Ana Bautista
Ana Bautista Reyes (13 de xunetu de 1972) ye una ex ximnasta rítmica española que foi componente de la seleición nacional de ximnasia rítmica d'España en modalidá individual. En 1989 llogró la primer medaya d'oru oficial pa la ximnasia rítmica española, al ser oru en cuerda na Final de la Copa d'Europa d'Hannover, ente otres preseas. Foi campeona d'España en categoría d'honor en 1989.
Ana Bautista | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | 13 de xunetu de 1972 (52 años) |
Nacionalidá | España |
Oficiu | |
Oficiu | ximnasta, ximnasta rítmica, entrenadora |
| |
Biografía deportiva
editarEntamos
editar#Empecipiar na ximnasia rítmica con 10 años d'edá animada pol so padre, Amador Bautista, que yera ciclista profesional nel Teka.[1] Empezó a practicala na Escuela Municipal de Tenerife (posterior Escuela de Tecnificación), siendo entrenada por Nelva Estévez. En 1982 foi medaya de plata en categoría infantil nel Campeonatu d'España Individual celebráu en Palencia. En 1984 foi la primer campeona d'España de Nelva, y en 1984 pasó a ser entrenada tamién por Margarita Tomova. En 1985 foi medaya d'oru en 2ª categoría nel Campeonatu d'España Individual de Cádiz.
Etapa na seleición nacional
editarEn 1986, con 14 años d'edá, foi escoyida por Emilia Boneva como júnior individual pa la seleición nacional de ximnasia rítmica, treslladándose entós a Madrid pa concentrase col equipu. En payares de 1986 foi 7ª nel Errey's International Rhythmic. N'abril de 1987 llogró la 12ª plaza nun tornéu júnior nel Algarve, y en mayu, foi 17ª nel concursu xeneral del Campeonatu Européu Júnior d'Atenes. Sería entós escoyida por Boneva como individual sénior pal equipu nacional. Esi mesmu mes, na III Copa Internacional de Barcelona, llogró la 4ª plaza. En payares de 1987, nel «Rhythmic Competition» de Londres, llogró'l 10ᵘ puestu nel concursu xeneral.
N'abril de 1988 llogró la 4ª plaza nun tornéu internacional nel Algarve y la 8ª na Coupe des Femmes en Poznań. Na Copa Internacional de Barcelona quedó 7ª. En mayu de 1988 llogró la 19ª posición na xeneral del Campeonatu Européu de Ḥélsinki. N'agostu, nel tornéu -yos Stars de Varna, foi 8ª. En setiembre viaxó a los Xuegos Olímpicos de Seúl 1988 como ximnasta reserva del equipu, anque nun llegó a competir. En payares llogra la plata nos I Xuegos Iberoamericanos de Ximnasia en Buenos Aires. Nel tornéu d'Enna (Italia), llogró la plata.
En marzu de 1989 llogró'l bronce un tornéu en Etruria y n'abril, nel tornéu internacional de Bercy-París, llogró l'oru na xeneral, en cuerda, en pelota y en cinta, y la plata n'aru. En mayu foi 8ª nel tornéu de Corbeil-Essonnes y 7ª na Brother Cup, llogrando nesta competición el bronce en pelota y aru. En xunu foi plata nel tornéu Ciudá de Barcelona. En xunetu de 1989 foi campeona d'España en categoría d'honor. Darréu allegó a la Final de la Copa d'Europa, celebrada na ciudá alemana d'Hannover ente'l 26 y 27 d'agostu, onde llogró'l bronce na xeneral, amás del oru en cuerda, el bronce n'aru, la plata en pelota y el 4ᵘ puestu en cinta. L'oru en cuerda significó un finxu pa la ximnasia rítmica española, yá que foi la primer medaya d'oru oficial na historia del equipu español, consiguiéndola amás ante #ximnasta como la soviética Alexandra Timoshenko o la búlgara Adriana Dunavska, de países tradicionalmente dominadores na disciplina.[2] Esti llogru foi llargamente recoyíu na prensa nacional y llocal de la dómina. L'exerciciu de cuerda col que llogró l'oru fuera montáu dos selmanes antes y tenía como música El sombreru de tres #pico de Manuel de Falla.[3]
En setiembre de 1989 foi 7ª na Coupe des Femmes de Poznań. Esi mesmu mes, nel Campeonatu del Mundu de Sarajevo de 1989, foi medaya de bronce por equipos al pie de Ada Liberio y Silvia Yustos. Na xeneral llogró la 5ª plaza, ente que nes finales por aparatos, llogró'l 5ᵘ puestu en cuerda, el 6ᵘ n'aru, el 5ᵘ tantu en pelota como en cinta. Darréu, n'ochobre, ye 6ª na Graziella Cup. Nel XXIII Tornéu Internacional Tribuna Stoudenska, llogró la 4ª plaza, y nel tornéu Cassa di Risparmio llogró'l bronce. En 1990 foi plata en cuerda nel tornéu internacional de Bercy-París y llogró la medaya d'oru na I Fase de la Copa d'España, celebrada en Logroño.
