hasina Wajed volver contra Yunus y el so conceutu de micro finances, acusándolo de "zucar sangre de los probes".[103] Wajed dizse que vía a Yunus como un rival políticu desque consideró crear un partíu políticu en 2007.[104] – Nel llibru Modelu de Negocios Sociales Grameen ,[105] Rashidul Bari esplica la vengación política en Bangladesh por Sheikh Hasina contra Yunus[106] como un pagu pol conflictu como'l conflictu ente'l Papa Urbanu VIII y Galileo Galilei.[107][108]
"El Papa Urbanu VIII punxo a un Galileo de 70 años en prisión en 1632 refugando'l modelu geocentrico de Ptolomeo, que foi adoptáu pola Ilesia Cristiana. El mesmu espíritu tucu Sheikh Hasina, quien etiquetó a Yunus como un vividor de los probes[109]”—lliberando'l so maquina de propaganda (y.j., AMA Muhith) pa remover a Yunus de Grameen—y usó a la Suprema Corte y Corte Alta pa xustificar la so decisión. Por qué'l Papa Urbanu VIII faltó al padre de l'astronomía? Porque Galileo refugó la visión de la ilesia cristiana que dicía que la tierra yera'l centru del Universu, y qu'otros oxetos celestes orbiten al rededor d'ella.[110]
El gobiernu anunció la revisión de les actividaes del Bancu Grameen el 11 de xineru de 2011[111]. En febreru, dellos líderes internacionales como Mary Robinson, salieron a la defensa de Yunus al traviés d'un ensin númberu d'esfuercios incluyendo la creación d'una rede formal de partidarios conocida como "Los amigos de Grameen".[112]
El 15 de febreru de 2011, el ministru de finances de Bangladesh, Abul Maal Abdul Muhith, declaró que Yunus tenía d'alloñar del Bancu Grameen mientres se faíen les investigaciones.[113] El 22 de marzu del mesmu añu, Muzammel Huq – un ex emplegáu del bancu foi nomáu presidente.[114] – anunciando que Yunus fuera despidíu como Direutor Alministrativu del bancu.[115] Sicasí'l Xerente Xeneral del bancu Jannat-Y Quanine dixo que Yunus "siguía na so oficina" rimada de revisión de los problemes llegales qu'arrodiaben el discutiniu.[116]
En marzu de 2011, Yunus pidió a la Suprema Corte de Bangladesh desafiando la decisión llegal del Bancu Central de Bangladesh sobre'l so remoción como Xerente Xeneral del bancu.[117] El mesmu día, nueve direutores del bancu pidieron un segundu pidimientu.[118] Siguiendo a Hillary Clinton, John Kerry espresó'l so sofitu a Yunus con un comentariu'l 5 de marzu de 2001 y declarando que taba "fondamente esmolecíu" por esti problema. El mesmu día en Bangladesh, miles de persones protestaron y formaron cadenes humanes pa sofitar a Yunus.[119]L'Alta Corte, escuchando los pidimientos, entamóse una decisión final pal 6 de marzu de 2011, pero foi retardada y el 8 de marzu del mesmu añu, la corte confirmó'l despidu de Yunus.[120]
Acusaciones de fraude
editarUn documental danés Caught in Micro Debt (atrapáu en micro creitu),[98] producíu y empobináu pol periodista Tom Heinemann, televisáu na cadena de televisión nacional noruega NRK en payares de 2010. Realizó una serie d'acusaciones contra Yunus y el Bancu Grameen. Eses acusaciones fueron refutadas por consultes posteriores. El documental acusaba falsamente a Yunus y el Bancu d'esviar 7 millones de taka (aproximao 100 millones de dólares daos pola Axencia Noruega pal Desenvolvimientu y la Cooperación (NORAD) a otra organización llamada Grameen Kaylan nel añu de 1996. Esta acusación foi espublizada llargamente nos medios de Bangladesh n'avientu de 2010.[121] El 6 d'avientu, NORAD publicó una declaración[122] llimpiando'l nome de Yunus y del Bancu Grameen de práutiques indebíes hasta esi momentu, siguíu de comentarios comprensivos de sofitu per parte del Ministru de Desenvolvimientu Internacional d'a NORAD.
Sicasí estes acusaciones espandiéronse rápido por Bangladesh. L'economista bangladesí Rehman Sobhan dixo “Más que buscar una clasificación y respuesta de parte del Bancu Grameen y validación del programa televisivu, dellos sectores de la prensa y la sociedá demostraron un entusiasmu non enantes vistu pa usalo como una oportunidá pa señalar males práutiques nuna organización llargamente respetable. ”Yunus pidió consistencia y tresparencia nes investigaciones sobre la tema".[123] L'autor y trabayador social canadiense d'orixe bangladesí Reza Sattar escribió sobre la participación de Yunus nel ambiente de la combalechadura de los micro creitos y la forma en qu'afectó a Bangladesh nel so llibru - Fundación Nobel Siegue.[124]
Acusaciones de usura y efeutividá nes microfinanzas.
