Astrolabiu d'al-Sahlî
L'Astrolabiu d'al-Sahlî ye una pieza que forma parte del llamáu arte islámicu, y data de la dómina de la Taifa de Toledo, una de les taifes d'Al-Ándalus que surde de la descomposición del Califatu de Córdoba'l 22 de xunetu de 1035 y remata cola conquista cristiana en 1085, na península ibérica, y que nesa dómina taba gobernada por Yahya ibn Ismail al-Mamun, Yahya ben Ismael ben-Dylinun, tamién llamáu Al-Mamún de Toledo, (* ¿? – Córdoba, 1075). De la dinastía Banu Di-l-Nun, foi rei de la Taifa de Toledo ente 1043 y 1075.
| Astrolabiu d'al-Sahlî | |
|---|---|
| astrolabiu | |
.jpg) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1067 |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a | Ibrahim ibn Said al-Sahli |
| Materiales | Latón y bronce |
| Altor | 33,5 cm |
 | |
Historia
editarL'astrolabiu d'al-Sahlî, preséu que dexa determinar les posiciones de les estrelles sobre la bóveda celeste, foi creáu na ciudá de Tulaytulah, actual Toledo, (España), pol sabiu Ibrâhîm Sa‘îd al-Sahlî nel añu 1066, y destaca pola peculiaridá del so funcionamientu, que nun s'asemeya al restu d'astrolabios fabricaos na so dómina. La pallabra astrolabiu significa etimolóxicamente "el que gueta estrelles" y debe la so procedencia al griegu ("ἄστρον", estrella) y "λάβιον", (del verbu "λαμβάνω": tomar, garrar).
Contién inscripciones qu'indiquen la data y el llugar de la so construcción.
Caltenimientu
editarLa pieza exhíbese nel Muséu Arqueolóxicu Nacional (España) en Madrid.
Carauterístiques
editar- Forma: circular.
- Material: latón fundíu.
- Midíes: diámetru 24,2 cm y grosez máxima 5 cm.
Ver tamién
editarBibliografía
editar- El legado científico Andalusí. Ministeriu de Cultura y Ministeriu d'Asuntos Esteriores. 1992. ISBN 84-7483-819-3.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Datos: Q5710018
Multimedia: Al-Sahlî's Astrolabe (M.A.N., Madrid)
