Ogdóada
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Ogdóada ye'l nome del conxuntu d'ocho deidaes primordiales, tamién llamaes "les almes de Thot", que constituyíen una entidá indisoluble y actuaben xuntes, según la mitoloxía exipcia.
Ogdóada | ||
---|---|---|
Información | ||
Conexones | Mitoloxía exipcia | |
[editar datos en Wikidata] |
La Ogdóada consta de cuatro pareyes de dioses (encarnando cuatro concepto nos sos aspeutos masculín-femenín), que xuntos, personifiquen la esencia del caos líquidu primixenio esistente antes de la creación del Mundu.
La primera pareya formar Nun y Naunet, "les agües primordiales", "l'océanu primordial" o "el caos"; la segunda, Heh y Heket, "l'espaciu infinitu" o "lo ilimitao" (simbolizada pel agua que s'enllanca y busca el so camín); la tercera, Kuk y Kauket, "les tiniebles" o "la escuridá" y la cuarta, Nia y Niat, "la vida", "l'indetermín espacial" o "la que se dixebra", dacuando sustituyíos por Tenemu y Tenemet, "lo oculto" o, más tarde, por Amón y Amonet, "el principiu de lo misterioso" o "l'ocultu".
Xuntos, los cuatro conceutos representen l'estáu primordial, lo que nun se ve nin se toca, l'antítesis de la vida, pero pola so concepción de pareyes de dambos sexos, representen al tiempu lo que puede ser, l'estáu fundamental del empiezu. Nel mitu, sicasí, la so interacción n'última instancia, resultó ser tan desequilibrada, que produció un cataclismu y dio como resultáu'l surdimientu d'un montículo primixeniu, en que'l so interior había un güevu cósmicu. La teoloxía hermopolitana atribúi'l sucesu a Tot, dios proteutor d'Hermópolis. El montículo convertir nuna "isla de fueu" y el güevu foise guarando, hasta que salió del mesmu'l dios del sol, Ra, que xubió hasta'l cielu. Dempués d'un llargu descansu, Ra, xunto coles otres deidaes, crearon toles demás coses del mundu.
Les omnipresencies masculines de la Ogdóada son representaes como xaronques, o personaxes con cabeza de xaronca, ente que les dioses son simbolizaes con forma de culiebra, o como muyeres con cabeza de sierpe. Tamién podíen representase como pareyes de babuinos (que representaben al dios Tot), por tar acomuñaos al dios sol, yá que anunciaben l'amanecer coles sos aullíes. Más tarde, fueron inclusive representaos como cuatro toros y cuatro vaques.
Les deidaes fueron especialmente veneraes en Hermópolis Magna, la ciudá del Alto Exiptu, qu'en idioma exipciu denominábase Jemenu, "la octava ciudá". Esiste una lleenda que diz que parte del pulgu del güevu cósmicu ta soterrada nel so templu.
Tamién teníen un santuariu en Medinet Habu, al oeste de Tebas.
Variante col güevu
editarLa primer versión del mitu diz qu'una entidá surde de les agües como un montículo de tierra, la Vía Láctea, que foi divinizada como Hathor. Un páxaru celestial dexa un güevu sobre esti montículo. El güevu contenía a Ra. Na versión orixinal d'esta variante, el güevu ye puestu por un gansu cósmicu. Sicasí, dempués de la medría del cultu a Tot, díxose que fuera un regalu d'esti dios y que lo punxera un ibis, el páxaru col que se-y acomuñar.
Variante col lotu
editarDarréu, cuando Atum asimilárase a Ra como Atum-Ra, foi adoptada la cosmogonía de la Enéada, na creencia de que Atum surdió d'una flor de lotu azul exipciu y xuníu a Ra. El lotu surdiría de les agües dempués del cataclismu como un brotu, que llexaba na superficie, y adulces abrió los sos pétalos del que salió del so interior l'escarabayu Jepri. Esti dios, un aspeutu de Ra que representa al sol naciente, convertir nun neñu llorando - Nefertum (el mozu Atum), que les sos llárimes formaron a les criatures de la tierra. Más palantre, cuando'l dios Jepri foi absorbíu totalmente por Ra, díxose entós que Ra saliera del lotu, de neñu, en llugar de que Ra fuera Jepri temporalmente. Dacuando'l neñu ye identificáu como Horus, anque esto debe a la fusión de los mitos de Horus y Ra nel dios Ra-Herakty.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar