Arne Wilhelm Kaurin Tiselius
Arne Wilhelm Kaurin Tiselius (10 d'agostu de 1902, Estocolmu – 29 d'ochobre de 1971, Helga Trefaldighet (en) 
) foi un bioquímicu suecu gallardoniáu col Premiu Nobel de Química nel añu 1948.
Biografía editar
Nació'l 10 d'agostu de 1902 na ciudá d'Estocolmu. Dempués de la muerte del so padre treslladóse al llau de la so familia a Gotemburgu, onde ingresó na escuela, y dempués de la so graduación nel "Realgymnasium" en 1921 estudió química na Universidá d'Upsala. Darréu pasó a ser asistente d'investigación nel llaboratoriu de Theodor Svedberg en 1925 y doctoróse en 1930 sobre'l métodu de la fase móvil nel so estudiu d'electroforesis aplicada a proteínes, pa lo qu'utilizó un aparatu conocíu como tubu de Tiselius. A partir d'aquel añu empecipió la so xera docente na Universidá d'Upsala, onde foi nomáu catedráticu de química en 1938 y direutor del Institutu de Bioquímica en 1946.
Tiselius morrió'l 29 d'ochobre de 1971 na ciudá d'Upsala.
Investigación científica editar
Empecipió la so investigación en redol a los procesos d'espardimientu y adsorción, que siguió mientres la visita d'un añu al llaboratoriu de Hugh Stott Taylor na Universidá de Princeton, cola ayuda d'una beca de la fundación Rockefeller, onde consiguió desenvolver el plasma sanguineu sintéticu. A la so torna a Upsala volvió a entamar el so interés nes proteínes, ya interesóse nel usu de métodos físicos nos problemes bioquímicos, lo cual conduciólu a desenvolver un métodu ameyoráu d'analís electroforético que foi ameyorando nos años posteriores.
En 1948 foi gallardoniáu col Premiu Nobel de Química polos sos trabayos sobre la naturaleza del plasma sanguineu.
Tiselius tomó parte activa na reorganización de la investigación científica en Suecia nos años posteriores a la Segunda Guerra Mundial, y foi presidente de la Unión Internacional de Química Pura y Aplicada ente 1951 y 1955, vicepresidente de la Fundación Nobel en 1947 y darréu presidente d'ésta en 1960.
Reconocencies editar
N'honor so nomóse'l cráter Tiselius sobre la superficie de la Lluna.
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 12 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ URL de la referencia: http://www.svenskagravar.se/gravsatt/64724621. Editorial: Svenskagravar.se. Data de consulta: 9 febreru 2018. Apaez como: Tiselius, Arne Vilhelm Kaurin.
- ↑ URL de la referencia: https://www.svenskagravar.se/gravsatt/3d0752db-54e7-49e2-b20d-133474f29608. Editorial: Svenskagravar.se. Apaez como: Tiselius, Arne Vilhelm Kaurin. Data de consulta: 27 mayu 2023.
- ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 5 marzu 2020.
- ↑ URL de la referencia: http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1948/.
- ↑ Afirmao en: Complete List of Royal Society Fellows 1660-2007. Páxina: 354. Editorial: Royal Society.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 URL de la referencia: http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=9282.
- ↑ URL de la referencia: http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=TISELIUS,%20Arne%20. Data de consulta: 26 marzu 2019.
- ↑ URL de la referencia: http://www.pas.va/content/accademia/en/academicians/deceased/tiselius.html.
Enllaces esternos editar
- Sobre la fase móvil y la electroforesis
- Arne Tiselius, la so biografía y semeya, según la fundación Nobel
| Predecesor: Robert Robinson |
Premiu Nobel de Química 1948 |
Socesor: William Francis Giauque |
Datos: Q233026
Multimedia: Arne Tiselius
