El atascaburras (dacuando denomináu como folio morteru o ayu arrieru) ye un platu castellanu típicu del iviernu albaceteño o la Serranía de Cuenca, preferentemente cuando nieva. Ye un platu tradicional de llugares fríos, que se suel comer cuando cayen les primeres nieves d'iviernu; inclusive se diz que por que sala bien bonu, tien d'usase nieve dilío pa cocelo. Les esquisites y pequeñes nueces de la sierra ñedir p'afatar y completar un platu nutritivu. Dicen los paisanos que como cuasi tolos platos de campu, ye meyor nun usar platos y comer direutamente del morteru.[cita [ensin referencies]

Atascaburras

Atascaburras sirvíu con güevu duro.
Nome Atascaburras
Procedencia España
Procedencia España
Detalles
Más información
[editar datos en Wikidata]

Historia

editar

Cunten que los sos creadores fueron dos pregueros que se quedaron aisllaos tres una nevada, y qu'ensin otra posibilidá qu'añader a un cocíu namás que unes pataques y unos escayos de bacaláu, al ver que nun yera consistente virtieron l'aceite d'oliva y machucaronlo fuertemente pa evitar les dureces de los escayos del bacaláu. En comiéndolo dixeron a la comunidá que ye una comida que "farta hasta les pollines" y dizse que d'ende -y vien el nome. Sábense referencies escrites del platu dende'l sieglu XVII. Cuando un pollín quédase apexáu na folla Manchego (bien magrizu) al meter y sacar les pates, produzse un soníu bien paecíu al que se produz al entemecer nel morteru les pataques, l'ayu y el bacaláu. D'ende'l nome.

Ye una receta de la cocina tradicional xudía, como la torta de gazpachu (pan ácimo), que pasó a la cocina tradicional manchega al traviés de los xudíos conversos.

Carauterístiques

editar

El platu contién diversos ingredientes fáciles de llograr nun pueblu aislláu pola nieve, como pue ser el bacaláu en salazón (desalado n'abondosa agua la nueche previa), les pataques cocíes y espeñicar, l'aceite d'oliva, l'ayu y les nueces. Mientres la ellaboración van machucándose los ingredientes, de tala forma que la so testura final seya la d'un puré.[1]

Sirvir

editar

Sírvese afatáu con nueces, y anque nun ye tradicional, empléguense rodajas de güevu cocíu como decoración.[1] En dellos llugares comese con abondosu pan de fogaza remoyando'l mueyu.

Ver tamién

editar
  • Ajoarriero
  • Brandada de bacaláu
  • Atascaperros una preparación similar con pataca.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Díaz Sánchez, Lorenzo (2005). Alianza Editorial: La cocina del Quijote, cuarta, páx. 85. ISBN 84-206-2042-4.