Retirada de la ximnasia
editar#Retirar con 17 años n'abril de 1990, motivada principalmente por una mancadura de cervicales que llevaba abasnando tres una cayida que sufriera entrenando tres años antes. Dempués de pasar dos años na so casa de Tenerife, tornó a Madrid pa estudiar Psicoloxía al empar que convivió como entrenadora ayudante d'Emilia Boneva na modalidá individual. Foi seleccionadora nacional individual del equipu español de ximnasia rítmica dende finales de 1996 hasta antes de los Xuegos Olímpicos de Sydney 2000, onde entrenó a ximnastes como Almudena Cid, Alba Caride, Esther Domínguez o Adassa Ramos. Foi amás coordinadora téunica del conxuntu español que foi a los Xuegos Olímpicos de Beixín 2008 y en 2009 realizó un campus en Tenerife al pie de Anna Baranova.[4][5]
Un pabellón inauguráu en 1996 nel barriu de Duggi en Santa Cruz de Tenerife lleva'l nome de Pabellón Municipal Ana Bautista, llugar onde entrenen los clubes de ximnasia rítmica Club Odisea Tenerife, Club Batistana de Tenerife y Club Evangim Santa Cruz, ente otros. Amás, una plaza foi bautizada col so nome nel barriu de La Cuesta en San Cristóbal de La Laguna, onde s'alluga una escultura realizada por Fernando Garcíarramos nel so honor.[6]
El 23 de xunetu de 2016 foi una de les figures destacaes de la ximnasia rítmica española convidaes a la Gala 20ᵘ Aniversariu de la Medaya d'Oru n'Atlanta '96, celebrada en Badayoz.[7] Na actualidá vive en Palma de Mallorca cola so familia y tien una fía llamada Leia, nacida en 2002. Trabaya como psicóloga y collabora amás con diversos clubes de ximnasia rítmica en campos como'l trabayu corporal y la danzaterapia.[8]
En 2016 escribió'l prólogu del llibru Pincelaes de rítmica de Montse Martín y Manel Martín, qu'inclúi amás dos ilustraciones d'ella realizaes por Montse Martín y una biografía de la so carrera deportiva.
