Tokamak
La pallabra Tokamak, acrónimu del rusu тороидальная камера с магнитными катушками -toroidal'naya kamera s magnitnymi katushkami- (n'asturianu cámara toroidal con bobines magnétiques). L'envís d'esti aparatu ye llograr la fusión de les partícules del plasma, lo que xeneraría grandes cantidaes d'enerxía. N'efeutu, la reacción nuclear de fusión de dos partícules llixeres nuna partícula más estable de pesu mediu produz una enerxía en rellación cola equivalencia d'Einstein:
| Tokamak | |
|---|---|
| reactor de fusión nuclear | |
.jpg) | |
 |
Les ventayes de la fusión sobro la fisión (que s'utiliza güei nes centrales nucleares) yeren que nun produz refugayes radiactives direutes y que nun precisa d'un combustible non anovable y tan escasu como l'uraniu. Sicasí, ye munchu más difícil d'empecipiar. Nun s'algamó'l puntu d'equilibriu ente la enerxía que se precisa p'acelerar y confinar l'afigura y la que se llogra cola fusión de delles partícules. Sicasí nun hai razones teóriques pa ello, sinón namái razones téuniques, que'l proyeutu internacional ITER va tener que resolver.
Foi creáu nos años 1950 polos físicos rusos Ígor Tam y Andréi Sájarov.
Nel 1956 entamaron les investigaciones esperimentales d'estos sistemes nel Institutu d'Enerxía Atómicu «I. V. Kurchatov» de l'Academia de Ciencies de la XRSS, en tal casu'l primer tokamak consistió nuna cámara de vaciu con forma toroidal na cual conteníase hidróxenu y un dispositivu llétricu que por fuertes descargues ionizaba dichu gas hasta lleva-y al estáu plasmáticu, un fuerte campu magnéticu helicoidal provocáu con potentes electroimanes llograba'l confinamientu del plasma de elevadísimes temperatures .
El 21 de mayu de 2000 anúnciase que físicos estauxunidenses superaron unu de los problemes de la fusión nuclear, el fenómenu llamáu maneres alcontraes nel cantu, o ELMs (poles sos sigles n'inglés) que provocaría una erosión del interior del reactor, obligando al so reemplazu frecuentemente. Nun artículu espublizáu'l domingu 21 de mayu de 2000 na revista británica Nature Physics, un equipu dirixíu por Todd Evans de la empresa General Atomics, en California, anuncia'l descubrimientu de qu'un pequeñu campu magnéticu resonante, proveniente de les bobines especiales allugaes nel interior de la vasixa del reactor, crea una interferencia magnética “caótica” nel cantu del plasma que detién la formación de fluxu.
El 24 de mayu de 2006 los siete socios del proyeutu ITER -Xunión Europea, Xapón, Estaos Xuníos d'América, Corea del Sur, la India, Rusia y China- roblaron en Bruxeles l'alcuerdu internacional pal llanzamientu del reactor de fusión internacional, que se va construyir en Cadarache, nel Sureste de Francia usando'l diseñu Tokamak. Los costos de construcción del reactor envaloráronse en 4.570 millones d'euros y la duración de la construcción en 10 años. La Xunión Europea y Francia comprometiéronse a contribuyir col 50% del costu, ente que les otres seis partes alcordaron apurrir caúna alredor del 10%.
Ver tamién
editarReferencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Tokamak.- General Atomics Fusión Group (Inglés, conteníu téunicu ya educativu)
- Рубрикон / Большая советская энциклопедия / Токамак (La gran enciclopedia soviética).
- Российский энциклопедический словарь. El diccionariu enciclopédicu rusu.
- Enerxía nuclear: el poder del átomu Archiváu 2007-06-25 en Wayback Machine
