Denómase Paralax diurnu al pequeñu cambéu nes coordenaes celestes d'un astro causado pola mor del allugamientu del observador sobro la superficie de la Tierra.

Figura 3. Les paralaxes horizontal y diurna o d'altura vienen determinaes porque l'observador s'alcuentra nel horizonte aparente y non nel horizonte astronómicu. Asina, a él paez-y que B' tá más altu que B, cuando na realidá tán a la mesma altura, darréu que comparten la direición xeocéntrica CT.

Ye un paralax causáu pol cambéu de puntu de vista del oxetu, causáu porque'l observador tá en distintos puntos de la superficie terrestre.

Esti efeutu, tien mayor importancia cuanto más cercanu tea l'astru a la Tierra. La Lluna pola so cercanía pue allonxase hasta 1º na so posición celeste xeocéntrica calculada según la posición de l'observador sobro Tierra, siendo pues esti fechu fundamental pa la predicción d'ocultaciones pola Lluna d'estrelles.

Nun hai d'entemecelo col paralax añal qu'afeuta a les estrelles cercanes y débese al movimientu de treslación de la Tierra y qu'en 6 meses fai que'l puntu de vista baxo'l que s'adiquen les estrelles cimbla en 300 millones de Km.

Paralaje diurna y coordenadas horizontales

editar

L'altura h d'un astru, ha de medise respeutu a l'horizonte astronómicu del qu'allupa, pero ésti tómala dende'l so horizonte aparente, nel puntu O, y lo que realmente obtien ye l'altura aparente del astru. Surde el fenómeno de paralax (Figura 3)

Dende O l'astro B vese en N, metantu que dende C veríase en T, más altu que N. La estrella camuda de posición según la direición del observador. Esto ye, el paralax diurnu o d'altura.

Paralax diurnu ye l'ángulu formáu poles direiciones topocéntrica y xeocéntrica d'un astru. Na figura 3, y pa B:

  • Direición topocéntrica ON: direición dende'l llugar que s'ocupa.
  • Direición xeocéntrica CT: direición dende'l centru de la Tierra.

Cuando l'astru s'alcuentra nel horizonte aparente del observador, resulta la paralax horizontal. Tal ye'l casu del oxetu A que tien por paralax horizontal l'ángulu LAM =CAO

El paralax diurnu amenorga cola elevación sobro l'horizonte, y cola distancia del oxetu adicáu:

  • Cola elevación: comparamos B con A. La paralax NBT de B ye menor que la paralax LAM d'A. A mayor elevación menor paralax. Nel cenit la paralax es nula.
  • Cola distancia del oxetu observáu: comparamos B y B'. Dambos tienen la mesma elevación (neta direición xeocéntrica), pero tán a distintes distancies de la Tierra. La paralax SB'T de B' (más llonxanu) ye nidiamente menor que la paralax NBT de B (el más cercanu). A mayor distancia menor paralax.

Les distancies nel espaciu son descomanadamente grandes, y por eso les paralaxes diurnes son despreciables na mayoría de los casos. En distancies mui pequeñes como les del Sistema Solar, son de consideración, pero namái. La Lluna tiene un paralax que supera el grau -61' 50"-, cantidá enforma importante que nun se puede desdexar. Pal Sol ye d'unos 9" malapenes. Pero pa Próxima Centauri a namái 4,2 años lluz la paralax ye del orde de la cienmilésima de segundu, y eso siendo la estrella más próxima a nosotros. La paralax diurna d'una estrella ye práuticamente nula.

La paralax denótase con   -lletra griega pi. Lleer -

Pa una paralax significativa tenemos:

hreal = haparente +  

Paralax diurnu y coordenaes ecuatoriales

editar

Cuando se corrixen pol paralax les coordenaes ecuatoriales que nun dependen del tiempu, la correición depende del ángulu horariu H y polo tanto del tiempu. Poro, el cálculu requier l'intre nel que se fai la observación pa calcular H nesi intre y polo tanto, la correición.

Correición en Ascensión reuta

editar

Si un astru (por exemplu la Lluna) tien un ángulu horariu xeocéntricu (contáu dende'l centru de la Tierra) H y una Ascensión reuta A entós teniendo presente'l Paralax diurnu el so ángulu horariu H’ y la so ascensión reuta A’ aparentes cumplirán:

 
  donde
 

au D ye la Declinación del astru, r la distancia del astru al centru de la Tierra midíu en radios ecuatoriales de la Tierra (1 radiu ecuatorial =6378,16 Km.)   ye la llatitú xeográfica y   la llatitú xeocéntrica.

Correición en declinación

editar

La fórmula p'alcontrar la declinación aparente D’ a partir de la declinación D ye:

 

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar