Puerto Colombia

conceyu colombianu del departamentu d'Atlántico

Puerto Colombia ye una población y conceyu de Colombia allugáu al noroccidente del departamentu del Atlántico. Colinda al norte coles mariñes del mar Caribe. Ente fines del sieglu XIX y la primer metá del XX funcionó como terminal marítimu de Barranquilla, cola cual conectábase vía ferrial. El so célebre muelle foi diseñáu pol inxenieru cubanu Francisco Javier Cisneros[1] ya inauguráu en 1893.

Puerto Colombia
Alministración
PaísBandera de Colombia Colombia
Departamentu Atlántico
Tipu d'entidá conceyu de Colombia
Xeografía
Coordenaes 10°59′32″N 74°57′10″W / 10.9922°N 74.9528°O / 10.9922; -74.9528
Puerto Colombia alcuéntrase en Colombia
Puerto Colombia
Puerto Colombia
Puerto Colombia (Colombia)
Superficie 73 km²
Altitú 10 m
Demografía
Población 26 595 hab.
Porcentaxe 97700.29% de Atlántico
Densidá 364,32 hab/km²
Más información
Fundación 31 avientu 1888
puertocolombia-atlantico.gov.co…
Cambiar los datos en Wikidata

Puerto Colombia foi fundáu'l 31 d'avientu de 1888 pol inxenieru cubanu Francisco Javier Cisneros, que col entamu de les obres de construcción del muelle, dio pasu al terminal marítimu más importante de Colombia nes primeres cuatro décades del Sieglu XX y a un conceyu de permanente desenvolvimientu cola pujanza y l'allegría propio del Caribe. Esta población cumple 118 años dende la so fundación, toma esti nome'l día de la inauguración del so muelle y por suxerencia de Cisneros, quien propunxera al Presidente de la República d'esi momentu, Rafael Núñez, llamar a la llocalidá como Puerto Núñez; él nun aceptó y respondió que tenía de llamáse-y Puertu Cisneros, a lo que l'empresariu contestó denominándolo Puerto Colombia. Caltién l'estatus de correximientu hasta'l 24 de xunu de 1905, cuando ye alzáu a la categoría de Distritu per Decretu 19, emitíu pol Gobernador del Departamentu del Atlántico, Xeneral Diego A. De Castro y aprobáu por Decretu 488 del 26 d'abril de 1906, robláu pol presidente Rafael Reyes y el so Ministru de Gobiernu, Gerardo Pulecio. Esta información consta nel Diariu Oficial 12.641 del xueves 10 de mayu de 1906.

Historia

editar
 
Avisu del muelle de Puerto Colombia.
 
Muelle de Puerto Colombia (2007).

El territoriu ocupáu anguaño pol conceyu de Puerto Colombia formó parte jurídicamente del conceyu de Tubará, territoriu ocupáu tradicionalmente pola cultura Mocaná. El so orixe data del añu de 1850 cuando un númberu significativu de families orixinaries de Tubará y San Antonio de Salgar llevantaron les sos viviendes al pie d'un cuetu llamáu Cupino, del cual derivó'l so nome, cuetu de Cupino, atraíos pola bayura de pesca y la tranquilidá del mediu.

El 31 d'avientu de 1870 inauguróse'l ferrocarril de Barranquilla a Salgar. Pola mor del poco fondu de la badea, decidióse, a instancies de Francisco Javier Cisneros, quien adquiriera'l ferrocarril, l'allongamientu de la llinia ferrial hasta Cupino, obra que s'inauguró'l 31 d'avientu de 1888.[2]

Darréu'l caserío tomó'l nome de Puerto Colombia en 1893, cuando se concluyeron les obres de construcción del muelle al cargu de Francisco Javier Cisneros. Diose pasu al terminal marítimu más importante de Colombia nes primeres cuatro décades del sieglu XX y a un conceyu de permanente desenvolvimientu, sirviendo de puertu a Barranquilla. Esti muelle foi nel so momentu'l segundu más llargu del mundu, con 4.000 pies de llargor, según el terceru de mayor caláu.[1]

El nome dio'l día de la inauguración del muelle, 15 d'agostu de 1893. Cisneros propunxera al Presidente de la República d'esi momentu, Rafael Núñez, llamar a la llocalidá Puerto Núñez; él nun aceptó y respondió que tenía de llamáse-y Puertu Cisneros, a lo que l'atélite empresariu contestó denominándolo Puerto Colombia. Puerto Colombia foi alzáu a la categoría de conceyu pol Decretu 19 de 24 de xunu de 1905, emanado del gobernador del departamentu d'Atlántico.

