Rubén Piedrahíta
Rubén Piedrahíta Arango (19 de xunu de 1911, Yarumal – 2 d'agostu de 1979, Bogotá) foi un militar colombianu qu'integró la xunta militar de gobiernu qu'asumió la presidencia interina del país ente'l 10 de mayu de 1957 y el 7 d'agostu de 1958, al arrenunciu del presidente Gustavo Rojas Pinilla.
Rubén Piedrahíta | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Yarumal, 19 de xunu de 1911 |
Nacionalidá | Colombia |
Muerte | Bogotá, 2 d'agostu de 1979 (68 años) |
Sepultura | Cementeriu Central de Bogotá |
Estudios | |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | políticu |
Biografía
editarRubén Piedrahíta foi fíu de Vicente Antonio Piedrahita Piedrahita y Rosalbina Arango Gómez. Graduóse como bachiller del Colexu de La Salle de Medellín en 1926. En 1932 terminó estudios d'inxeniería civil y de mines na Escuela Nacional de Mines de Medellín ya ingresó a la Escuela Militar esi mesmu añu, empezando la so carrera na Armada Nacional, onde se graduó como Teniente de Corbeta (1936). Mientres la so carrera aportó a Vicealmirante (1958).
Casóse'l 4 d'agostu de 1945 con Dora Clement Plata, fía de José Clement Sánchez y María Plata. Tuvieron trés fíos.
Trayeutoria militar
editarComo oficial naval ocupó los cargos de segundu comandante y comandante de la nave "ARC Antioquia, comandante de la base fluvial del "ARC Barranquilla", comandante de base naval del "ARC Bolívar", direutor xeneral de la Marina y agregáu naval a la embaxada de Colombia en Washington.
Altos cargos de Gobiernu
editarEl presidente Gustavo Rojas Pinilla designar xerente del Institutu de Creitu Territorial, en 1953, y depués ministru d'Obres Públiques, el 7 d'agostu de 1954. El 10 de mayu de 1957 incluyó'l so nome na Xunta Militar, qu'asumió'l poder nel so llugar, xunto colos xenerales Gabriel París Gordillo, Deogracias Fonseca Espinosa, Rafael Navas Pardo y Luis Ernesto Ordóñez Castillo.
El 2 de mayu de 1958, nun plan que pretendía reponer el poder de Gustavo Rojas Pinilla, el coronel Hernando Forero Gómez fixo aprehender a los miembros de la Xunta Militar pa conducilos al Batallón Caldas. El vicealmirante Piedrahíta, que pudo evitar la so captura, dirixó dende'l Palaciu de San Carlos (Bogotá) el rescate de los sos compañeros de Xunta y dio a conocer la situación al país nuna célebre alocución.
Muerte y homenaxes
editarPiedrahíta finó en Bogotá el 22 d'agostu de 1979, siendo soterráu nel Campusantu Central de Bogotá.[1]
En Yarumal esiste'l Parque Recreativu Rubén Piedrahira Arango.[2]
Referencies
editar- ↑ «sos-peracabes-cronicas-foi-en campusantu central/368800-3 La vida solitaria de los muertos pernomaos nel Campusantu Central» (18 d'avientu de 2013). Consultáu'l 28 de mayu de 2017.
- ↑ «parque recreativu-ruben-piedrahita-arango+&cd=1&hl=es&ct=clnk&gl=co L'Alcaldía de Yarumal va recuperar el Parque Recreativu Rubén Piedrahíta Arango». Consultáu'l 28 de mayu de 2017.
Ver tamién
editar