Wikipedia

Rafael Leonardo Callejas

Rafael Leonardo Callejas Romero (14 de payares de 1943, Tegucigalpa – 4 d'abril de 2020, Atlanta), conocíu como Rafael Callejas, foi un economista y políticu honduranu estraditáu a Estaos Xuníos polos delitos de fraude electrónicu y del llamáu Rico Act que venceya a los imputaos n'empreses y grupos delictivos. Foi'l Tercer Presidente constitucional de la República d'Hondures ente los años de 1990 a 1994 y Presidente de la Federación Nacional Autónoma de Fútbol d'Hondures. Implicáu confeso d'una rede de crime entamáu y fraude electrónicu de 42 persones de Concacaf y Comebol nel escándalu Fifa gate.

Rafael Leonardo Callejas
presidente Federación Nacional Autónoma de Fútbol de Honduras, Hondures (es) Traducir

2002 - 2015
← Jorge Abudoj Frixione - Alfredo Hawit (es) Traducir →
31. Presidente d'Hondures

27 xineru 1990 - 27 xineru 1994
← José Azcona del Hoyo - Carlos Roberto Reina Idiáquez →
Vida
Nacimientu Tegucigalpa, 14 de payares de 1943[1]
Nacionalidá Bandera de Hondures Hondures
Muerte Atlanta[2], 4 d'abril de 2020[2] (76 años)
Causa de la muerte paru cardiorrespiratoriu[3]
Estudios
Estudios Universidá del Estáu de Mississippi 1966) llicenciatura : economía agrícola (es) Traducir
American School of Tegucigalpa (en) Traducir
Llingües falaes castellanu
inglés
Oficiu
Oficiu economista, políticu, dirixente deportivu
Trayeutoria
Altor 185 cm
Premios
Creencies
Relixón cristianismu
Partíu políticu Partíu Nacional d'Honduras
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía editar

Rafael Leonardo Calleja Romero nació na ciudá de Tegucigalpa, Hondures, el 14 de payares de 1943.[4]Los sos padres son Rafael Callejas Valentine y la señora Emma Romero de Callejas, orixinaria de Danlí, El Paraísu. Rafael Leonardo Callejas casóse cola abogada, Norma Regina Gaborit.[5]

El mozu Rafael Leonardo, realizó los sos estudios elementales na Escuela Americana y los secundarios nel Institutu San Francisco de Tegucigalpa. Darréu treslladóse a Mississippi, Lousiana onde cursó los sos estudios cimeros na Universidá de Mississippi. Nesi llugar, Calleja Romero remato los sos estudios en 1966, graduándose n'Economía Agrícola. En 1967 fixo un curtiu diplomáu nel Institutu de Ciencies Sociales de L'Haya, sobre Desenvuelvo Agrícola.

Al so regresu a Hondures, Calleja Romero desempeñóse como planificador Xefe del Sector Agropecuariu nel Conseyu Cimeru de Planificación Económica mientres el gobiernu del xeneral Oswaldo López Arellano nel periodu 1967/1971. Dende al añu 1972 hasta l'añu 1975 desempeñó'l cargu de Subsecretariu y depués Secretariu d'Estáu nel Despachu de Recursos Naturales mientres el segundu gobiernu de López Arellano.[6] D'alcuerdu al historiador, Longino Magüeta "como titular de felicidá cartera, Callejas presidió la Xunta Direutiva del Bancu Nacional de Desenvolvimientu Agrícola (BANADESA) y del Institutu Hondureñu de Mercadéu Agrícola (IHMA). El so desempeñu nestes funciones foi por demás discretu, llindáu a una alministración esencialmente rutinaria."

La carrera política de Rafael Leonardo Callejas, empezó cuando'l Xeneral Juan Alberto Melgar Castro nomar Ministru de Recursos Naturales dientro del so gabinete de gobiernu en 1975.[7]El llicenciáu "Callejas foi confirmáu nel so puestu ministerial n'agostu de 1978 dempués de que'l xeneral Policarpo Paz García baltara a Melgar y fixérase col poder al mandu de una Xunta de Gobiernu Militar."