La ciudá entró en completa decadencia hasta los nuesos díes cuando en 1936 construyéronse les Boques de Ceniza que dexaron que Barranquilla construyera un terminal marítimu nel so propiu cascu urbanu. En 1943, el gobiernu colombianu prohibió l'actividá portuaria al traviés del muelle de Puerto Colombia, inauguráu apenes 50 años tras, condergando asina a la ruina y al olvidu a la floreciente población. El 7 de marzu de 2009, el muelle colapsó derrumbar los sos postreros 200 metros, polo que la estructura foi cerrada.

Xeografía

editar

Puerto Colombia forma parte del Área Metropolitana de Barranquilla, ta allugada nes coordenaes xeográfiques 10º 59' 2" de latitud Norte y a 74º 57' 2" de longitud Oeste, con una altitú permediu de 15 m.s.n.m., a una distancia de 15 quilómetros de Barranquilla, capital del departamentu. La so estensión averada ye de 93 km² y con temperatura medio de 27,8 °C. La población total del conceyu ye de 48.637 habitantes. Puerto Colombia ye de terrén planu y onduláu de clima templáu; dispón de delles barraqueres, ente elles Los Manatíes, Aguadulce, el Rincón, el Saláu y Balboa. Les corrientes d'agua son llindaes, esisten dellos afluentes pluviales, ente los que se destacar el regueru Grande, que desagüen en Balboa y el mar Caribe. El conceyu ta arrodiáu de los cuetos Cupino, Pan d'Azucre y Nisperal.

La so agricultura ye de subsistencia lo mesmo que la ganadería. Pa los sos moradores ye importante l'exerciciu de la pesca. Como sitiu d'interés tien les sos sableres sobre'l mar Caribe, los balnearios qu'a lo llargo d'elles desenvuélvense en Sábanu, Salgar, Pradomar, Miramar, contorna del muelle. Amás, los monumentos históricos como son el Castiellu de Salgar, el muelle y l'Estación del Ferrocarril. L'arquiteutura del edificiu de l'Alcaldía, la del Santuariu Mariano Nuesa Señora del Carmen y la del Hotel Pradomar. Dende'l primeru d'ellos tase practicando'l parapente, deporte estremo de gran acoyida na actualidá en diverses partes del país y el mundu.

Economía

editar

L'actividá económica más importante del conceyu ye'l turismu. Otra actividá importante ye la pesca. L'agricultura y la ganadería son de subsistencia. Considérase que la población económicamente activa de Puerto Colombia va dende los 10 años hasta más de 65 años y calcúlase en 19.711 persones, según censu DANE 1993; de les cualos 7.936 trabayaron y representen el 40.26% d'esta población. Atópense ocupaos 7.431 que ye'l 93.63% y sacupaos 505 que ye'l 6.37% de la población. El 56.79% de la población económicamente activa desempéñense como obreros o emplegaos, el 5,62% son emplegadores, el 22.4% trabayen independientemente, el 4,12 % son emplegaos domésticos, el 0.70% trabayen en familia y el 10.35% nun tienen información, con rellación a la población económicamente activa, el comportamientu en cabecera y restu nun varia significativamente con rellación al total. Según cañes d'actividá la población económica activa estremar en: el 15.37% ta dedicada al comerciu, el 9.68% a la construcción, el 8.38% a la industria manufacturera, el 6.37% al tresporte y 5.99% a l'actividá inmobiliaria, el restu de la población distribuyir ensin mayor incidencia nes demás cañes de la economía.

Curiosos turísticos

editar

Como sitios d'interés, tien sableres sobre'l mar Caribe y los balnearios qu'a lo llargo d'elles desenvuélvense en Correximientu de Sábanu, Correximientu de Salgar y nos barrios de Pradomar, Miramar y pela redolada del muelle. Amás, tien monumentos históricos como'l "Castillo de Salgar", el "Pasu del Llibertador" na vía que del Correximientu de Salgar conduz a Correximientu de Sábanu; "El Muelle" na carrera 4 cola cai 1Y y la "Estación del Antiguu Ferrocarril" allugada na Plaza Principal la "Casa del Primer Corréu Aereu nel Atlántico", que ta allugada na cai 2 con carrera 12 esquina anguaño casa de Samuel Álvarez Puede apreciase tamién el malecon de Puerto Colombia, l'arquiteutura del edificiu de l'antigua alcaldía na cai 2 cola carrera 5 esquina, la del "Santuario Mariano Nuesa Señora del Carmen" na cai 3 con carrera 7 esquina y la del Hotel Pradomar na Vuelta Nisperal na vía que de Puerto Colombia conduz al Correximientu de Salgar y Barranquilla. Dende'l Cuetu de Cupino practicar el parapente. Tamién tien como curiosu la "Plaza Principal o Plaza de los Inmigrantes", qu'exhibe construcciones como la nueva Alcaldía y el nuevu Bancu Agrariu.