editar
Les acusaciones en contra de Muhammad Yunus y el bancu facer nun contestu onde munches persones empezar a preguntar sobre la efeutividá de los micro finances, entrugues que se realizaron por remanar de delles instituciones micro financieres con fines d'arriquecimientu (MFIs) n'India[125] y Méxicu[126]. Cohesión, presión y abusos físicos fueron practiques usaes pal pagu en dellos micro financieres.[127] La comercialización del micro creitu[128] obligó a Yunus a dicir que "nunca imaxinara que dalgún día los micro creitos funcionaríen p'alimentar a la so propia raza d'emprestadores deshonestos”[129]
Les ganancies atraxeron l'atención de dellos micro financieres que busquen dineru, pa realizar les primeres ufiertes públiques, incluyendo al micro financiera más grande d'India Microfinanzas SKS qu'en xunetu de 2010 realizó la so primer ufierta pública.[130] En setiembre de 2010, Yunus criticó la ufierta nuna xunta col fundador de SKS Vikram Akula mientres el cume Iniciativa Global Clinton,[131] dixo "Los micro creitos nun ye sobre afalar a delles persones pa lucrar colos probes, eso ye lo que tas faciendo. Ye'l mensaxe equivocáu." Cálculos del interés actual varien, pero unu propón un interés permediu de 23% pal Bancu Grameen.[132] Coles mesmes la organización nun paga a impuestos pol estatus que tenía, estatus que se-y removió.[133]
Simpatizantes de Yunus alieguen que'l gobiernu de Bangladesh ta esplotando la "crisis de los micro creitos" pa desahuciar a Yunus.[134]
Motivaciones polítiques detrás de les acusaciones
editarA pesar de que'l Bancu Grameen rápido esclarió les acusaciones sobre esvió de fondos del gobiernu noruegu n'avientu de 2010, en marzu del añu que siguió'l gobiernu de Bangladesh empezó una investigación de tres meses a toles actividaes del Bancu.[135] Esta investigación evitó que Yunus participara nel Foru Económicu Mundial.[136]
En xineru de 2011, Yunus presentar na corte por cuenta de un casu de bilordiu solicitáu por un políticu local proveniente d'un pequeñu partíu d'esquierda, quexándose sobre un argumentu que realizó Yunus a l'axencia de noticies AFP. " Los políticos en Bangladesh solo trabayen pol poder. Nun hai ideoloxía ende."[137] Na audiencia, a Yunus dióse-y llibertá so fianza polo que nun tuvo qu'apaecer n'audiencies posteriores.[138]
Les investigaciones llevantaron barruntos de que munchos ataques y acusaciones podríen tener motivación política,[139] por cuenta de les difíciles rellaciones ente Sheikh Hasina y Yunus dende principios de 2007, cuando Yunus creaba'l so partíu políticu, esfuercios que s'esleieron en mayu del 2007.[140]
Transición a una nueva alministración
editarA los 72 años d'edá, Yunus tenía 12 años más de la edá llegal de retiru pa civiles en Bangladesh nel añu 2011.[141] Voceros del gobiernu pidiéron-y a Yunus que dexara'l puestu y declarara, "Precisamos redefinir el rol del bancu y tener una mayor regulación."[142]
El presidente Muzammel Huq, una figura de la fundación del Bancu Grameen y unu de los xerentes d'altu rangu, n'investigaciones GB y operaciones dende principios de los 2000.[114] criticó publicamentea Yunus diciendo "creo que ye un bon home con un corazón pequeñu... Nun puede dalu creitu a naide más qu'a él mesmu"
Acusaciones arreyando socios: el casu alimentos y el casu teléfonu
editarEl 27 de xineru del 2011, Yunus apaeció na corte nun casu d'adulteración de comida pola empresa Dhaka City Corporation (DCC), la Corte de Seguridá Alimenticia acusar de producir "yogur adulteráu"[143] que'l so conteníu de grasa taba per debaxo de la llende llegal establecíu. Esti yogur ye producíu por Grameen Danone, un negociu social parte del "joint venture" o proyeutu conxuntu ente'l Bancu Grameen y Danone que tien como oxetivu aprovir d'oportunidaes a los vendedores caleyeros de yogurt y al empar ameyorar la nutrición infantil con un yogur fortificao en nutrientes. D'alcuerdu al abogáu de Yunus, les acusaciones yeren "falses y ensin fundamentos".[144] En pidimientu de los abogaos de Yunus, qu'apuntaben irregularidaes y errores, el casu foi consideráu pola Alta Corte.
El 15 de febreru del 2011, Yunus foi convocáu por una corte en Pabna al norte de Bangladesh pa presentase'l 18 d'abril nun casu de fraude qu'arreyaba a Grameen Phone.[145] Esti casu yera sobre un usuariu de teléfonu d'un pueblu que recibía cuentes telefóniques qu'especificaben que nun se realizó'l pagu, a pesar de que'l veceru realizaba los pagos con regularidá.
