Pelecanus occidentalis californicus
Pelecanus occidentalis californicus, llamáu comúnmente: pelícanu pardu de California, ye una subespecie del pelícanu pardu (Pelecanus occidentalis), una ave perteneciente a la familia de los pelícanos (Pelecanidae) qu'habita, con delles subespecies, nes mariñes d'América dende'l sur de los Estaos Xuníos hasta Brasil. Esta subespecie ye la que s'atopa nes islles y mariñes del océanu Pacíficu ente California y Méxicu.
Pelecanus occidentalis californicus  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Pelecaniformes | |
| Familia: | Pelecanidae | |
| Xéneru: | Pelecanus | |
| Especie: | P. occidentalis | |
| Subespecie: |
P. o. californicus Ridgway, 1884. | |
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
_-_upper_body.jpg)
Carauterístiques editar
Ye una ave escuro y pesao. Los sexos son similares nel color del plumaxe; dambos cunten con una llongura d'unos 110 cm, siendo de mayor tamañu que la raza allugada escontra'l sur, y que les races del Atlánticu. La carauterística más llamativa ye que tien suspendida de la metá inferior del so picu una enorme bolsa de piel desnudo, d'un volume d'unos 11 llitros, dos o tres veces mayor que'l so propiu estómagu. A esta bolsa emplegar pa pescar, dexando que l'agua drene polos cantos enantes de tragar los pexes. Estos nun los lleva na bolsa, facer nel gargüelu o nel esófagu. Tamién la bolsa esplegada déxa-y esfrecer la so sangre so un intensu calor.[2]
Mientres la dómina reproductiva,[3] la cabeza ye blanca col gargüelu d'un carauterísticu color coloráu, una llavadura de color mariellu na corona, y una cresta nucal castaña; el llargu picu gris ostenta un tinte arrosáu; el pescuezu dorsal ye marrón escuru, tol restu del envés, la rabadilla, y la cola tán veteados de gris y pardu escuru; el pechu y el banduyu son de color marrón coritu; los güeyos son de color mariellu maciu y la piel al so alredor ye acoloratada; les pates y pies son de color negru, con membrana interdixital, que xune los cuatro deos.
Fora de la dómina de reproducción tola cabeza y el pescuezu ye blancu; y el picu gris.
El neñones tienen el pescuezu pardu y les partes inferiores clares.
Distribución editar
Esta subespecie habita nes islles y mariñes del océanu Pacíficu dende'l estáu federáu de California, asitiáu na mariña suroeste de los Estaos Xuníos, hasta l'oeste de Méxicu. Dalgunes de les poblaciones más septentrionales del sur d'América central ye posible que pertenezan a esta subespecie. Fora de la temporada reproductiva dellos grupos pueden realizar pequeñes migraciones escontra'l norte o'l sur.[4]
Al sur del so área de nidificación, siempres sobre les mariñes del océanu Pacíficu, habita una subespecie similar: el pelícanu pardu del Pacíficu (Pelecanus occidentalis murphyi).
Alimentación editar
Esti pelícanu aliméntase sobremanera de pexe, que prinda nes agües marines cercanes a la mariña, pos escasamente ver tresmanáu lloñe d'elles. Pa prindar los pexes utiliza la so enorme bolsa a manera de rede, dexando que l'agua drene polos cantos enantes de tragar la pescaasí llograda. Tamién emplega otra téunica: somorguiar dende altores d'hasta 10 m. Nun se somorguien. Allega a los botes pesqueros en busca de bagazos y refugayes, amás d'emplegalos como sitios de descansu.
A pesar de qu'un adultu rique a lo menos 1,7 kg de pexe al día, demostróse que nun compiten coles pesca comercial o deportiva, yá que nun comen especies de pexes de la mesma calidá de los que s'alimenten los humanos.
Reproducción editar
Nidifica en colonies. En California rexistráronse colonies, ente otres, na isla Anacapa, de les islles de la Canal. Emplazan los niales sobre árboles, arbustos, o nel suelu. Los asitiaos nos árboles tán fechos de xuncos, camperes, paya, y cañes. Los niales allugaos nel suelu tán forraos con plumes y tienen un cantu de tierra construyida percima del nivel suelo. Los machos escueyen los sitios de anidación y realicen un esplegue visual p'atraer a una fema. Una vegada que la pareya fórmase, la communicación ente ellos ye mínima. El mayor porcentaxe de niales asocede mientres marzu y abril. La fema ovipone 2 ó 3 güevos d'un color blancu tiza, d'un pesu de 63,5 gramos en permediu. La incubación enllargar ente 28 a 30 díes. A los niales nel suelu, les críes abandonar 35 díes dempués de la eclosión; a los niales asitiaos nes copes de los árboles, les críes abandonar d'ente 63 a 88 díes dempués de la eclosión, pa entamar el so primer vuelu. La edá de maduror sexual o reproductiva, en machos ye de 730 díes, y en femes, ye de 365 díes.
El pesu de los adultos ye de 3116 gramos en permediu. Estudios suxuren qu'en permediu namái'l 30 % de los pichones sobreviven al primer añu de vida, y menos del 2 % viven más de 10 años. La llonxevidá máxima ye de 43 años.
Caltenimientu editar
Esta subespecie nun s'atopa en grave peligru. La so población ye d'unes 5000 pareyes reproductives.[5]
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ BirdLife International (2009). «'Pelecanus occidentalis'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2010.3. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2011.
- ↑ Animal diversity.
- ↑ Schreiber et al. (1989), Plumages and molt of Brown Pelicans, Contributions in Science N° 402, Nat Hist Mus of Los Angeles, California.
- ↑ U.S. Fish and Wildlife Service.
- ↑ Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal, José Cabot. 1992. Handbook of the birds of the world, Vol 1: Ostrich to Ducks. Lynx Ediciones, Barcelona.
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Pelecanus occidentalis californicus 
.
| Wikispecies tien un artículu sobre Pelecanus occidentalis californicus. |
Datos: Q6070916- Multimedia: Pelecanus occidentalis californicus