Símbolos

editar

L'himnu del conceyu foi resultáu d'un concursu abiertu que realizó la Institución Cultural Casa de la Cultura Puerto Colombia (fundada'l 17 de setiembre de 1983). El concursu dio como ganadores a Dimas Pantoja y a Iván Wharff (música) y a Rafael Peñate (lletra).

L'escudu y la bandera del conceyu fueron diseñaos y escoyíos al traviés de concursu realizáu pola mesma entidá cultural, el so autor foi Marceliano Solano y fueron adoptaos pol conceyu al traviés del alcuerdu municipal 032 del 9 de xunu de 2001.

Relixón

editar

Puerto Colombia cunta con una gran cantidá de denominaciones relixoses. El so principal referente relixosu ye'l Santuariu Mariano Nuesa Señora del Carmen. La festividá católica más representativa del conceyu ye les fiestes patronales de La nuesa Señora del Carmen que se celebra'l 16 de xunetu 16, atrayendo gran arribación de visitantes y pelegrinos de toes partes del Atlántico y d'otres rexones del país col fin de celebrar la procesión poles principales cais del conceyu.

Ente les otres denominaciones relixoses tán los Testigos de Jehová, Adventistes del Séptimu Día, La Ilesia de Xesucristo de los Santos de los Últimos Díes, pentecostales, trinitarios, xudíos, musulmanes, ente otros.

Panorámiques

editar

Ecoloxía

editar

Con base na combinación de factores climáticos, xeolóxicos y edáficos con temperatures mayores de 28° C y escases agües y con predominiu de suelos salinos danse les condiciones por qu'en estes tierres desenvuélvase una vexetación carauterística d'un monte tropical bien secu, según la clasificación de zones de vida de Holdridge, que presenta una fisonomía qu'apoderen los arbustos delgaos espinosos con fueyes bien pequeñes y un estratu trupu de yerbes combinaos con cactus en gran proporción. Nes árees onde esiste una menor cantidá d'agua repara una vexetación de tipu desértico apoderáu principalmente por yerbazales baxos y cactus. En pequeñes árees qu'arredolen les barraqueres principalmente na barraquera de Balboa preséntense les condiciones ambientales pal desenvolvimientu del Manglar, tamién se presenten pequeños parches arbustivos entemecíos con suelos desnudos propensos al hinchente. En Puerto Colombia predominen el carbayu, el trupillo, el matarratón, la ceiba, ente otros.

La fauna esta íntimamente amestada a la ufierta d'hábitat d'un ecosistema'l cual depende del tipu de cobertoria vexetal y la calidá d'agua quitando les barraqueres, los ecosistemes terrestres que se presenten nel Conceyu, en condiciones naturales nun pueden ufiertar nin sostener una calidá d'hábitat el cual albergue gran diversidá y númberu d'especies d'alta importancia científica o pal caltenimientu de los grupos faunísticos sumáu a estes condiciones ambientales naturales, les construcciones pa vivienda, industria y recreación ya infraestructura como víes, caminos y delles pequeñes árees dedicaes a la ganadería y agricultura, terminaron por abrasase, tresformar o acabar la ufierta y la calidá d'hábitat pa la fauna montesa qu'antes habitaba la rexón, sobreviviendo posiblemente en pequeños grupos especies de tipu generalitas.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Horna, Hernán (2003) Los ferrocarriles llatinoamericanos del sieglu XIX: el casu Colombia. En: Dávila, Carlos (Comp.) Empreses y empresarios na historia de Colombia. Sieglos XIX-XX. Bogotá: Editorial Norma y Universidá de los Andes
  2. GOENAGA, Miguel (1953). Lectura Locales. Imprenta Departamental, páx. 77-78. ISBN Nun tien.

Enllaces esternos

editar

Ye obligatoriu indicar l'idioma de Wikisource.