Una investigación realizada en 2012 por una comisión pública independiente afirma que Yunus tracamundió la so autoridá y abusu de los sos poderes mientres la so alministración. El reporte establez los abusos d'autoridá pal Bancu Grameen, quien actuó como garantizador y qu'unvió creitos pa empreses privaes independientes mientres l'alministración del Dr. Yunus. El reporte llevantó discutiniu y ciertes entrugues específiques rellacionaes a a) establecimientu y financiamiento de Grameen Phone, una entidá de telecomunicaciones con fines d'arriquecimientu establecida pol Bancu Grameen en xunto col gobiernu noruegu, propiedá de Telenor y Yunus y b)alministración simultanea y financiamiento operativu pa empreses privaes establecíes pol Dr.Yunus aplicando recursos del Bancu Grameen. La comisión tamién estableció'l estatus llegal del Bancu Grameen y concluyó que yera de iure public, (de fines públicos). Exemplu: una entidá gubernamental que con una supervisión incompetente pol estáu y en tracamundiu de Yunus resultaba na perceición de propiedá privada.
El reporte de la comisión fala tamién de obstrucción a les investigaciones de la comisión por parte de l'alministración actual del Bancu Grameen, representantes de Telenor y el gobiernu de Bangladesh, según simpatizantes de Yunus. Les implicaciones d'este reporte nun fueron esaminaes curioso polos la prensa del país, nin por prensa Pro-Yunus, onde estes implicaciones al Dr. Yunus inclúin redes de corrupción y nexos ente establecimientos públicos comerciales coludidos con otres partes. Vea'l Reporte de la Comisión sobre'l Bancu Grameen http://www.mof.gov.bd/en/budget/gb/Grameen_Bank_Interim_Report.pdf.
Crítica d'idees
editarLos micro finances fueron criticaes d'igual forma pola prensa internacional. El periódicu inglés The Guardian se peguntó si los micro finances yeren un "cuentu de fades neo lliberal" yá que los emprestamos tán enfocaos a individuos. L'artículu del periódicu señala que la mayoría d'emprestar nun son usaos pa la creación de micro-empreses si non pal "consumu anidiáu".[146]
Les tan promovíes idees de Yunus sobre "negocios sociales" fueron llamaes un "camuflaje corporativu" por AntiCSR. El sitiu web aliega que nun hai criterios reales pa ser un "negociu social" más qu'ayudar a les persones. Munches empreses fáense llamar Empreses Sociales p'algamar l'estatus d'empresa filantrópica. Yunus describe una Empresa Social una empresa de "non dividendos". Sicasí los dueños y xerentes curien enforma los fondos operativos (como salarios y cuotes) fuera de la empresa mientres esta caltiénse "ensin dividendos". La organización AntiCSR establez que les carauterístiques que definen a una empresa como social son vagos y suxetivos.[147]
Vida personal
editarEn 1967, mientres Yunus taba na Universidá Vanderbilt conoció a Vera Forostenko, una estudiante de lliteratura Rusa y fía d'inmigrantes rusos en Trenton, Nueva Jersey, Estaos Xuníos con quien se casó en 1970.[30][33]El matrimoniu de Yunus con Vera terminó a solu meses de la nacencia de la so pequeña fía Monica Yunus (nacida en 1979 en Chittagong), ente que Vera tornó a Nueva Jersey por cuenta de que dicía que Bangladesh nun yera un bon llugar pa criar un ñácaru..[30][33] Yunus darréu casóse con Afrozi Yunus, quien yera nesi momentu una investigadora en física na Universidá de Mánchester.[33] Darréu foi profesora de física na Universidá de Jahangimagar. La so fía Deena Afroz Yunus nació en 1986.[33]
Los hermanos de Yunus tamién fueron activos na academia. El so hermanu Muhammad Ibrahim ye profesor de física na Universidá de Dhaka y fundador del Centru d'Educación Masiva en Ciencies (CMES), que da eduacción en ciencies a neñes adolescentes en pueblos.[148] El so hermanu menor Muhammad Jahangir ye un popular presentador de televisión y un conocíu activista social en Bangladesh. Tamién ye'l moderador de dellos "talk shows" en Bangladesh. Monica Yunus, la so fía mayor, ye sopranu Rusa-Bangladesí-Americana trabayando na ciudá de Nueva York.[149]
Centru Yunus
editarEl centru Yunus, en Dhaka, Bangladesh ye un "think tank" pa problemes rellacionaos con negocios sociales, trabayando nel campu del amenorgamientu de probeza y sustentabilidad. El so oxetivu ye de primeres promover y tremar la filosofía del Profesor Yunus, con un enfoque especial nos negocios sociales y ye anguaño dirixida por Muhammad Yunus.
