Andréi Gromyko
Andréi Andréyevich Gromyko (en rusu: Андре́й Андре́евич Громы́ко, en bielorrusu: Андрэй Андрэевіч Грамыка (Andréi Andréyevich Hramyka) (5 de xunetu de 1909 (xul.), Staryja Hramykі (en) – 2 de xunetu de 1989, Moscú) foi un economista, diplomáticu, políticu y canciller soviéticu. Desempeñó los más altos cargos del so país, Ministru d'Asuntos Esteriores mientres más de venticinco años, y Presidente del Presidium del Sóviet Supremu de la URSS nes acabadures del gobiernu comunista.[5]
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Biografía
editarD'orixe bielorrusu, nació nel senu d'una familia llabradora nes cercaníes de la ciudá de Minsk el 18 de xunetu de 1909, correspondiente al 9 de xunetu del calendariu xulianu entós vixente nel Imperiu rusu. Graduóse en 1932 nel Institutu d'Economía y en 1936 terminó los estudios de posgráu nel Institutu d'Investigaciones Científiques d'Economía Agropecuaria. Foi nomáu secretariu de la editorial estatal d'obres d'economía.
En 1939 entró a formar parte del serviciu diplomáticu del so país, pocu dempués que la Gran Purga de Stalin cirniérase sobre la cancillería soviética. Desempeñó dende entamos de la década nos Estaos Xuníos, onde sería nomáu embaxador en 1943. Como representante de la Xunión Soviética nes Naciones Xuníes, ente 1946 y 1948, intervieno na política internacional en calidá de conseyeru mientres la Conferencia de Yalta.
Ente 1952 y 1953 foi embaxador de la Xunión Soviética nel Reinu Xuníu. Tornó al so país l'entamu de la desestalinización, formando parte del XX Congresu, sol lideralgu de Nikita Khrushchov. De 1957 a 1983, el so cargu máximu foi'l de ministru de Rellaciones Esteriores. Nesti cargu, que desempeñó mientres 28 años, foi una de les figures internacionales más importantes mientres la Guerra Fría. Foi unu de los protagonistes de dellos eventos internacionales, como por casu la Crisis de los misiles en Cuba, según unu de los promotores de la idea de la détente o razryadka (разрядка).
Foi miembru del Buró Políticu del Comité Central del PCUS dende'l mes d'abril de 1973, pero hasta diez años dempués nun foi escoyíu vicepresidente del Conseyu de Ministros de la URSS. Cola llegada del reformista Gorbachov a la direición del Partíu Comunista soviéticu, Gromyko, una de les principales cares de la dómina de Leonid Brézhnev, foi destituyíu del so cargu de canciller, pa ser nomáu como Presidente del Presidium del Sóviet Supremu de la URSS en xunetu de 1985. Esti cargu, anque nel papel representaba'l de xefe d'estáu, en realidá constituyía un meru llugar ceremonial, ensin mayor poder o trescendencia. Magar lo anterior, y en razón del so conservadorismu ideolóxicu, foi cesáu en 1988 pa ser remplazado pol mesmu Gorbachov, quien nel procesu conocíu como perestroika intentaba trasferir el poder dende'l Partíu escontra l'Estáu Soviéticu.
Andréi Gromyko morrió al añu siguiente en Moscú. Taba casáu con Ludmila Gromyko (finada nel 2004) y tenía un fíu, Anatoli, nacíu en 1932.
Referencies
editar- ↑ «Gran Enciclopedia Soviética (1969–1978)» (rusu). Большая Российская энциклопедия (1969).
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118857886. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ historiasiglo20.org (2003). «Andréi Gromyko». Consultáu'l 19 de xunu de 2008.