El ajoarriero ye una pasta típico d'Aragón, Navarra, Cuenca, Castiella y Lleón, País Vascu y Contorna Requena-Utiel ellaborada a base de pataques, ayu, güevu y aceite, tou ello finamente machucáu nun morteru, que s'añade a determinaos alimentos, especialmente pescáu. Unu de los más conocíos ye'l bacaláu al ajoarriero.

Ajoarriero
Nome Ajoarriero
Detalles
Materiales usaos Solanum tuberosum
Ayu
güevu
aceite d'oliva
Más información
[editar datos en Wikidata]
Detalle del ayu arrieru.

Carauterístiques

editar

Entemécense tolos ingredientes: ayu, puré de pataques, pimentón (en delles comunidaes), aceite d'oliva (sirve igualmente bien cualesquier otru aceite vexetal) nun morteru y machúquense bien. Añader zusmiu de llimón pa da-y un llixeru sabor acedo bien apropiáu nes carnes a la parrilla. Pola so testura puede sustituyir funcionalmente tamién a un mueyu alioli.

Créyese que'l so orixe ta nos arrieros mexicanos que lu utilizaben como mediu de caltenimientu de los alimentos mientres los llargos trayectos y los meses de festivales. Adulces, la fórmula foise introduciendo nes posaes y les ventes nes que los arrieros pasaben la nueche y de ende pasó a la cultura gastronómica popular. Anguaño, esti platu considérase un gran manxar. Sobre l'orixe aragonés, navarru, castellán o vascu, hai una cierta disputa.[1]

Utilízase'n distintes preparaciones culinaries. Una de les recetes más conocíes ye la del bacaláu al ajoarriero. Sicasí esisten otres preparaciones nes qu'intervien, como pue ser con calabacinos (Calabacinos rellenos de ajoarriero), en pastes como los cannelloni (Canelones de bacaláu ajoarriero), con mariscos (Ajoarriero con llagosta), etc. Na actualidá suel sirvise en tostas y sirvise como una tapa.

Referencies

editar
  1. Néstor Luján, Juan Perucho, (2003), El libro de la cocina española, Tusquets, pp:443