Dende 1980 a 1981, Rafael Calleja Romero foi Diputáu a l'Asamblea Nacional Constituyente por Francisco Morazán. Tamién foi designáu presidencial na fórmula de Ricardo Zúñiga Agustinus, cuando esti apostó-y la presidencia al lliberal, Roberto Suazo Córdova, nes eleiciones que significaron la restauración de la democracia n'Hondures en 1981.[8]Mientres esti tiempu, "Callejas pasó a integrar la Comisión Política y a presidir el Comité Central del PNH, convirtiéndose n'unu de les cabeces visibles de la facción interna Unidá y Cambéu, qu'animaba l'empresariu Ricardo Maduro Joest...Darréu, Callejas activu una facción personalista, el Movimientu Nacional Callejista (Monarca), con vistes al so apueste presidencial."[9]

Candidatu presidencial editar

Eleiciones de 1985 editar

En 1985, el pueblu hondureñu ye convocáu a comicios xenerales pa escoyer a les nueves autoridaes que rexiríen los destinos del país. Pero'l Presidente Roberto Suazo Córdova amagó con perpetuase nel poder.[10] "Cuando yá los partíos históricos preparar nes sos convenciones a proclamar los sos candidatos presidenciales." Hubo crisis institucional y cola mediación de la empresa privada, les centrales obreres, les fuercies armaes y la ilesia católica, buscóse una salida al problema esistente y aprobóse un mecanismu de votación llamáu “Alternativa B”. Con esti mecanismu, dexóse la participación de dellos candidatos d'un mesmu partíu y a la fin los votos sumaríense y l'institutu políticu que sacara más votos sería'l ganador.</ref> name="Biografía Rafael Leonardo Callejas"</ref>

Nestes eleiciones compitieron por "los lliberales l'Inxenieru José Azcona del Fuexu, los abogaos Óscar Mejía Arellano, José Efraín Bú Girón y Carlos Roberto Reina, polos nacionalistes el Llicenciáu Rafael Leonardo Callejas, el Llicenciáu Juan Pablo Urrutia Raudales y l'Inxenieru Fernando Lardizábal Guilbert, presentándose amás les candidatures de los partíos Democracia Cristiana y PINU."[10]

Comprometíos a respetar esi arreglu pa non entorpecer el sistema democráticu empecipiáu en 1982, per esa única vegada nos partíos tradicionales fixéronse en xunto eleiciones internes y xenerales, ganándoles el lliberal Azcona Fuexu,[10] anque foi'l Rafael Leonardo Callejas el que mayor númberu de votos llogró; "esautamente 189,000 papeletes de diferencia, suponiendo'l 42% del total, ente que José Azcona, con solo'l 27% de los sufraxos totales foi proclamáu presidente.,[11][12]

Finalmente, el Llicenciáu Callejas "probó públicamente'l so desprendimientu políticu al aceptar la victoria de los sos oponentes nuna eleición anticonstitucional, buscando la salvación del acabante establecer orde constitucional, lo que obviamente llogróse…"[13]

Eleiciones de 1989 editar

Pa les siguientes eleiciones, Rafael Callejas goció de nuevu col enfotu del Partíu Nacional. Les eleiciones internes pa la selección de candidatos pa les eleiciones presidenciales de 1989, que se realizaron nel mes d'avientu, fueron puramente simbóliques. Rafael Leonardo Callejas, máximu líder del movimientu o corriente política interna del Partíu Nacional denominada Movimientu Nacional Rafael Callejas (MONARCA), axustó primeramente colos líderes de los otros movimientos dándo-yos una cuota de puestos nel aparatu estatal.[14]

En 1989, Mientres éstes eleiciones, el llicenciáu Rafael Callejas enfrentó como'l so principal opositor a un mozu Carlos Roberto Flores Facussé del Partíu Lliberal, ex-ministru de la presidencia mientres el gobiernu de Roberto Suazo Córdova. D'alcuerdu al periodista, Juan Ramón Durán "esistíen" ente estos dos candidatos "mas coincidencies qu'estremes". "Dambos dirixentes políticos son nuevos...dueños d'una visión empresarial nel manexu de los intereses públicu y priváu, pragmáticos, respetuosos de la influencia castrense y norteamericana."[13] Esto suxuría que "l'orixe social y la proximidá idelogica de los candidatos"[15]yera por igual, conservadora.

