Wikipedia

Norina Matchabelli

Princesa Norina Matchabelli (3 de marzu de 1880, Florencia – 15 de xunu de 1957, Myrtle Beach (es) Traducir) foi la cofundadora de la llinia d'arumes Prince Matchabelli, amás d'actriz teatral y cinematográfica, artista de la mímica, mística, editora y una devota mandali del gurú Meher Baba. El so nome artísticu yera Maria Carmi.

Norina Matchabelli
Vida
Nacimientu Florencia[1], 3 de marzu de 1880[2]
Nacionalidá Bandera d'Italia Reinu d'Italia  (3 marzu 1880 -  18 xunu 1946)
Bandera d'Italia Italia  (18 xunu 1946 -  15 xunu 1957)
Muerte Myrtle Beach (es) Traducir, 15 de xunu de 1957[3] (77 años)
Causa de la muerte enfermedá
Familia
Casada con Karl Vollmöller (es) Traducir
Georges V. Matchabelli
Estudios
Llingües falaes italianu
Oficiu actriz de teatru, actriz de cine, perfumista
IMDb nm0138409
Cambiar los datos en Wikidata

Carrera interpretativa como Maria Carmi

editar

El so verdaderu nome yera Norina Gilli, y nació en Florencia, Italia. Gilli empezó la so carrera teatral na academia d'interpretación de Max Reinhardt nel Teatru Deutsches de Berlín, formando parte de la compañía del Reinhardt dende 1907 a 1909. Col nome artísticu de Maria Carmi, Norina actuó nel teatru italianu y alemán, trabayando más palantre en más de 25 filmes mudos. Ye de destacar el so papel de María en Das Mirakel, obra escrita por Karl Vollmöller, con quien se casara en 1904. La pieza producióse orixinalmente n'Alemaña, y el 23 d'avientu de 1911 estrenar en Londres, nel Olympia Arena.[4] El 23 d'avientu de 1923 estrenar en Nueva York, nel circuitu de Broadway, faciendo dempués una xira por Detroit, Milwaukee y Dallas. En Nueva York Matchabelli alternó toles nueches, anque non bien amistosamente, con Lady Diana Cooper, otra guapura internacional de la dómina.[5] En total l'actriz fixo más de 1,000 representaciones de la obra.[6] Tres la segunda xira dexó'l teatru y, mientres un curtiu periodu de tiempu, abrió una escuela d'interpretación xunto al conocíu diseñador de decoraos Frederick John Kiesler.

Princesa y arume

editar

Norina divorciar de Vollmöller, y en 1916 casóse con Georges V. Matchabelli, un príncipe y diplomáticu de Xeorxa. Él fuera embaxador n'Italia, y vivía en Roma. Pocos años dempués de la invasión de Xeorxa en 1921 pol Exércitu Coloráu, Norina, que daquella yera conocida como Princesa Norina Matchabelli, emigró a los Estaos Xuníos, actuando nel teatru neoyorquín tres la so llegada. El so home emigró'l 21 d'avientu de 1923, a tiempu pa vela a ella nel so estrenu teatral neoyorquín. Él yera amás un químicu aficionáu y cofundador de la compañía d'arumes Prince Matchabelli. Norina diseñó la botella del arume inspirándose na corona familiar, y en 1926 el so home dedicó-y l'arume "Ave Maria". En 1933 la pareya divorcióse, finando él en 1935. En 1936 Norina vendió la compañía a Saul Ganz por 250.000 dólares.[7]

Meher Baba

editar

En 1931 Matchabelli conoció al gurú Meher Baba, faciéndose siguidora de les sos enseñances. Ella presentó a Baba munches figures destacaes de la dómina, ente elles Gabriel Pascal, Mercedes de Acosta y Karl Vollmöller (el so primer home).

Por causa de dicha rellación ella fundó'l periódicu Meher Baba Journal en 1938, y nos primeros años cuarenta foi cofundadora, xunto a Elizabeth Chapin Patterson, del Centru Espiritual Meher en Myrtle Beach, Carolina del Sur.

Na década de 1940 Norina Matchabelli dio una serie de conferencies nel Carnegie Hall de la ciudá de Nueva York y n'otros llugares, afirmando que tresmitía mensaxes de Meher Baba recibíos de manera direuta al traviés del so pensamientu. Dalgunos de los siguidores de Baba quedaron perplexos, pero ésti nun se pronunció sobre ello.[1] Asina, Matchabelli ganóse la reputación de mística o clarividente, amás de escéntrica.

Fallecimientu

editar

Norina Matchabelli finó en Myrtle Beach en 1957. Tenía 77 años d'edá. Los sos restos fueron incineraos, y les cenices soterraes próximes a la tumba de Meher Baba en Meherabad, cerca d'Ahmednagar, India.[8]

Filmografía

editar
 
Maria Carmi en "Das Mirakel", 1912
  • 1912: Das Mirakel
  • 1913: Eine venezianische Nacht
  • 1914: L'Accordo in minore
  • 1914: Sperduti nel buio
  • 1914: Teresa Raquin
  • 1915: Fluch der Schönheit
  • 1915: Der Hermelinmantel
  • 1915: Die rätselhafte Frau
  • 1915: Sophias letztes Gesicht
  • 1916: Das Wunder der Madonna
  • 1916: Für dean Ruhm des Geliebten
  • 1916: Aphrodite
  • 1916: Homunculus, Teil I
  • 1916: Homunculus, Teil IV - Die Rache des Homunculus
  • 1916: Der Pfad der Sünde
  • 1916: Der Letzte eines alten Geschlechts
  • 1916: Die Richterin von Solvigsholm
  • 1916: Das Haus der Leidenschaften
  • 1916: Der Fluch der Sonne
  • 1917: Der Weg des Todes
  • 1917: Wenn Tote sprechen
  • 1917: Die Memoiren der Tragödin Thamar
  • 1917: Rächende Liebe
  • 1918: Das Spitzentuch der Fürstin
  • 1920: Per il passato
  • 1921: Forse che si, forse che non

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 13 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 116456604. Data de consulta: 21 xunetu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Afirmao en: Internet Broadway Database. Identificador de persona d'Internet Broadway Database: 456181. Apaez como: Maria Carmi. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  4. ↑ Boosey & Hawkes
  5. ↑ New York Times, 24 de xineru de 1924
  6. ↑ Awakener Magacín, Volume 20 Number 2, 1983
  7. ↑ New York Times, 2 de xunu de 1986
  8. ↑ Meher Baba Trust Website

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Norina_Matchabelli&oldid=4318784»