Equipamientos
editar
|
Música de los exercicios
editarAñu | Aparatos | Música |
---|---|---|
1986 (Individual júnior) | Cinta | El vuelu del moscardu, de Nikolái Rimski-Kórsakov pa la so ópera El cuentu del zar Saltán. |
1989 - 1990 | Cinta | «Aspan» de Paco de Lucía, Al Di Meola y John McLaughlin. |
1989 - 1990 | Aru | Sonata pa violonchelu de Serguéi Rajmáninov. |
1989 - 1990 | Pelota | «Zapateado» de Manolo Sanlúcar. |
1989 | Cuerda | «Farruca (Danza del molineru)» del ballet El sombreru de tres #pico de Manuel de Falla.[9] |
Palmarés deportivu
editarSeleición española
editar
Individual júnioreditar1986
1987
Individual sénioreditar1987
1988
1989
|
1989 (continuación)
1990
|
Premios, reconocencies y distinciones
editar- Meyor deportista femenina pola Asociación de la Prensa Deportiva de Tenerife (1989)
- Premiu Reina Sofía a la meyor deportista española, dau pol CSD y apurríu nos Premios Nacionales del Deporte de 1989 (1990)[10]
- Premiu Teide d'Oru, dau per Radio #Club Tenerife-#Cadena SER (1990)[11]
- Medaya del 25ᵘ Aniversariu de la Gala de l'Asociación de la Prensa Deportiva de Tenerife (2012)[12]
Otros honores
editar- Una plaza foi bautizada col so nome nel barriu de La Cuesta en San Cristóbal de La Laguna, allugándose nella dende 1995 una escultura creada por Fernando Garcíarramos nel so honor.
- El Pabellón Municipal Ana Bautista» foi inauguráu en 1996 nel barriu de Duggi (Santa Cruz de Tenerife).
Galería
editarFilmografía
editarProgrames de televisión
editarProgrames de televisión | |||
---|---|---|---|
Añu | Títulu | Cadena | Notes |
1990 | Collaciu Boneva | La 2 de TVE | Apaición en reportaxe |
1999 | Escuela del deporte | La 2 de TVE | Entrevistada en reportaxe |
2000 | Llinia 900 | La 2 de TVE | Entrevistada nel reportaxe «La otra cara de la medaya»[13] |
Ver tamién
editar- Seleición nacional de ximnasia rítmica d'España
Notes aclaratories
editarReferencies
editar- ↑ elpais.com (ed.): «Ana Bautista» (29 d'agostu de 1989). Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ rsg.net (ed.): «Palmarés de Ana Bautista en la Copa de Europa de Hannover» (inglés). Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.(inglés). Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ diariodeavisos.com (ed.): «La niña prodigio que desafió a la Xunión Soviética» (6 d'ochobre de 2015). Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ marca.com (ed.): «Camino a Pekín 2008». Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ soitu.es (ed.): «Ana Bautista y la ex seleccionadora nacional formarán en el campus a la cantera de gimnasia rítmica» (23 de xunu de 2009). Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ laopinion.es (ed.): «Un espacio para la gimnasia rítmica». Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ hoy.es (ed.): «Ahora son treintañeras de oro» (24 de xunetu de 2016). Consultáu'l 24 de xunetu de 2016.
- ↑ rtvc.es (ed.): «Entrevista a Ana Bautista en Canarias Radio» (16 de payares de 2015). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-08-15. Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ rgforum.no (ed.): «Música usada por Ana Bautista en los ejercicios de gimnasia rítmica» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-07. Consultáu'l 1 de payares de 2017.(inglés). Consultáu'l 1 de payares de 2017.
- ↑ csd.gob.es (ed.): «Histórico de premiados». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-11-10. Consultáu'l 13 d'avientu de 2015.
- ↑ ulpgc.es (ed.): «Los premios 'Teide de Oro'». Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ deporpress.com (ed.): «La Asociación de la Prensa Deportiva recoge en su gala anual 25 años de emociones» (12 d'abril de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de payares de 2013. Consultáu'l 27 d'avientu de 2015.
- ↑ lavanguardia.es (ed.): «Programación del 22-10-2000» (22 d'ochobre de 2000). Consultáu'l 16 d'agostu de 2011.
Bibliografía
editar- Fernández del Valle, Aurora (1995). Ximnasia rítmica deportiva: aspeutos y evolución. ESM. ISBN Fernández del Valle, Aurora (1995). Gimnasia rítmica deportiva: aspectos y evolución. ESM. ISBN 978-84-85977-60-4.
Enllaces esternos
editar- Entrevista a Ana Bautista en #Cadena SER Canaries (2014)
- Entrevista a Ana Bautista en Rítmica con Carolina Pascual (2015)
- Entrevista a Ana Bautista en Canaries Radio (2015)
- Retresmisiones televisives