Organización del Tratáu Central
La CENTO (Central Treaty Organization: Organización del Tratáu Central), tamién denomináu Pactu de Bagdag, formar en 1955 por Irán, Iraq, Paquistán, Reinu Xuníu y Turquía.
| Organización del Tratáu Central | |
|---|---|
| organización y alianza militar | |
 | |
| Llocalización | |
| Sede | Bagdag |
| Historia | |
| Fundación | 24 febreru 1955 |
| Disolución | 16 marzu 1979 |
 | |
El so nome orixinal yera METO (Middle East Treaty Organization: Organización del Tratáu del Oriente Mediu). Anque la presión estauxunidense xunto a promeses d'arrogancia militar y económica fueron clave nes negociaciones previes al alcuerdu, Estaos Xuníos decidió nun participar pa evitar hostilidaes con países árabes, colos qu'inda trataba de cultivar rellaciones amistoses.
Dalgunos consideraron el pactu como un intentu británicu de caltener la so influencia n'Oriente Mediu en sustitución de la perda del so imperiu na India. En 1958 Estaos Xuníos xunir al comité militar de l'alianza. Ta considerada una de les aliances menos provechoses de la Guerra Fría. La sede de la organización taba allugada primeramente en Bagdag, Iraq.
Historia
editar
Inspiráu na Organización del Tratáu del Atlánticu Norte (OTAN), la CENTO trataba de fortalecer la cooperación y proteición mutua de los aliaos, según la non intervención nos asuntos de los otros. La so meta yera la contención de la Xunión Soviética por aciu la situación d'una llinia d'estaos fuertes a lo llargo de la frontera suroeste de la URSS.
A diferencia de la OTAN, la CENTO nun tenía una estructura militar unificada, nin s'establecieron munches bases militares britániques o estauxunidenses n'Oriente Mediu, anque Estaos Xuníos tenía cuarteles d'intelixencia n'Irán, y realizaben vuelos de reconocencia con aeronaves U-2 sobre'l territoriu soviéticu dende bases de Paquistán. El Reinu Xuníu tuvo accesu a les instalaciones militares de Paquistán ya Iraq en delles ocasiones mientres la vixencia del tratáu. Amás, Turquía y Estaos Xuníos alcordaron qu'estos postreros tendríen accesu a les bases turques, anque se realizó sol auspicio de la OTAN.
El 14 de xunetu de 1958, la monarquía iraquina foi derrocada por un golpe d'estáu. El nuevu gobiernu taría dirixíu por miembros del Partíu Baaz, más próximos a Moscú. Iraq abandonó la organización pocu dempués. La organización dexó d'emplegar el nome de Pactu de Bagdag arriendes de esti incidente.
Oriente Mediu y Asia del Sur volviéronse árees desaxeradamente inestables mientres los años 1960, tres l'españíu del Conflictu Árabe-Israelín y les Guerres Indo-Pakistaníes. La CENTO yera reluctante a arreyase fondamente nestes disputes. En 1965 y 1971 Paquistán trató ensin ésitu de llograr sofitu na so guerra contra la India al traviés de la CENTO, pero refugó'l so pidimientu aduciendo que l'oxetivu de la CENTO yera contener a la Xunión Soviética, non a la India.
La CENTO fixo pocu pa prevenir la espansión de la influencia soviética nos estaos de la rexón. Cualesquier que fora'l pactu de l'alianza viose mallográu cuando los soviéticos xugaron a la pídola colos estaos miembros estableciendo aliances militares y polítiques colos gobiernos d'Exiptu, Siria, Iraq, la República Popular Democrática de Yeme, Somalia y Libia. Amás, alredor de 1970 la Xunión Soviética tenía esplegaos más de 20 000 soldaos n'Exiptu y estableciera bases navales en Siria, Somalia y Yeme.
La Revolución iranina de 1979 significó'l fin de la organización. Sicasí, en realidá yá taba práuticamente muerta tres 1974, cuando Turquía invadió Xipre, lo que llevó al Reinu Xuníu a retirar los exércitos asignaos a l'alianza. Cola cayida de la monarquía iranina perdióse cualquier restu de la organización. Los alcuerdos posteriores tocantes a la defensa ente Estaos Xuníos y el Reinu Xuníu, per un sitiu, y los países d'Oriente Mediu —como Paquistán, Exiptu y los Estaos del Golfu—, por otru, llevar a cabu de forma billateral.
Cronoloxía
editar- 1954, febreru: Turquía robla un Pactu de Cooperación Mutua con Paquistán.
- 1955, 24 de febreru: róblase un alcuerdu militar ente Iraq y Turquía, y empiézase a emplegar la espresión “Apauto de Bagdag”. Irán, Paquistán y el Reinu Xuníu xunir al Pactu.
- 1959, marzu: el nuevu réxime republicanu d'Iraq retirar de l'alianza.
- 1965: Paquistán trata de llograr ayuda de los aliaos na so guerra contra la India, ensin ésitu.
- 1971: nel intre d'una nueva guerra cola India, Paquistán intenta nuevamente ensin ésitu llograr el sofitu aliáu (Estaos Xuníos apurrió-y un ciertu sofitu militar, pero non por aciu la CENTO).
- 1979: el nuevu réxime islámicu d'Irán retira al país de la CENTO.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Organización del Tratáu Central.
Datos: Q379850- Multimedia: Baghdad Pact
