Tecoma stans

especie de planta

Tecoma mariella, nome común de la especie botánica del xéneru Tecoma, pa Tecoma stans; otros apellativos: como chacté (Guatemala), cholán, esperanza, vainillo (Costa Rica[1]), fresnu, guarán mariellu o ipé. Geelklokkies n'afrikaans.

Tecoma stans
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Lamiales
Familia: Bignoniaceae
Tribu: Tecomeae
Xéneru: Tecoma
Especie: T. stans
(L.) Juss. ex Kunth
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Tecoma stans nel banzáu Cabra Corral nel norte d'Arxentina.
Flores
Fueyes
Frutos

Distribución xeográfica editar

Ye endémica del continente americanu; estendiéndose dende Arxentina hasta'l suroeste d'EE. XX.. Foi introducíu nel sur d'África y en Ḥawai.

Descripción editar

Ye un arbustu perenne grande que la so principal carauterística ye que mientres el branu apaecen desnudos d'hoja pero enllenar de numberoses flores marielles, naranxes o acolorataes, apurriendo una gran riqueza cromática al monte tropical. Fueyes pinnaes o simples de cantu serráu. La so polinización realízase principalmente por colibríes. Distribúyense principalmente polos valles secos andinos y polos montes costeros intertropicales. Cultívase en numberoses partes del mundu, pola so bellu floriamientu, p'afatar cais y xardinos, anque tamién ye bien apreciada la so madera d'un color pálidu mariellu, fina, trupa, de fibres planes y de durez media.

Fueyes y raigaños contienen compuestos bioactivos, especialmente monoterpenos, con usos melecinales.

Tien potencial invasor y dacuando conviértese en maleza. Rápido coloniza campos disturbaos, predresos, arenosos, y aclareaos.

Taxonomía editar

Tecoma stans describióse por (L.) Juss. ex Kunth y espublizóse en Nova Genera et Species Plantarum (quarto ed.) 3: 144. 1818[1819].[2]

Etimoloxía

Tecoma nome xenéricu que se deriva del náhuatl de la pallabra tecomaxochitl, que s'aplicó polos pueblos indíxenes de Méxicu a les plantes con flores tubulares.[3]

stans: epítetu que significa "erecta".[4]

Variedaes aceptaes
Sinonimia
  • Bignonia stans L.
  • Stenolobium stans (L.) Seem.
  • Tecoma stans var. angustatum Rehder
  • Bignonia frutescens Mill. ex A.DC.
  • Bignonia incisa hort. ex A. DC.
  • Gelseminum mollis (Kunth) Kunth
  • Gelseminum stans (L.) Kuntze
  • Stenolobium incisum Rose & Standl.
  • Stenolobium quinquejugum Loes.
  • Stenolobium stans var. apiifolium (hort. ex A. DC.) Seem.
  • Stenolobium stans var. multijugum R.E.Fr.
  • Stenolobium stans var. pinnatum Seem.
  • Stenolobium tronadora Loes.
  • Tecoma incisa Sweet
  • Tecoma molle Kunth
  • Tecoma stans var. apiifolia hort. ex A. DC.
  • Bignonia sorbifolia Salisb.
  • Bignonia tecoma Wehmer
  • Bignonia tecomoides DC.
  • Stenolobium tronadora Loes.
  • Tecoma tronadora (Loes.) I.M.Johnst.
  • Tecoma velutina Lindl.[5]

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. «[http://www.inbio.ac.cr/web-ca/biodiversidad/costa_rica/ArbolesOrnamentalesVC-b.pdf Árboles Ornamentales del Valle Central de Costa Rica]]».
  2. «Tecoma stans». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 15 de setiembre de 2013.
  3. Quattrocchi, Umberto (2000). Taylor & Francis US: CRC World Dictionary of Plant Names 4 R-Z. ISBN 978-0-8493-2678-3.
  4. En Nomes Botánicos
  5. «Tecoma stans». The Plant List. Consultáu'l 15 d'abril de 2015.

Bibliografía editar

  1. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panamá.
  3. Correll, D. S. & M. C. Johnston. 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i–xv, 1–1881. The University of Texas at Dallas, Richardson.
  4. Cowan, C. P. 1983. Flora de Tabasco. Llistaos Floríst. Méxicu 1: 1–123.
  5. Fabris, H. A. 1979. Bignoniaceae in A. Burkart. 5: 504–526. In A. Y. Burkart (ed.) Fl. Il. Entre Ríos. Institutu Nacional de Teunoloxía Agropecuaria, Buenos Aires.
  6. Forzza, R. C. 2010. Llista de espécies Flora do Brasil http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010. Jardim Botânico do Rio de Janeiro, Rio de Janeiro.
  7. Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584.

Enllaces esternos editar