Socorru Coloráu Internacional

Socorru Coloráu Internacional
	organización
Historia
Fundación	1922
Disolución	1947
Fundador	Tercer Internacional
Organigrama
Presidente	Julian Marchlewski (es) ; Elena Stásova
	Web oficial

El Socorru Coloráu Internacional (SRI) foi un serviciu social internacional entamáu pola Internacional Comunista en 1922. Creada por que funcionara como una Cruz Bermeya internacional ya independiente de cualquier organización o confesión relixosa. El SRI condució campañes de sofitu a los prisioneros comunistes y axuntó sofitu material y humanitariu en situaciones específiques. El SRI taba dirixíu por Clara Zetkin, Elena Stásova y Tina Modotti. Foi eslleíu en 1947.

Filiales nacionales

Carru con publicidá del Socorru Coloráu Internacional nuna cai de Berlín, Alemaña, mientres una concentración de l'Alianza de Combatientes del Frente Coloráu (Roter Frontkämpferbund), organización venceyada al KPD, en 1928

Escontra 1924 la organización tenía filiales nacionales en 19 países. Mientres la so esistencia, les filiales nacionales del Socorru Coloráu Internacional incluyeron^[1] ^[2]

Alemaña: Rote Hilfe Deutschlands
Austria: Österreichische Rote Hilfe (Socorru Coloráu Austriacu)
Bulgaria: Organización de Sofitu de les Víctimes de la Dictadura Capitalista *España:

Socorru Coloráu Internacional

EE. XX.: International Labor Defense
Francia: Secours Rouge International
Italia: Soccorso rosso italianu *Méxicu:

Lliga Pro Lluchadores Escorríos

Noruega: Norges Roede Hjelp
Países Baxos: Roode Hulp Holland
Polonia: El mioędzynarodowa Organizacja Pomocy Rewolucjonistom (MOPR - Comisión de Sofitu de los Prisioneros Políticos)
Reinu Xuníu: International Class War Prisoners Aid
Suecia: Internationella röda hjälpen – svenska sektionen
XRSS: Международная организация помощи борцам революции (MOPR Socorru Coloráu Internacional de los Combatientes de la Revolución)

Socorru Coloráu n'España

El Socorru Coloráu Internacional^[3] apaeció n'España como una organización asistencial mientres la revolución d'Asturies en 1934. La organización, qu'incluyía artistes y escritores, foi darréu reformada y espandióse a Barcelona en xineru de 1936 coles mires d'oponese al fascismu en múltiples frentes.

Mientres la Guerra civil española, l'escritor Joaquín Arderíus foi'l presidente de la organización antes de exiliase a Francia y Méxicu. Les sos principales actividaes consistieron n'ayudar a los neños con comida na zona republicana y apurrir biblioteques a los soldaos. Contribuyeron tamién creando 275 hospitales, ambulancies, campañes d'hixene dental, etc. Destaca'l so llabor d'asistencia a los refuxaos que sufrieron la Masacre de la carretera Málaga-Almería, especialmente de Norman Bethune, ciruxanu canadiense especializáu n'afecciones del pulmón, qu'asistió y movió a refuxaos nuna ambulancia del Serviciu Canadiense de Tresfusión de Sangre mientres tres díes y tres nueches de manera ininterrumpida.

Esta organización foi ilegalizada na zona nacional pol Decreto númberu 108^[4] de la Xunta de Defensa Nacional; siendo ratificada dicha prohibición pola Llei de Responsabilidaes Polítiques de 1939.

La insinia del Socorru Coloráu consistía nuna S detrás de les rexes d'una prisión. El POUM, un partíu Trotskista n'España, entamó un Socorru Coloráu paralelu n'oposición al Socorru Coloráu Internacional.

Socorru Coloráu n'El Salvador

Amestar Pro-Lluchadores Escorríos foi en principiu conformada por Víctor M. Angulo, quien foi'l so secretariu xeneral. Otros altos oficiales fueron Tomás Coto González, quien fungió como secretariu de dicha Organización; Juan A. Guardado, secretariu de Propaganda, y Rafael Bondanza, secretariu financieru. Esti postreru convertir na mano derecha de Farabundo Marti, asina mesmu tuvo una prominente participación nel llevantamientu salvadoreñu de 1932, tres el cual foi prindáu y depués fusiláu^[5]

Notes y referencies

↑ «Spartacist materials on revolutionary defense policy: What Defense Policy for Revolutionaries?». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-09.
↑ http://www.arbarkiv.nu/pdf_wrd/vik02.pdf
↑ El Socorru Coloráu Internacional y la so intervención n'España
↑ http://www.boe.es/datos/pdfs/BOE/1936/022/J00085-00086.pdf
↑ Anderson, Matanza, Curbstone Press, Connecticut, USA 1992 versión n'inglés, páx. 45

Enllaces esternos

[1] «Spartacist materials on revolutionary defense policy: What Defense Policy for Revolutionaries?». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-09.

[2] ttp://www.arbarkiv.nu/pdf_wrd/vik02.pdf

[3] El Socorru Coloráu Internacional y la so intervención n'España

[4] ttp://www.boe.es/datos/pdfs/BOE/1936/022/J00085-00086.pdf

[5] Anderson, Matanza, Curbstone Press, Connecticut, USA 1992 versión n'inglés, páx. 45

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Socorru Coloráu Internacional
organización

Historia

Fundación	1922
Disolución	1947
Fundador	Tercer Internacional
Organigrama
Presidente	Julian Marchlewski ^(es) Elena Stásova
Web oficial