Llibros
editar- Trés Granxeros de Jobra; Departamentu d'Economía, Universidá de Chittagong; 1974
- Entamando en Bangladesh: Formatu, Téunica y Prioridá, y otros ensayos; Proyeutu d'Estudios Rurales, Departamentu d'Economía de la Universidá de Chittagong; 1976
- Jorimon y Otros: Cares de la Probeza (co-autoría: Saiyada Manajurula Isalama, Arifa Rahman); Bancu Grammen, 1991
- Bancu Grameen, como Yo ver; Bancu Grameen; 1994
- Banqueru de los Probes: Micro-Emprestamos y la Batalla En contra la Probeza Mundial; Public Affairs; 2003; ISBN 978-1-58648-198-8
- Creando un Mundu Ensin Probeza: Negocios Sociales y el Futuru del Capitalismu; Public Affairs; 2008; ISBN 978-1-58648-493-4
- Construyendo Negocios Sociales: La Nueva Forma de Capitalismu que Sirve a les Necesidaes Más Importantes de La Humanidá[150] ; Public Affairs; 2010; ISBN 978-1-58648-824-6
Legáu y honores
editar- En 2006, dióse-y el Premiu Nobel de la Paz pol so trabayu financieru
- Escoyíu pola Escuela de Negocios Wharton en Filadelfía como unu de "Les 25 Persones de Negocios Más Influyentes nos Pasaos 25 Años" nun documental de PBS.[151]
- En 2006, Revista Time clasificar como unu de los 12 más importantes líderes de los negocios en "60 años d'Héroes Asiáticos."[152]
- En 2008, Yunus foi votáu'l númberu 2 na llista de "Top 100 Intelectuales Públicos" nuna encuesta abierta fecha poles Revistes Prospect (Reinu Xuníu) y Foreign Policy (Estaos Xuníos).[153]
- En 2009, Yunus recibió'l Premiu Golden Biatec, el premiu más importante dau pol Foru Económicu Informal de Eslovaquia, por individuos qu'exhiben llogros económicos, sociales, científicos, educativos y culturales na República de Eslovaquia.[154]
Referencies
editar- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ URL de la referencia: http://www.muhammadyunus.org/About-Professor-Yunus/cv-of-professor-muhammad-yunus/.
- ↑ «Profile: Dr. Muhammad Yunus» (14 ochobre 2006).
- ↑ URL de la referencia: http://forusa.org/about/awards. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20150728101320/http://forusa.org/about/awards.
- ↑ URL de la referencia: https://sydneypeacefoundation.org.au/sydney-peace-prize/page/2/.
- ↑ «Mr Muhammad Yunus». Universidá de Sydney.
- ↑ «Muhammad YUNUS [ Grand Prize 2001 ]». Fukuoka Asian Culture Prize.
- ↑ «Volvo environment prize 2003 recognices efforts to alleviate poverty». AB Volvo (3 xunetu 2003).
- ↑ URL de la referencia: https://www.uv.es/uvweb/transparencia-uv/es/personas/reconocimientos/doctores-honoris-causa/doctores-honoris-causa-siglo-xxi/fecha-investidura/acto-investidura-doctor-honoris-causa-del-excm-sr-dr-muhammad-yunus-1285924692509/Honoris.html?id=1285878813517.
- ↑ «The Nobel Peace Prize 2006» (inglés). nobelprize.org. Fundación Nobel. Consultáu'l 3 febreru 2021.
- ↑ Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«Chávez condecoró a Muhammad Yunus con orden "Libertador" en primera clase» (11 mayu 2007).
- ↑ URL de la referencia: http://www.muhammadyunus.org/About-Professor-Yunus/cv-of-professor-muhammad-yunus.
- ↑ «Muhammad Yunus to receive Vanderbilt’s Nichols-Chancellor’s Medal; 2006 Nobel Peace Prize winner will speak during Senior Class Day May 10». Universidá de Vanderbilt (12 marzu 2007).
- ↑ «President Obama Names Medal of Freedom Recipients». WhiteHouse.gov (30 xunetu 2009).
- ↑ «House & Senate Leaders Announce Gold Medal Ceremony for Professor Muhammad Yunus». presidente de la Cámara de Representantes de los Estados Unidos (5 marzu 2013).
- ↑ «Yunus Prof. Muhammad».
- ↑ Imaxe de referencia: EL%20PRESIDENTE%20DE%20LA%20REP%C3%9ABLICA%20PRESIDI%C3%93%20LA%20CONDECORACI%C3%93N%20A%20PREMIO%20NOBEL%20DE%20LA%20PAZ%202006%20EN%20EL%20PALACIO%20DE%20TORRE%20TAGLE%20%285030853341%29.jpg.
- ↑ «MUHAMMAD YUNUSY SU VISIÓN DE LA POBREZA». Universidá Nacional Mayor de San Marcos (27 setiembre 2010).
- ↑ Premiu Nobel de la Paz 2006 (n'inglés)
- ↑ 20,0 20,1 «The Nobel Peace Prize for 2006». NobelPrize.org (13 October 2006). Consultáu'l 13 October 2006.
