Archilochus colubris

especie de páxaru

Archilochus colubris ye una ave d'América del Norte y América Central, perteneciente a la familia Trochilidae del orde Apodiformes. Ye la única especie de colibrí qu'añera regularmente al este del Ríu Mississippi n'América del Norte.

Archilochus colubris
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Apodiformes
Familia: Trochilidae
Xéneru: Archilochus
Especie: A. colubris
( Linnaeus, 1758)
Distribución
Sinonimia
Trochilus colubris
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Archilochus colubris fema , Gadsden Co., Florida.

Distribución y hábitat

editar

Los territorios de reproducción tomen la mayor parte del occidente d'América del Norte ya incluyendo la zona de les praderíes centrales al este del meridianu 100 n'Estaos Xuníos y gran parte del sur de Canadá escontra l'este.[1] El so hábitat son los montes deciduos y de pinos, y los cantos forestales, güertos, y xardinos.

El colibrí de gargüelu coloráu ye migratoriu, y pasa la mayor parte del iviernu nel sur de Méxicu, Centroamérica, les Antilles y llegando hasta'l norte de Sudamérica.

Descripción

editar

Mide cerca de 7-9,5 cm de llargu, tien un valumbu d'ales de 8-11 cm y pesa 2-6 g. Tienen ye nel envés verde metálicu. El machu tien el gargüelu coloráu iridiscente (que puede paecer negra al camudar d'ángulu) y na fema ye blanca. El restu de les partes inferiores ye blancu buxu. Les ales son cuasi negres. La cola ye curtia, nel machu ye ahorquillada y na fema cuasi nun lo ye, y amás ésta tien los trés plumes esternes a cada llau con puntes blanques. Los xuveniles son similares a la fema pero pueden tener delles plumes coloraes nel gargüelu y un tonu daqué doráu nel envés. El picu ye llargu rectu y bien finu. El machu ye menor que la fema, y tien el picu llixeramente más curtiu. La muda de plumes asocede una vegada al añu y empieza mientres la migración serondiega.

Comportamientu

editar

Los colibríes de gargüelu coloráu son solitarios. Los adultos d'esta especie típicamente namái entren en contautu p'apariase, y dambos sexos con cualquier edá, defenden agresivamente los sos llugares d'alimentación nos sos territorios. L'agresividá vuélvese más pronunciada ente'l final del branu y el principiu de la seronda, cuando engorden pa la migración.

Aliméntense frecuentemente mientres tean activos mientres el día, y cuando les temperatures baxen, particularmente nes nueches fríes, pueden caltener la so enerxía entrando nun torpor hipotérmico.

Por cuenta del so tamañu pequeñu, son vulnerables a ser depredados por aves y animales insectívoros.

 
Fema de Archilochus colubris tomando aiciones defensives y evasives alredor d'un alimentador artificial.

Los colibríes tienen munches adautaciones esquelétiques y nos músculos del vuelu que-yos dexen gran axilidá de vuelu. Los músculos faen el 25-30 % del pesu corporal, y tienen ales allargaes con forma d'espaes que, a diferencia de les d'otres aves, coneutar col cuerpu namái dende la coxuntura del llombu. Esta adautación déxa-y a l'ala rotar cuasi 180°, dexando a l'ave volar non yá escontra alantre sinón tamién rectu escontra riba y embaxo, escontra los llaos , y escontra tras, y sostenese en vuelu quietu frente a les flores mientres s'alimenta de néctar o inseutos.

Mientres el vuelu quietu sosteníu, les ales de los colibríes gorgirrubíes baten a 55 vegaes per segundu, a 61 vegaes per segundu cuando se mueven escontra tras, y siquier a 75 vegaes per segundu al dir escontra alantre.

El principal alimentu ye'l néctar de flores en plantes baxes o n'árboles, pero la dieta inclúi dacuando inseutos y cazumbre d'árboles tomada de les perforaciones feches por picatueros. Tienen una llixera predilección poles flores coloraes, tubulares como fonte de néctar. Alimentar nes flores usando la so llingua largamente estensible o cacen inseutos al vuelu

La cría ye alimentada con inseutos como fonte de proteínes yá que el néctar ye deficitariu d'elles polo que nun puede ser el so únicu alimentu.[2]

 
Alimentándose de néctar de Monarda didyma.

Reproducción

editar

Piénsase que los colibríes gorgirrubíes son poligínicos. La poliandria y la poliginandria puede asoceder tamién. Nun formen pareyes reproductives, les femes aproven tol cuidu a les críes.

Los machos lleguen al área de reproducción na primavera, y establecen un territoriu primero que lleguen les femes. Cuando les femes lleguen, los machos cortexen les femes qu'entren nel so territoriu exhibiendo les sos demostraciones de cortexu. Ellos realicen una exhibición de "somorguiada" xubiendo de 2,5 a 3 metros percima y 1,5 a 2 metros a cada llau de la fema. Si la fema pósase , el machu empieza a volar nun arcu bien horizontal a menos de mediu metro frente a ella. Les ales del machu pueden bater hasta 200 vegaes per segundu mientres estes demostraciones (la velocidá normal ye 55-75 batíes per segundu).

Si la fema ye receptiva al machu, puede da-y un llamáu y asumir postures solícites coles plumes de la so cola paraes y les sos ales caidas. Antes de la copulación, el machu y la fema enfréntense, xubiendo alternativamente cerca de 3 metros y baxando, eventualmente hasta'l suelu y pa copular.[3]

[[:Archivu:Archilochus colubris.ogg|Llamáu de Archilochus colubris]]

[[Archivu:Archilochus colubris.ogg|180px|noicon]]

Llamáu del colibrí gorgirrubí.

La fema constrúi sola'l nial n'árboles en llugares protexíos en cañes pequeñes inclinaes escontra baxo, a 3-6 m sobre'l suelu. Componer de fibres de biltos, con lique nel esterior, xuníos con filos de tela d'araña, y revistíos no fondero con peluses de plantes (como les del diente de lleón o'l cardu). Niales vieyos pueden ser ocupaos mientres delles estaciones, pero son reparaos añalmente.[4]

La fema pon dos güevos blancos de cerca de 12,9 por 8,5 mm y produz 2 y dacuando 3 niaraes. Atiende los pichones y alimentar d'una a tres veces cada hora por regurgitación, xeneralmente ensin posase calteniendo'l vuelu sosteníu. Cuando tienen 22 -25 díes de nacíos, la cría dexa'l nial.

Vocalización

editar

Les vocalizaciones del colibrí gorgirrubíes son gorjeos rabiones, rechinantes y son usaos principalmente p'amenaciar. Por casu, los machos pueden vocalizar p'alvertir a otru machu qu'entró nel so territoriu.

Referencies

editar
  1. Harris, M.; R. Naumann and K. Kirschbaum. "Archilochus colubris". University of Michigan Museum of Zoology. Consultada'l 24-8-2007.
  2. Robinson, T. R., R. R. Sargent, and M. B. Sargent. 1996.
  3. «Ruby-throated Hummingbird (Archilochus colubris) | birding .com». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-23.
  4. ADW: Archilochus colubris: Information

Enllaces esternos

editar