A pesar de la semeyanza ente estos dos candidatos; la incapacidá y falta de lideralgu dientro del so propiu partíu del presidente saliente, Azcona Fuexu, "los braceos internos del Partíu Lliberal y la gastadura de dos periodos socesivos" de gobiernu lliberales "nuna década de crisis, según los aciertos de Rafael Leonardo Callejas nel manexu del so partíu y de la so campaña, llevaron a los lliberales a la derrota en 1989 y una victoria amplia del Partíu Nacional."[16]

"A la fin de la guerra eleutoral, “Callejas llogró alredor de 52% de los votos, los lliberales 43% y el restu partir ente'l PINU-SD con 1.8% y la Democracia Cristiana con 1.4 per cientu...El trunfu de Callejas esplicar pol fracasu de los dos gobiernos lliberales pa remanar la crisis económica del país y atenuar les condiciones de desemplegu y probeza de la mayoría de la población. La población" buscaba "en Callejas una alternativa."[17][18]Según l'historiador, Juan Arancibia la victoria de "Rafael Leonardo Callejas, deber a qu'esti candidatu "recurrió na so campaña a novedoses téuniques de marketing, reestructuró y dinamizó el so partíu y presentóse atendiendo a los puntos más sensibles de la opinión pública:la crisis económica y la salida de la Contra" nicaragüense.[16]

Presidencia (1990-1994) editar

Economía editar

El presidente electu, Rafael Leonardo Calleja Romero recibió de parte de los anteriores gobiernos lliberales, a un país somorguiáu nuna fonda crisis económica. Con esti panorama descuayante, al nuevu mandatariu tocólu face-y frente a los retos d'una Hondures con un déficit fiscal, déficit comercial, desemplegu masivu, según el fechu de qu'esta nación , fuera declaráu "non elegible" pa préstamos y demás ayudes financieres per parte d'organismos creiticios internacionales, esto, ente otros tantos problemes d'orde económicu.[19]

Foi por ello qu'en marzu de 1990, Callejas declaró qu'Hondures taba en "bancarrota" con una economía "mentirosa". Pa solucionar esta crisis, Callejas presentó al Congresu Nacional un paquete de lleis llamaes les Midíes del Ordenamientu Económicu basaes en "el modelu económicu neolliberal" el cual "nun dexa la regulación del Estáu nel mercáu o nos negocios o desenvolvimientu económicu del país."[20]16

Les midíes económiques presentaes por Callejas fueron re-bautizaes pol Congresu Nacional de la República como Decreto Llei 18-90 del Ordenamientu Estructural de la Economía.[21] Estes fueron "encamentaes" a manera de presión polos organismos internacionales como'l Fondu Monetariu Internacional y l'Axencia Internacional pal Desenvolvimientu (AID) por qu'Hondures fora nuevamente elegible pa nuevos préstamos, lo cual yera unu de los oxetivos del presidente Callejas.[22]

L'historiador Longino Magüeta, unu de los más severos críticos de Callejas y de la nueva llei asegura que "casi darréu dempués d'aprobáu'l "paquetazo"... empezaron a disparase los precios de numberosos artículos esenciales."18 Sicasí pa dalgunos, esto debió porque "los productores hondureños creyeron que la llibertá de mercaos implicaba'l consentimientu de los sos escesos como la variación escontra riba de los precios de los sos productos."[19]

Amás de l'alza de los precios, la nueva Llei traducir en "socesives devaluaciones de la moneda nacional, la Lempira - que dende 1920 caltuviera un tipu de cambéu fixu col dólar."[19] Hubo "despidos masivos nel sector públicu y l'amenorgamientu del gastu social, castigó inevitablemente a estenses capes de la población yá de por sí cutíes poles faltes propies d'un país probe y con una repartida de rentes bien desequilibráu."..."provocando, yá nos primeros meses de l'alministración de Callejas, una fuerte contestación social que s'espresó en baturicios caleyeros y fuelgues sectoriales convocaes por unes organizaciones sindicales bien batalladores."[19]

A pesar de que'l presidente Callejas, empezó'l so mandatu con serios reveses depués de la implantación del so paquete económicu, y de rematar el so mandatu con un rendimientu bastante "discretu na macro economía, con una crecedera añal mediu de namái'l 1,5% del PIB",[23] los esfuercios realizaos pol presidente Callejas nel planu económicu, fueron reconocíos por dellos observadores.

