Titán ye una lluna o satélite de Saturnu, la más grande de les d'esti planeta y el segundu mayor satélite natural del Sistema Solar. Ye la única lluna que tien una atmósfera densa, y ye l'únicu oxetu conocíu nel espaciu, aparte de la Tierra, nel que s'alcontraron evidencies de la esistencia de mases estables de líquidu na so superficie[4].

Ficha d'oxetu celesteSímbolu astronómicu de TitánTitán
satélites de Saturnu y satélite regular (es) Traducir
Símbolu astronómicu símbolu astronómicu
Descubridor Christiaan Huygens[1]
Data de descubrimientu 25 marzu 1655
Epónimu Titán
Carauterístiques life on Titan (en) Traducir
Oxetu astronómicu padre Saturnu
Apoastru 1 257 060 km
Periastru 1 186 680 km
Carauterístiques físiques
Radiu 2574 km
Masa 134,518 Yg[2]
Densidá 1,8798 g/cm³[2]
Gravedá superficial 1,354 m/s²[3]
Albedu 0,22
Puntu más altu Montes Mithrim (es) Traducir
Carauterístiques orbitales
Periodu orbital 15,945421 d
Semiexe mayor (a) 1 221 870 km
Periheliu (q) 1 186 680 km
Afeliu (Q) 1 257 060 km
Escentricidá orbital (e) 0,0288
Cambiar los datos en Wikidata
L'atmósfera de Titán fae que'l satélite tea, nesta imaxe tomada pola sonda espacial Cassini el 30 de xineru de 2012, l'aspeutu d'una bola naranxa borrosa. Na imaxe vese'l casquete polar del norte de Titán, y tamién una sele niebla azul nel estremu meridional. La imaxe, tomada pola cámara de gran angular de la sonda Cassini a una distancia de 191.000 km del satélite, combina imáxenes tomaes usando filtros espectrales roxos, verdes y azules pa crear esta, na que Titán aparez col so color natural.

Titán ye una de les siete llunes de forma redondeada per aciu de la so propia gravedá qu'orbiten Saturnu, y la segunda más alloñada d'elli de toes elles. Descrita davezu como un satélite asemeyáu a un planeta, Titán ye un 50% mayor en diámetru que la Lluna terrestre y tien un 80% más de masa qu'ella. Ye, tres de Ganimedes, la lluna de Xúpiter, la segunda mayor lluna del Sistema Solar; dafechu, ye mayor en volume que Mercuriu, magar que nun tien más qu'un 40% de la so masa.

Descubiertu en 1655 pol astrónomu neerlandés Christiaan Huygens, Titán foi'l primer satélite conocíu de Saturnu, ya'l sestu de tolos del Sistema Solar (tres de la Lluna y les cuatro llunes galileanes de Xúpiter). Titán orbita a Saturnu a una distancia de 20 radios saturnales. Dende la superficie de Titán Saturnu subtiende un arcu de 5,09 graos, y si fora posible ver el planeta al traviés de la densa atmósfera titánica, aparecería nel so cielu con un tamañu 11,4 veces mayor del que tien la Lluna vista dende la Tierra.

Titán compónese principalmente de material rocosu y xelu, organizáu nún nucleu rocosu arrodiáu per delles capes de xelu, incluyendo una corteya de xelu Ih y, xustu perbaxu d'ella, una capa d'agua líquido rico n'amoniacu[5]. De forma asemeyada a lo qu'asocedió con Venus primeru de la era espacial, la densa y opaca atmósfera de Titán impidió conocer y entender cómo yera la so superficie. Nun sería posible talu conocimientu hasta qu'aportaron a la Tierra los datos aportaos pola misión Cassini-Huygens, en 2004, qu'incluyeron el descubrimientu de llagos d'hidrocarburos líquidos nes rexones polares de Titán. La superficie de la lluna, xeolóxicamente xoven, ye en xeneral llana, con perpocos cráteres d'impautu y tamién dalgunos montes y posibles criovolcanes.

L'atmósfera de Titán componese fundamentalmente de nitróxenu: otros elementos menos abondantes provoquen la formación de nubes de metanu ya etanu, y de niebla organonitroxenada. El clima, qu'inclúi vientu y lluvia, crea elementos na superficie asemeyaos a los de la Tierra, como dunes, ríos, llagos, mares (probablemente de metanu ya etanu líquidos) y deltes, y tien patrones climáticos estacionales como los del nuestru planeta. Les mases líquides, superficiales y soterránees, d'etanu, xunto cola so robusta atmósfera nitroxenada, dan llugar a un ciclu del metanu ablucamentemente asemeyáu al ciclu del agua de la Tierra, magar que a temperatures muncho más baxes, d'alredor de 94 K (-179,2 °C, -290,5 ºF).

El 2 d'ochobre de 2013 anunciose que'l espectrómetru infrarroxu compuestu de la sonda Cassini detectó propilenu na atmósfera baxa de Titán, no que foi la primer detección confirmada d'esta sustancia en denguna parte, sacante la Tierra, del Sistema Solar.[6][7].

Anguaño ta en marcha un proyectu de la NASA que pretende llevar a Titán, en 2024, una sonda nomada Dragonfly, que al ser un dron ha desplazase pol satélite volando en cuantes llegue a elli[8].

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar