Salduero

conceyu de la provincia de Soria (España)
(Redirixío dende Salduero (Soria))


Salduero ye una llocalidá y tamién un conceyu de la provincia de Soria, partíu xudicial de Soria, Comunidá Autónoma de Castiella y Llión, España. Pueblu de la contorna de Pinares. En 2017 consideróse-y el pueblu más bellu de Castiella y Llión.

Salduero
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Soria
Comarca (es) Traducir Comarca de Pinares (es) Traducir
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Salduero (es) Traducir Guillermo Abad Pérez
Nome oficial Salduero (es)[1]
Códigu postal 42156
Xeografía
Coordenaes 41°53′24″N 2°47′57″W / 41.89°N 2.7991666666667°O / 41.89; -2.7991666666667
Salduero alcuéntrase n'España
Salduero
Salduero
Salduero (España)
Superficie 3 km²
Altitú 1103 m
Llenda con Covaleda, Vinuesa y Molinos de Duero
Demografía
Población 140 hab. (2023)
- 78 homes (2019)

- 65 muyeres (2019)
Porcentaxe 100% de Comarca de Pinares (es) Traducir
Densidá 46,67 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
salduero.es
Cambiar los datos en Wikidata

Dende'l puntu de vista xerárquicu de la Ilesia Católica forma parte de la Diócesis d'Osma la que, de la mesma, pertenez a l'Archidiócesis de Burgos.

Demografía

editar


Gráfica d'evolución demográfica de Salduero ente 1900 y 2010

     Población de derechu (1900-1991) o población residente (2001) según los censos de población del INE.      Población según el padrón municipal de 2010 del INE.

Historia

editar
 
Términu municipal de Salduero.

Historia

editar

Nel Censu de Pecheros de 1528, nel que nun se cuntaben eclesiásticos, fidalgos y nobles, rexistraba la esistencia 53 pecheros, ye dicir llares o fueos (unidaes familiares) que pagaben impuestos.[2] Nel documentu orixinal, la llocalidá apaez col nome de Salguero.

A la cayida del Antiguu Réxime la llocalidá constitúise en conceyu constitucional na rexón de Castiella la Vieya, partíu de Soria[3] que nel censu de 1842 cuntaba con 50 llares y 198 vecinos.

Arte y monumentos

editar
 
Ilesia de San Xuan de Duero.
  • Ilesia de San Xuan Bautista.

La capiya mayor del so parroquial ye gótica, con bóveda de terceletes y a la que s'apuerta por arcu de trunfu llixeramente apuntáu. El restu ye del sieglu XVIII, rematándose en 1733. Nel llateral de la epístola hai un vanu d'arcu apuntáu y doble derrame con moldura abocelada y tracería gótica con arcos triobulados. Dientro hai retablos rococós y platería del sieglu XVIII.

  • Ermita del Santu Cristu.
 
Ermita del Santu Cristu.

Ta asitiada nel camín de Salduero a Molinos de Duero al otru llau del ríu. Esta ermita realizada con piedres sillar bien trabayaes y que foi reparada en 1998, consta de:Dos puertes ximielgues d'entrada dovelaes protexíes por un teyáu sofitáu por trés columnes de piedra. Espadaña de piedra con dos orbes. Esisten delles imáxenes, la del Cristu crucificáu, la de la Virxe María col so fíu en brazos (Dolorosa), la de Cristu de la columna, la de Cristu cola Cruz arrecostines. En Selmana Santa, el Domingu de Ramos llévense éstes imáxenes a costazos de los feligreses a la Ilesia y el Vienres Santu vuelven llevase a la ermita.

  • Ermita de Santa Elena.

Ta asitiada nel Monte Devesa Comunera a 3 km del pueblu. Nésti sieglu quémase y vuélvese a reconstruyir. La so construcción ye moderna, tien planta cuadrada con puerta d'entrada dovelada y pórticu. Celébrase una misa y bendición de los Campos el día de la Cruz, el 3 de Mayu.

  • Fonte homenaxe al carreteru.

La fonte homenaxe al carreteru foi inaugurada'l 24 de Xunu de 2.000, día de San Xuan cola asistencia de los senadores Esther Vallina de Miguel y Ricardo Espuela Orgaz. Fonte de piedra construyida pol escultor Ricardo Santamaría Bañuelos de Contreras (Burgos). Ta asitiada nel centru del pueblu al llau de la ponte carretera sobre'l Duero y como'l so nome indica pretende homenaxar a los yá nomaos carreteros que por cuenta de les sos llongures percorríes inevitablemente precisaben parar pa beber agua qu'aselara la so sede. Ta fecha en piedra y amás de motivu arquiteutónicu, la so función ye la d'apurrir agua a toa persona que la deseye, yá sía p'amatagar la sede o pa cualesquier otru menester.

  • Ponte de Salduero.

Esta ponte carretera sobre'l Duero, que la so construcción data de la segunda metá del S. XIX ta asitiada a la salida del pueblu, en direición al monte. D'antiguo yera pasu obligáu pa dirixise a Molinos, Abejar y Soria; foi construyíu por unos emigrantes veníos del País Vascu que depués asitiáronse en Salduero y foi termináu en 1905. [4]

Personalidaes

editar

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. Censo de Pecheros. INE tomo I
  3. Conceyu Códigu INE -42.151
  4. «Conceyu de Salduero». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-20.

Bibliografía

editar
  • Río Cornejo, Maximiliano del. Salduero nel corazón de pinares. Soria: Diputación Provincial, 2006. 143 p.