Gamma Hydrae (γ Hya / 46 Hydrae)[7][8] ye la segunda estrella más brillosa de la constelación d'Hidra con magnitú aparente +2,96, detrás d'Alfard (α Hydrae). Dacuando se la llapada Cauda Hydrae o Dhanab al Shuja, que'l so significáu ye «la cola de la hidra» o «la cola de la culiebra», pola so situación dientro de la constelación. Alcuéntrase a 132 años lluz de distancia del Sistema Solar.

Ficha d'oxetu celesteGamma Hydrae
Estrella binaria espectroscópica[1], estrella doble (es) Traducir[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 199,73040703833 °[2]
Declinación (δ) −23,171514006915 °[2]
Distancia a la Tierra 39,1718 pc
Magnitú aparente (V) 3 (banda V)
Magnitú absoluta −0,15
Constelación Hidra
Velocidá de rotación 2,76 km/s[4]
Velocidá radial −4,861 km/s[5]
Parallax 25,5286 mas[2]
Carauterístiques físiques
Masa 2,94 M☉
Gravedá superficial 620 cm/s²[4]
Tipu espectral G8IIIa[6]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 13h 18m 55.298s, -23° 10 17.45

Gamma Hydrae ye una xigante mariella de tipu espectral G8III (o G8IIIa) y 5110 K de temperatura efectivo,[9] el mesmu tipu espectral que la componente menos caliente de Capella (α Aurigae). Más lluminosa qu'ésta —la so lluminosidá ye 105 vegaes mayor que la del Sol—, tien un radiu ye 13 vegaes más grande que'l radiu solar. Presenta un conteníu metálico cuasi igual al del Sol, siendo'l so índiz de metalicidá [Fe/H] = +0,03.[9] Tien una masa ente 2,7 y 2,9 mases solares,[10]la so edá envalórase en 370 millones d'años.[11]

A diferencia d'otres xigantes clásiques que funden heliu, Gamma Hydrae remató namái apocayá la fusión d'hidróxenu. Anguaño con un nucleu inerte d'heliu, ta nun estáu de transición escontra una estrella más grande y lluminosa, conforme'l nucleu d'heliu contráise. Cuando empiece la fusión del heliu en carbonu y oxíxenu, Gamma Hydrae va ser seis veces más brillosa que na actualidá y cuasi cinco veces más grande. Darréu'l so tamañu va menguar a proporciones más normales como les de Pólux (β Geminorum) y Aldebarán (α Tauri).[10]

Gamma Hydrae ta catalogada como una posible estrella variable, recibiendo'l nome provisional de variable NSV 6180.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  3. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  4. 4,0 4,1 Pablo Mauas (26 xineru 2015). «Stellar parameters and chemical abundances of 223 evolved stars with and without planets» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201424474. 
  5. Caroline Soubiran (agostu 2018). «Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201832795. 
  6. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373. 
  7. Gamma Hydrae (SIMBAD)
  8. Gamma Hydrae Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine (The Bright Star Catalogue)
  9. 9,0 9,1 Hekker, S.; Meléndez, J. (2007). «Precise radial velocities of giant stars. III. Spectroscopic stellar parameters». Astronomy and Astrophysics 475 (3). páxs. 1003-1009. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007A%26A...475.1003H&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  10. 10,0 10,1 Gamma Hydrae (Stars, Jim Kaler)
  11. Takeda, Y.; Sato, B.; Murata, D. (2008). «Stellar Parameters and Elemental Abundances of Late-G Giants». Publications of the Astronomical Society of Japan 60 (4). páxs. 781 - 802. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008PASJ...60..781T&db_key=AST&nosetcookie=1. 

Coordenaes:   13h 18m 55.298s, -23° 10 17.45