D'alcuerdu al escritor, Rodolfo Pastor Fasquelle, cuando Callejas llegó al poder en 1990, “les faltes yeren inmenses y cayérase na inercia". Según Fasquelle, Callejas "tuvo coraxe p'actuar en forma consecuente." Amás, diz Fasquelle, Callejas “sanió en forma profesional les finances del Estáu, lo cual yera necesariu; abrir el mercáu, quitó-y la mormeyera al aparatu granible, torgó que la especulación fórase-y de control; avanzó nel procesu de privatización; llogró una crecedera relativa... dexó un patrimoniu material sustancial.”[19] Amás de llograr "la continuación de l'asistencia financiera internacional, lo cual, xuníu a les escelentes rellaciones cola potencia norteamericana, facilitó la condonación per Washington en setiembre de 1991 de 430 millones de dólares de delda billateral."[24]

Pa Alexis Gonzáles d'Oliva, Callejas ye "Posiblemente ...el primer gobernante que cuando asume la Presidencia de la República, tien mayor conciencia de los problemes nacionales, valoración de les dificultaes que frenaron la crecedera económica del país; y visiones clares de lo que se debe faer pa crear les bases pal desapegar, los riesgos que se deben correr, los axustes xurídicu burocráticos qu'había qu'introducir y los resultaos que podíen esperase."

Llogros editar

El so gobiernu tuvo importantes aciertos nos campos de la infraestructura (como por casu la construcción y meyora de carreteres), educación, salú, Modernización del Estáu y la creación del Fondu Hondureñu d'Inversión Social (FHIS).[25] En 1991, asistió na ciudá de Guadalajara, Méxicu pa la celebración de la I Cume Iberoamericana; al añu siguiente 1992, viaxó a Méxicu nuevamente, onde foi unu de los testigos de la firma de los Alcuerdos de Paz ente'l gobiernu d'El Salvador y la guerrilla del FMLN; Dempués viaxó a Washington, D.C. pa entrevistase col presidente d'Estaos Xuníos George Bush col fin d'axustar ayudes económiques a Hondures; Callejas tamién asistió a la II Cume Iberoamericana celebrada na ciudá de Madrid y a la III Cume Iberoamericana llevada a cabu na ciudá de Salvador de Bahia, en Brasil.[26]

Honores editar

Presidencia de FENAFUTH editar

Rafael Leonardo Callejas desempeñóse como presidente de la Federación Nacional Autónoma de Fútbol d'Hondures (FENAFUTH) mientres trece años, so la so direición, la selección nacional de fútbol clasificó a dos mundiales mayor Sudáfrica 2010 y Brasil 2014, ente la so participación a les Olimpiaes y a dellos mundiales xuveniles de fútbol, el so socesor ye'l catedráticu Alfredo Hawit.[27]

Acusaciones de corrupción editar

Darréu a la so Presidencia, Callejas ye acusáu en siete caso d'abusu de poder y malversación de fondos públicos. Mientres los dos periodos subsiguientes síguense-y los casos ensin que se-y atope culpabilidá. Nel añu 2005 el Congresu Nacional retira la llei por aciu la cual los expresidentes, ente otros ex-funcionarios, gociaben d'inmunidá. A otru día el ex-presidente Callejas preséntase voluntariamente a los xulgaos pa proceder colos sos xuicios. Darréu, ye atopáu inocente pol Poder Xudicial, recibiendo cartes de llibertá en tolos casos nos que se-y había incoado.

N'avientu del 2015, los Estaos Xuníos solicita estradición de Callejas por acusaciones na Corte de Nueva York pol escándalu de corrupción na FIFA, denomináu "FIFA gate", por supuestos actos de corrupción por recibir sobornos xunto a Hawitt, pola cantidá de US$ 600,000.00 per parte de MEdiaWorld, pa la tresmisión esclusiva de los partíos de la Selección Nacional d'Hondures, utilizando bancos d'Estaos Xuníos, pal blanquéu del dineru y realizar transaiciones per mediu de Citibank Panamá. Foi estraditáu a los Estaos Xuníos el 14 d'avientu de 2015. La OABI oficialmente confirmó'l 15 d'avientu de 2015 que yá nun había fondos nes cuentes bancaries personales y empresariales del ex-presidente, polo cual presumir qu'esti les baleró na selmana que foi acusáu. Rafael Leonardo Callejas declaróse culpable ante un tribunal de Nueva York por combalechadura por crime entamáu y fraude electrónicu nel escándalu conocíu como 'Fifagate'.