- ↑ "House and Senate Leaders Announce Gold Medal Ceremony for Professor Muhammad Yunus" Archiváu 2018-08-29 en Wayback Machine, Press Release, US Congress
- ↑ Premiu Nobel de la Paz 2006 (n'inglés)
- ↑ FP Top 100 Global Thinkers
- ↑ «Muhammad Yunus accepts Glasgow Caledonian University post». BBC News. 1 July 2012. https://www.bbc.co.uk/news/uk-scotland-scotland-business-18653792.
- ↑ Early day motion 417 – MUHAMMAD YUNUS CHANCELLOR OF GLASGOW CALEDONIAN UNIVERSITY – UK Parliament
- ↑ United Nations Foundation, additional text.
- ↑ «Microcredit Pioneer Ousted, Head of Bangladeshi Bank Says». The New York Times. 2 March 2011. http://www.nytimes.com/2011/03/03/world/asia/03yunus.html.
- ↑ «About Dr. Yunus :: Family». MuhammadYunus.ORG. Archiváu dende l'orixinal, el 16 April 2008. Consultáu'l 14 May 2008.
- ↑ 29,0 29,1 First loan he gave was $27 from own pocket, The Daily Star, 2006-10-14, Front page, Retrieved: 22 August 2007
- ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 30,5 Mhammad Yunus: The triumph of idealism Archiváu 2015-09-20 en Wayback Machine, New Age Special, The New Age, 1 xineru 2007; Retrieved: 11 September 2007
- ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 31,5 31,6 31,7 https://web.archive.org/web/20070804062439/http://www.prothom-alo.org/archive/news_details_mcat.php?dt=2006-10-14&issue_id=48&cat_id=4&nid=NzUxOA==&mid=NA==
- ↑ Yunus to receive Nichols-Chancellor's Medal Archiváu 2008-06-18 en Wayback Machine, Vanderbilt News, 12 March 2007; Retrieved: 9 September 2007
- ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 Yunus, Muhammad. Banker to the Poor: micro-lending and the battle against world poverty. ISBN 978-1-58648-198-8.
- ↑ 34,0 34,1 «Ramon Magsaysay Award Citation». Ramon Magsaysay Award Foundation. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-08-02. Consultáu'l 17 August 2007.
- ↑ BANGLADESH: Country of Origin Information Report Archiváu 2007-09-27 en Wayback Machine, Country of Origin Information Service, Border & Immigration Agency, 15 June 2007; Retrieved: 9 September 2007
- ↑ «The Info Ladies of Bangladesh: The women who bring the web on wheels to thousands in country's remotest villages». Daily Mail (London). 2 November 2012. http://www.dailymail.co.uk/news/article-2226809/Info-Ladies-bringing-internet-bike-remote-villages-Bangladesh.html.
- ↑ http://www.asafeworldforwomen.org/global-news/asia/bangladesh/3284-internet-info-ladies.html
- ↑ http://amaderkotha.com.bd/2012/11/08/info-ladies-riding-internet-into-rural-bangladesh
- ↑ «Profile: 'World banker to the poor'». BBC. 13 October 2006. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/6047234.stm. Consultáu'l 16 October 2006.
- ↑ Yunus, Muhammad. Banker to the Poor: micro-lending and the battle against world poverty. ISBN 978-1-58648-198-8.
- ↑ Yousaf, Nasim (17 October 2006). «7th Death Anniversary – A Tribute to Dr. Akhter Hameed Khan». Statesman. Consultáu'l 20 August 2007.
- ↑ "GB at a glance", Muhammad Yunus, Grameen Info; Retrieved: 9 September 2007
- ↑ 43,0 43,1 Introduction Archiváu 2008-06-18 en Wayback Machine, Muhammad Yunus, Grameen Family; Retrieved: 7 September 2007
- ↑ «Grameen Fund ventures on Grameen official website». Grameen-info.org. Archiváu dende l'orixinal, el 12 October 2007. Consultáu'l 14 September 2009.
- ↑ «About Grameenphone». Grameenphone (16 November 2006). Consultáu'l 22 August 2007. «Grameenphone is now the leading telecommunications service provider in the country with more than 10 million subscribers as of November 2006.»
- ↑ «Village Phone». About Grameenphone. Grameenphone. Consultáu'l 22 August 2007.
- ↑ Grameen Bank, a Nobel-winning concept, The Hindu, 23 October 2006; Retrieved: 9 September 2007
- ↑ https://www.abc.net.au/foreign/stories/s400630.htm
- ↑ «Muhammad Yunus, Ashoka's Global Academy Member, Wins Nobel Peace Prize». Ashoka.org (13 October 2006). Consultáu'l 17 August 2007.
- ↑ [1]
- ↑ Yunus wins peace Nobel for anti-poverty efforts. 13 October 2006. http://www.msnbc.msn.com/id/15246216/. Consultáu'l 16 August 2007.
- ↑ Boulden, Jim (29 March 2001). «The birth of micro credit». CNN. Archivado del original el 2017-07-07. https://web.archive.org/web/20170707151541/http://edition.cnn.com/BUSINESS/programs/yourbusiness/stories2001/lending/. Consultáu'l 19 August 2007.
