NGC 1055
NGC 1055 ye una galaxa espiral barrada de tipu SBb que s'atopa na constelación de Cetus a unos 52 millones d'años lluz de distancia. La so magnitú aparente ye 11,4 y dende la nuesa perspeutiva práuticamente de llau.
| NGC 1055 | ||
|---|---|---|
.jpg) | ||
| Datos d'observación (dómina J2000.0) | ||
| Tipu | SBb | |
| Ascensión reuta | 02h 41m 45.2s | |
| Declinación | +00° 26' 35" | |
| Distancia | 52 millones d'al | |
| Magnitú aparente (V) | 11,4 | |
| Tamañu aparente (V) | 7,6' × 2,7' | |
| Constelación | Cetus | |
| Carauterístiques físiques | ||
| Magnitú absoluta | - | |
| Radiu | 57.600 años lluz | |
| Otres carauterístiques | ||
| Sistema binariu con M77 | ||
| Otres designaciones | ||
PGC 10208 / UGC 2173 | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Vista de llau dende la nuesa perspeutiva, apréciase una marcada bárabu nel nucleu -en realidá una barra galáutica vista de llau travesada per una llinia ancha de gas y polvu. Forma un sistema binariu cola galaxa M77, de la que la dixebren 442.000 años lluz y cola que puede tar interaccionando,[1] y dambes formen parte del llamáu Grupu de M77.
NGC 1055 ye una fonte notable de radiación infrarroxo y ondes de radio, en concretu na llonxitú d'onda del monóxidu de carbonu caliente. Esto atribúyese a una formación estelar inusualmente activa. El so halo cuenta tamién con diverses estrcturas que s'interpreten cómo restos de galaxes menores absorbíes y destruyíes por ella nel pasáu.[2]
Afayóse en 1783 por William Herschel.