Callejas contrató los servicios del abogáu Manuel Retureta pa defendese de los cargos criminales d'asociación ilícita, fraude y llaváu de dineru. El 28 de marzu de 2016, Callejas declaró culpable de los cargos que se-y imputen.[28][29]

Ascendencia editar

Esbozu del Árbol xenealóxicu de l'ascendencia de Rafael Leonardo Calleja Romero.[30]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Rafael Calleja Lozano
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Rafael Callejas Valentine
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. Paula Valentine
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Rafael Leonardo Calleja Romero
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. Emma Romero
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Enllaces esternos editar

Referencies editar

  1. ↑ Afirmao en: enciclopedia Proleksis. Identificador de la enciclopedia Proleksis: 14313. Apaez como: Rafael Callejas. Llingua de la obra o nome: croata.
  2. ↑ 2,0 2,1 URL de la referencia: https://www.elheraldo.hn/pais/1334061-466/muere-expresidente-honduras-rafael-leonardo-callejas-estados-unidos-nacional.
  3. ↑ URL de la referencia: https://cnnespanol.cnn.com/2020/04/05/alerta-muere-el-expresidente-de-honduras-rafael-leonardo-callejas-romero/.
  4. ↑ angelfire.com (2010). «Rafael Leonardo Calleja». angelfire.com. Consultáu'l 6 de setiembre de 2013. «"Nació en Tegucigalpa el 14 de payares de 1943"»
  5. ↑ Encyclopedia of World Biography (2013). «Rafael Leonardo Callejas Romero». Encyclopedia of World Biography. Consultáu'l 14 de setiembre de 2013. «""»
  6. ↑ sag.gob.hn (2013). «Galería d'Ex-Ministros». angelfire.com. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013. «"Llicenciáu Rafael Leonardo Callejas (1975-1980)"»
  7. ↑ Partíu Nacional.Net (2013). «Biografía Rafael Leonardo Calleja». Partíu Nacional.Net. Archiváu dende l'orixinal, el 15 de payares de 2013. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013. «"La carrera política de Rafael Leonardo Callejas, empezó cuando'l Xeneral Juan Alberto Melgar Castro nomar Ministru de Recursos Naturales dientro del so gabinete de gobiernu"»
  8. ↑ Angelfire. «Rafael Leonardo Callejas Romero». angelfire.com. Archiváu dende l'orixinal, el 4 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013. «"Diputáu a l'Asamblea Nacional Constituyente por Francisco Morazán de 1980 a 1981. Candidatu a designáu na fórmula de Ricardo Zúñiga Agustinues pal periodu de 1982 a 1986"»
  9. ↑ Fundación CIDOB (16 de xunu de 2011). «Rafael Callejas Romero». Roberto Ortíz de Zárate. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013. «"Callejas pasó a integrar la Comisión Política y a presidir el Comité Central del PNH, convirtiéndose n'unu de les cabeces visibles de la facción interna Unidá y Cambéu, qu'animaba l'empresariu Ricardo Maduro Joest...Darréu, Callejas activó una facción personalista, el Movimientu Nacional Callejista (Monarca), con vistes al so apueste presidencial"»
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 La Tribuna d'Hondures (25 de payares de 2008). «Rafael Callejas Romero». Redaición. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'ochobre de 2013. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013. «"...Comprometíos a respetar esi arreglu pa non entorpecer el sistema democráticu empecipiáu en 1982, per esa única vegada nos partíos tradicionales fixéronse en xunto eleiciones internes y xenerales..."»
  11. ↑ Con esti actu, esforcióse l'artículu 236 de la Constitución de la República que dicía entós daquella “ El presidente y trés designaos a la Presidencia van ser electos conxunta y direutamente pol pueblu, por simple mayoría de votos.
  12. ↑ elheraldo.hn (25 de payares de 2008). «Constitución de 1982». elheraldo.hn. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013. «"El presidente... van ser electos conxunta y direutamente pol pueblu, por simple mayoría de votos"»
  13. ↑ 13,0 13,1 redhonduras (2013). «Personaje:Rafael Leonardo Callejas Romero». redhonduras. Consultáu'l 16 de setiembre de 2013.
