Sablera de Picón
La sablera de Picón, conocida tamién como Fuelga Negra, ye una sablera asitiada nel occidente del Principáu d'Asturies , nel conceyu de Valdés y pertenez a la llocalidá española de Caroyas. Forma parte de la Mariña Occidental d'Asturies, y enmárcase na franxa protexida pol Paisaxe Protexíu de la Mariña Occidental d'Asturies.[2]
Sablera de Picón | ||
---|---|---|
Carauterístiques xenerales | ||
Llocalización | Valdés | |
Coordenaes | 43°33′08″N 6°28′58″W / 43.552249°N 6.482792°O | |
Anchor mediu | 10 metros / muncha variación. | |
Grau ocupación | baxu. | |
Grau urbanización | aisllada. | |
Carauterístiques específiques | ||
Composición | Bolos y escasu sable. | |
Mena de sable | granu mediu y turráu[1] | |
Condiciones bañu | aguaxe fuerte | |
Aspeutos medioambientales | ||
Presencia vexetación | Sí | |
Accesibilidá | ||
Tipu d'accesu | a cuerpu fácil[2] | |
[editar datos en Wikidata] |
Descripción
editarTien forma de concha, el llargor mediu ye d'unos 100m y un anchor medio d'unos 10 m. La so redolada ye rural, con un grau d'urbanización y una peligrosidá media. L'accesu piatonal ye inferior a 500 m y ye de bon percorríu. El llechu ye cantos rodaos y sables de color turráu y granu mediu siendo'l grau d'ocupación bastante baxu.
P'alcontrala hai que tener en cuenta que los pueblos más cercanos son Cueva y Caroyas. Sicasí p'aportar a ella hai que faelo travesando'l pedreru de la Sablera de Los Molinos de Barcia y solamente mientres la baxamar, que tamién hai que tener en cuenta de forma importante pa salir. Si solamente deseyar vela hai que partir dende'l camín que lleva a la Sablera de los Molinos, siguiendo unos 200 m escontra'l norte. va llegar a la parte cimera del cantil de la sablera. Nun dispón de nengún serviciu y como única actividá posible ye la pesca submarina magar se deben estremar los procuros al respective de les marees.[3]
Referencies
editar- ↑ del Río, Alejandro (2013). Guía total de las playas de Asturias. 244 rincones para disfrutar de la costa asturiana (en castellanu). Nobel, páx. 71. ISBN 978-84-8459-669-1.
- ↑ 2,0 2,1 http://sig.magrama.gob.es/93/ClienteWS/Guia-Playas/Default.aspx?nombre=PLAYA_WEB&claves=DGC.PLAYAS.PLY_CO_PLAYA&valores=545
- ↑ Del Río, Alejandro (2013). Nobel: Guía total de les sableres d'Asturies. Asturies: Nobel, páx. 71. ISBN 978-84-8459-669-1.