- ↑ Clinton, Bill (2004). My Life: The Presidential Years, páx. 329. ISBN 0-375-41457-6.
- ↑ Ainsworth, Diane (29 xineru 2002). «Transcript of the Jan. 29, 2002 talk by former President Bill Clinton at the University of California, Berkeley». Clinton: education, economic development key to building a peaceful, global village. UC Regents. Consultáu'l 22 August 2007.
- ↑ «Losing Its Lustre». Economist. 13 October 2006. http://www.economist.com/agenda/displaystory.cfm?story_id=Y1_RDQVDGJ. Consultáu'l 28 June 2008.
- ↑ "President Obama Names Medal of Freedom Recipients" Archiváu 2009-08-01 en Wayback Machine, White House Office of the Press Secretary, 30 July 2009
- ↑ 57,0 57,1 http://www.gpo.gov/fdsys/pkg/PLAW-111publ253/pdf/PLAW-111publ253.pdf
- ↑ Ramon Magsaysay Award, 1984: Citation for Muhammad Yunus Archiváu 2012-05-09 en Wayback Machine; Retrieved: 1 September 2007
- ↑ «Dr. Muhammad Yunus – 1994 World Food Prize Laureate». WorldFoodPrize.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-08-24. Consultáu'l 29 August 2007.
- ↑ «MUHAMMAD YUNUS RECEIVES 1996 INTERNATIONAL SIMON BOLIVAR PRIZE AT UNESCO». Unesco.org. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Nicolás Castellanos, Vicente Ferrer, Joaquín Sanz Gadea and Muhammad Yunus, 1998 Prince of Asturies Award for Concord». Fpa.es. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-04-08. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «1998 Professor Muhammed Yunus». Sydney Peace Foundation. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ Lists of his awards are found at Yunus Centre website Archiváu 2013-01-15 en Wayback Machine, his personal website Archiváu 2012-08-02 en archive.today, and his profile at Bangladesh News website Archiváu 2013-06-27 en Wayback Machine.
- ↑ Sydney Peace Prize recipients, Sydney Peace Prize Foundation website; Retrieved: 9 September 2007
- ↑ «The 12 greatest entrepreneurs of our time». CNN. http://money.cnn.com/galleries/2012/news/companies/1203/gallery.greatest-entrepreneurs.fortune/13.html.
- ↑ «Transformative Entrepreneurs: How Walt Disney, Steve Jobs, Muhammad Yunus, and Other Innovators Succeeded (9780230340268): Jeffrey A. Harris: Books». Amazon.com. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Yunus Centre: Professor Yunus apures young Malaysians to solve society's problems with their own creativity». Muhammadyunus.org. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Seventh Nelson Mandela Annual Lecture address – Nelson Mandela Centre of Memory». Nelsonmandela.org. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ Staff Correspondent, Houston mayor declares 14 xineru "Yunus Day", 16 xineru 2008; Retrieved: 16 xineru 2008
- ↑ «Professor Muhammad Yunus' Commencement Speech». Grameensocialbusiness.org (17 May 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-04-24. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ "Yunus Speaks About Capitalism, Poverty, and the Future of ‘Social Business'" Archiváu 2016-02-16 en Wayback Machine – The Tech, Volume 128, Issue 28 : Friday, 13 June 2008
- ↑ «Yunus Centre :: Adam Smith Lecture at Glasgow University». Muhammadyunus.org. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ [2]
- ↑ Prospect Magacín Home Page http://www.prospectmagazine.co.uk/
- ↑ 2009-11-30. "The Wisdom of the Smart Crowd" Archiváu 2013-09-27 en Wayback Machine, Foreign Policy.com Retrieved 30 November 2009.
- ↑ «50 People Who Matter 2010». Consultáu'l 2 November 2010.
- ↑ List of Winners of 2010 Asian Awards [3].
- ↑ Md .Rubaet Hossain 1 April 2011 (1 April 2011). «Yunus Centre :: Honorary Degrees». Muhammadyunus.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-03. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ Fondation Chirac's honour committee
- ↑ «Muhammad Yunus Google+ Statistics». Socialstatistics.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-08-06. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ Muhammad Yunus accepts Glasgow Caledonian University post
- ↑ «O.S Congress Presents Gold Medal To Professor Muhammad Yunus». Speaker Boehner Press Office (17 April 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-08-31. Consultáu'l 21 August 2013.
- ↑ «Parliament with honest, efficient must for development». The New Nation (21 March 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-29. Consultáu'l 22 August 2007.
- ↑ «Yunus not willing to be caretaker chief». The Daily Star. 18 October 2006. Vol 5 Num 853. http://www.thedailystar.net/2006/10/18/d6101801022.htm. Consultáu'l 18 August 2007.
- ↑ «Yunus seeks people's views on floating political party». The Daily Star. 12 February 2007. Vol 5 Num 961. http://www.thedailystar.net/2007/02/12/d7021201011.htm. Consultáu'l 18 August 2007.
