Scheat
Scheat (β Pegasi / β Peg / 53 Pegasi)[11] ye la segunda estrella más brillosa de la constelación de Pegasu —dempués d'Enif (ε Pegasi)— y una de les que forma'l asterismu del Cuadrante de Pegasu. El so nome provién de la pallabra árabe as-saq, que significa «la pierna» o «la espinía». Alcuéntrase a 200 años lluz del Sistema Solar.
Coordenaes: 
23h 3m 46.457s, 28° 4′ 58.034″
Scheat ye una xigante colorada —catalogada tamién como xigante lluminosa— de tipu espectral M2.5. El so diámetru ye 95 vegaes más grande que'l diámetru solar; asitiada nel centru del Sistema Solar, englobaría a Mercuriu nel so interior, estendiéndose hasta'l 70% del tamañu de la órbita de Venus. Ye una estrella bien fría, con una temperatura superficial de 3700 K, un 65% de la que tien el Sol. La so lluminosidá ye 340 vegaes mayor que la lluminosidá solar considerando namái la lluz visible; pero teniendo en cuenta que Scheat emite una gran cantidá de radiación nel infrarroxu, la so lluminosidá bolométrica, esto ye, en toles llonxitúes d'onda, algama los 1500 soles.[12]
Ye una estrella variable clasificada como variable irregular, que'l so rellumu bazcuya ente magnitú aparente +2,31 a +2,74.[13] Un fuerte vientu estelar que sopla dende la so superficie crea un fina envoltura de gas alredor de la estrella, na cual detectóse vapor d'agua.[12]
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: General Catalogue of Variable Stars.
- ↑ Afirmao en: Catálogo de Estrellas Dobles Washington.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 653–664. doi:.
- ↑ Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
- ↑ Caroline Soubiran (marzu 2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 91–101. doi:.
- ↑ David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1): páxs. 209–231. doi:.
- ↑ Dimitri Pourbaix (18 febreru 2009). «Spectroscopic binaries among Hipparcos M giants'. I. Data, orbits, and intrinsic variations» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2): páxs. 627–640. doi:.
- ↑ V. Smith (1985). «The chemical composition of red giants. I. Dredge-up in the M and MS stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal: páxs. 326–338. doi:.
- ↑ «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series: páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:.
- ↑ Beta Pegasi - Pulsating variable Star (SIMBAD)
- ↑ 12,0 12,1 Scheat (Stars, Jim Kaler)
- ↑ Beta Pegasi (General Catalogue of Variable Stars)
Coordenaes: 23h 3m 46.457s, 28° 4′ 58.034″
Datos: Q14258
