Phylloscopus trochilus
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. La pioyina bardayera[2] (Phylloscopus trochilus) ye una ave que'l so nome científicu ye Phylloscopus trochilus, ye un Passeriforme de la familia Phylloscopidae bien común y propiu de les árees templaes d'Europa y Asia.[3] Descritu por Linneo en 1758, incluyóse de primeres nel xéneru Motacilla.[4] Tien un valumbu permediu de 19 cm, un llargor de 11 cm y un pesu d'unos 10 g.[5] El so estatus de caltenimientu ye seguru.[6]
Phylloscopus trochilus pioyina bardayera | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Phylloscopidae | |
Xéneru: | Phylloscopus | |
Especie: |
P. trochilus (Linnaeus, 1758) | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Descripción
editarTrátase d'una ave qu'efectúa migraciones periódiques; ello ye que la mayor parte de la so población envierna nel África subsaḥariana, tornando a los sos llugares d'orixe cada primavera, un pocu más tarde que'l mosquiteru común (Phylloscopus collybita).[3]
El so porte pequeñu y comportamientu viviegu ente les copes de los árboles son carauterísticos. De color verde claru o amarellentáu, tien un cantar simple, bien peculiar y de bona identificación. Como ótros sílvidos, ye solitariu, magar mientres les migraciones si puede perchar en grupu n'árboles frondosos. Nidifica d'abril a mayu, poniendo nuna única niarada de 6 a 7 güevos. Aliméntase de pequeños inseutos ente la xamasca, de bárabos nel suelu ya inclusive de mosques, en plenu vuelu.[5]
Referencies
editar- ↑ IUCN 2006
- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- ↑ 3,0 3,1 Baker, Kevin (1997). Warblers of Europe, Asia and North Africa (Helm Identification Guides), páx. 256-259. ISBN 0713639717.
- ↑ Linnaeus, C (1758). Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata.. Holmiae. (Laurentii Salvii)., páx. 188.
- ↑ 5,0 5,1 Hume, Rob (2002). Guía de campo de las aves de España y Europa. Ediciones Omega. ISBN 84-282-1317-8.
- ↑ IUCN 2006 - Catálogu nacional d'especies amenaciaes
Enllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a mosquiteru musical.
Wikispecies tien un artículu sobre Phylloscopus trochilus. |