- ↑ Siddique, Islam (18 February 2007). «Bangladesh Nobel Laureate Announces His Political Party's Name». AHN. 7006502326. http://www.allheadlinenews.com/articles/7006502326. Consultáu'l 18 August 2007.
- ↑ «'I will do politics of unity': Yunus names his party Nagorik Shakti». The New Nation. 12 February 2007. 34138. http://nation.ittefaq.com/artman/publish/article_34138.shtml. Consultáu'l 18 August 2007.
- ↑ Mustafa, Sabir (5 April 2007). «Bangladesh at a crossroads». BBC. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/south_asia/6530781.stm. Consultáu'l 18 August 2007. «At first glance, the current state of Bangladesh appears to be a paradox : a country under a state of emergency, but where the general public seem quite content.».
- ↑ «Yunus drops plans to enter politics». Al Jazeera. 18 February 2007. http://english.aljazeera.net/NR/exeres/Y6Y2375D-C914-49CC-9356-09D72BA2Y02A.htm. Consultáu'l 18 August 2007.
- ↑ «Nelson Mandela and Desmond Tutu announce The Elders». TheElders.org. 18 July 2007. http://www.theelders.org/article/nelson-mandela-and-desmond-tutu-announce-elders. Consultáu'l 1 May 2013.
- ↑ «Mandela joins ‘Elders' on turning 89». MSNBC. 20 July 2007. 19836050. http://www.msnbc.msn.com/id/19836050. Consultáu'l 24 August 2007.
- ↑ «Muhammad Yunus steps down». TheElders.org. 21 September 2009. http://www.theelders.org/article/muhammad-yunus-steps-down. Consultáu'l 1 May 2013.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-09.
- ↑ «SNV Netherlands Development Organisation establishes International Advisory Board». Snvworld.org (8 July 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-28. Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Commissionners». Broadbandcommission.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-14. Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Holcim Foundation for Sustainable Construction». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-10-08.
- ↑ http://www.humanrightslogo.com
- ↑ 98,0 98,1 «New Film: "Caught in Micro debt"». flipthecoin.org. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ Hafez Ahmed (13 December 2010). «Prof Yunus makes a strong defence of GB 'fund transfer'». Thefinancialexpress-bd.com. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «SKS IPO Opens Today, Reactions Mixed». Microfinance Insights (28 July 2010). Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ Epstein, Keith (13 December 2007). «Compartamos: From Nonprofit to Profit». Bloomberg BusinessWeek. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Fool Minister Hasina». Global Politician. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ Hafez Ahmed (6 December 2010). «Fund transfer allegation against Prof Yunus needs inquiry: PM». Thefinancialexpress-bd.com. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «/ UK – Yunus considers new Bangladesh party». Financial Times (12 February 2007). Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ Bari, Rashidul. «The Revolution Has Begun in Bangladesh». Asian Tribune. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Saint Yunus». Global Politician. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Muhammad Yunus : the saint / Rashidul Bari». Newarrivals.nlb.gov.sg. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-20. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «A Closer look at Right and Wrong Islam». Globalpolitician.com. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «The Death of Tareque Masud and the Trial of Shajahan Khan». Global Politician (13 August 2011). Consultáu'l 2012-08-13.
- ↑ «Fool Minister Hasina». Global Politician. Consultáu'l 2012-08-13.
- ↑ «Nobel-winning microcredit bank comes under scrutiny – CNN». CNN. 14 xineru 2011. Archivado del original el 2011-01-29. https://web.archive.org/web/20110129032331/http://articles.cnn.com/2011-01-14/world/bangladesh.microcredit_1_grameen-bank-yunus-poverty-alleviation?_s=PM:WORLD. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Huge support for Yunus». Thedailystar.net (18 February 2011). Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «AFP: Bangladesh Nobel winner Yunus should 'stay away'». Google (15 February 2011). Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ 114,0 114,1 Polgreen, Lydia (29 xineru 2011). «Bangladesh Inspects Grameen Bank and Muhammad Yunus». The New York Times. http://www.nytimes.com/2011/01/30/world/asia/30bangladesh.html.
- ↑ «Bangladesh Trying To Fire Muhammad Yunus, Nobel Laureate, From Microlender Grameen». Huffington Post. 2 March 2011. http://www.huffingtonpost.com/2011/03/02/bangladesh-fires-nobel-yunus-microlender_n_830176.html. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-11.
- ↑ «Yunus files writ petition against his removal | Bangladesh». bdnews24.com (3 March 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-07. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Another writ petition filed challenging govt decision». Thedailystar.net (3 March 2011). Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Thousands in Bangladesh protest at Yunus sacking». thewest.com.au (5 March 2011). Consultáu'l 28 March 2011.