  14. ↑ Envio.org. «Partíu Nacional: refugu a les eleiciones internes». Redaición. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013. «"Les eleiciones internes pa la selección de candidatos pa les eleiciones presidenciales de 1989, que se realizaron n'avientu de 1988, fueron puramente simbóliques. Rafael Leonardo Callejas, máximu líder del movimientu o corriente política interna del Partíu Nacional denominada Movimientu Nacional Rafael Callejas (MONARCA), axustó primeramente colos líderes de los otros movimientos dándo-yos una cuota de puestos nel aparatu estatal. "»
  15. ↑ Honduras empecipiara'l cambéu? Por: Ernesto Paz Aguilar. Nueva Sociedá. Non 106. Abril 1990
  16. ↑ 16,0 16,1 Arancibia C. Juan (2001). «Honduras, un estáu nacional?». Editorial Guaymuras. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013. «"Nuna década de crisis, según los aciertos de Rafael Leonardo Callejas nel manexu del so partíu y de la so campaña, llevaron a los lliberales a la derrota en 1989 y una victoria amplia del Partíu Nacional."»
  17. ↑ Arancibia Córdova, Juan. 1990. “Honduras: eleiciones y democracia.” Secuencia: revista d'historia y ciencies sociales nueva dómina 17: 111-118 (mayu-agostu 1990).
  18. ↑ Patricia Otero Felipe (2009). «Honduras: Eleiciones presidenciales y llexislatives (1980-2009)». Redaición. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 redhonduras (2013). «Personaxes:Rafael Leonardo Calleja Romero». Tegucigalpa: redhonduras. Consultáu'l 16 de setiembre de 2013
  20. ↑ 21 de xunetu de 2011 títulu=Economia Neolliberal [1] títulu=Economia Neolliberal. Consultáu'l 21 de setiembre de 2013
  21. ↑ scribd. Tegucigalpa: scribd que llevaron a Honduras a la devaluación [2] títulu=Causes que llevaron a Honduras a la devaluación. Consultáu'l 22 de setiembre de 2013. «Decreto Llei 18-90 del Ordenamientu Estructural de la Economía»
  22. ↑ Fundación CIDOB (16 de xunu de 2011). «Rafael Calleja Romero». Tegucigalpa: Roberto Ortíz de Zárate. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013. «Callejas pasó a integrar la Comisión Política y a presidir el Comité Central del PNH, convirtiéndose n'unu de les cabeces visibles de la facción interna Unidá y Cambéu, qu'animaba l'empresariu Ricardo Maduro Joest...Darréu, Callejas activó una facción personalista, el Movimientu Nacional Callejista (Monarca), con vistes al so apueste presidencial»
  23. ↑ Fundación CIDOB (16 de xunu de 2011). «Rafael Calleja Romero». Tegucigalpa: Roberto Ortíz de Zárate. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013. «Callejas pasó a integrar la Comisión Política y a presidir el Comité Central del PNH, convirtiéndose n'unu de les cabeces visibles de la facción interna Unidá y Cambéu, qu'animaba l'empresariu Ricardo Maduro Joest...Darréu, Callejas activó una facción personalista, el Movimientu Nacional Callejista (Monarca), con vistes al so apueste presidencial
  24. ↑ Fundación CIDOB (16 de xunu de 2011). «Rafael Calleja Romero». Tegucigalpa: Roberto Ortíz de Zárate. Consultáu'l 13 de setiembre de 2013.
  25. ↑ http://www.angelfire.com/ca5/mas/presi/p057.html (República d'Hondures, Biografía de Rafael Leonardo Callejas)
  26. ↑ Biografía Rafael Leonardo Calleja Romero[3]
  27. ↑ Artículu: Oficial: Alfredo Hawit electu presidente de Fenafuth hasta 2019. Diariu Diez.hn (21 de marzu de 2015). [4]
  28. ↑ https://www.justice.gov/opa/file/796966/download
  29. ↑ https://www.justice.gov/usao-edny/file/799016/download
  30. ↑ Rosa, Marco Antonio. La Tegucigalpa de les mios alcordances, Editor Centro Téunicu Tipu-Litográfico Nacional, 1978. (páxina 88)


Predecesor:
José Azcona del Fuexu 		 
Presidente d'Hondures
27 de xineru de 1990 - 27 de xineru de 1994 		Socesor:
Carlos Roberto Reina
Predecesor:
Jorge Abudoj Frixione 		Presidente de FENAFUTH
2011 - 2015 		Socesor:
Alfredo Hawit Banegas
 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Rafael_Leonardo_Callejas&oldid=4099400»