- ↑ «Bangladesh judge confirms Yunus sacking – The Economic Times». Economictimes.indiatimes.com. 23 July 2010. http://economictimes.indiatimes.com/news/news-by-industry/et-cetera/bangladesh-judge-confirms-yunus-sacking/articleshow/7653957.cms. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «EXCLUSIVEYunus 'siphoned Tk 7bn aid for poor' | Bangladesh». bdnews24.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-23. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Report on Norwegian assistance to Grameen Bank». regjeringen.nun date=7 December 2010. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ Rehman Sobhan (17 December 2010). «Honouring ourselves». Thedailystar.net. Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ http://www.amazon.com/Seize-Noble-Foundation-Reza-Sattar/dp/1502371847/
- ↑ «SKS IPO Opens Today, Reactions Mixed». Microfinance Insights (28 July 2010). Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ Epstein, Keith (13 December 2007). «Compartamos: From Nonprofit to Profit». Bloomberg BusinessWeek. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Nagaland News | Current News | Latest News | Breaking News – The need for a balanced development policy». The Morung Express. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-14. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Profit-focused MFIs are loan sharks: Yunus – Times Of India». Timesofindia.indiatimes.com. 21 February 2011. http://timesofindia.indiatimes.com/business/india-business/Profit-focused-MFIs-are-loan-sharks-Yunus/articleshow/7537341.cms. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Yunus Centre :: Sacrificing Microcredit for Megaprofits». Muhammadyunus.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-02-10. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «SKS Launches India's First Microfinance IPO – ABC News». Abcnews.go.com (28 July 2010). Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ Bahree, Megha (11 October 2010). «A Big Split Over Microfinance». Forbes. http://www.forbes.com/global/2010/1011/companies-akula-yunus-iskenderian-clinton-global-big-split.html. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ .
- ↑ http://mises.org/daily/2375
- ↑ Jacques FONTAINE (3 February 2011). «Désirs d'Afrique: Haro sur le " banquier des pauvres "». Desirsdafrique.blogspot.com. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Nobel-winning microcredit bank comes under scrutiny – CNN». CNN. 14 xineru 2011. Archivado del original el 2011-01-29. https://web.archive.org/web/20110129032331/http://articles.cnn.com/2011-01-14/world/bangladesh.microcredit_1_grameen-bank-yunus-poverty-alleviation?_s=PM:WORLD. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Social Entrepreneurs Impact World Leaders – Social Entrepreneurs». Forumblog.org (25 xineru 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-02-02. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ Hafez Ahmed. «Prof Yunus appears in court today». Newstoday.com.bd. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Grameen's Muhammad Yunus in court for defamation case». BBC. 18 xineru 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-south-asia-12213255. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Microfinance guru Muhammad Yunus cares removal from Grameen Bank». The Guardian (UK). 21 February 2011. http://www.guardian.co.uk/world/2011/feb/21/muhammad-yunus-microfinance-grameen-bank-bangladesh. Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Yunus drops plans to enter politics – Central & South Asia». Al Jazeera English (3 May 2007). Consultáu'l 10 March 2011.
- ↑ «Yunus beyond llegal age limit». Thedailystar.net (1 March 2011). Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Blogue Archive » Dr Yunus survives attempt to oust him». News BNN (28 February 2011). Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Bangladeshi Nobel laureate cares fresh llegal trouble at home». CNN. 28 xineru 2011. http://edition.cnn.com/2011/WORLD/asiapcf/01/27/bangladesh.nobel.yogurt/. Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Contaminated yoghurt lands Yunus in dock». Deccan Chronicle (28 xineru 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-02-13. Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Yunus sued over Palli Phone bill». Thedailystar.net (15 February 2011). Consultáu'l 12 March 2011.
- ↑ «Is microfinance a neolliberal fairytale?». The Guardian (9 March 2011). Consultáu'l 9 March 2011.
- ↑ «Social Business». AntiCSR (November 2014). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-10-03. Consultáu'l xineru 2015.
- ↑ Center for Mass Education in Science (CMES) – Bangladesh, Human Resource Development Recommendations, International Labour Organization; Retrieved: 27 August 2007
- ↑ «Monica Yunus, Sopranu» (asp). Biography. VoxPagel.com. Archiváu dende l'orixinal, el 27 xineru 2007. Consultáu'l 2 September 2007.
- ↑ «Book Name According To Person's Website». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-16.
- ↑ More Shorts. «Nightly Business Report | Watch Online | PBS Video». Pbs.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-01. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ «Asian Heroes: Muhammad Yunus - TIME». Time Magazine. Consultáu'l 9 xineru 2015.
- ↑ «Intellectuals». Prospectmagazine.co.uk (14 October 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-09-30. Consultáu'l 13 August 2012.
- ↑ http://www.thefinancialexpress-bd.com/more.php?news_id=114540&date=2010-10-13
Enllaces esternos
editar- Premiu Príncipe d'Asturies de la Concordia 1998
- Fundación pola Xusticia
- David Bornstein; The Price of a Dream: The Story of the Grameen Bank and the Idea That Is; Simon & Schuster; 1996; ISBN 0-684-81191-X* Muhammad Yunus (2006). ¿Ye posible acabar cola probeza?. Editorial Complutense. ISBN 9788474918021.
Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Muhammad Yunus.
Datos: Q43969
Multimedia: Muhammad Yunus
Cites famoses: Muhammad Yunus
