Llámase bigote a pode que crez na rexón de la cara entendida ente la llende inferior de la ñariz y el llabiu cimeru. Los pelos verdaderamente son conspicuos nos homes adultos, como tamién lo suel ser la barba.

Bigote de Salvador Dalí, seña d'identidá del artista. Unu de los bigotes más famosos de la historia.

Esti pelo que crez na cara de los varones puede dir acompañáu de barba y/o patillas según les preferencies del ente. En dellos casos sirve pa cubrir defectos na piel o repulgos, o utilizase a cencielles como adornu o según la moda. Suel ser necesariu curialo y retayalo regularmente.

El mayordomu Keti, que vivió mientres la dinastía VI, del Antiguu Exiptu, ye una de les más antigües representaciones d'un personaxe afatáu con un bigote. Muséu del Louvre.
Caballeru Pazyryk (Siberia), datáu c. 300 a. C.
Nietzsche, en 1882.

Historia

editar

El bigote al traviés de la historia foi consideráu símbolu d'homía y virilidad, pero tamién ye indicativu de clase, sabiduría, autoridá o poder según el momentu y la sociedá onde se-y allugue.

El rasuráu con cuchielles de piedra yera téunicamente posible dende'l Neolíticu, anque una de les representaciones más antigües amosando a un home afaitáu y con bigote ye la del mayordomu Keti, que vivió mientres la dinastía VI (tercer mileniu edC).

Tuvo de moda #siglo tras nos exércitos de numberoses naciones, con gran variedá d'estilos. Polo xeneral, los homes nuevos y los de graos inferiores llevaben pequeños y menos ellaboraos bigotes; los oficiales d'alta graduación y los veteranos portaben trupos bigotes. En dellos países foi obligatoriu, pa los soldaos, dexar crecer el bigote. L'exércitu británicu, por casu, prohibió'l rasuráu del llabiu cimeru, en tolos graos, dende'l sieglu XIX hasta que'l reglamentu foi abolíu por aciu una Orde del exércitu de 6 d'ochobre de 1916.[cita [ensin referencies]

Nes cultures occidentales, la muyer, xeneralmente, suel esaniciar el pelo facial.

L'artista Frida Kahlo #pintar con bigote y barba. Esta imaxe tresgresora foi utilizada por dellos surrealistes nes artes.

Nos años 1920 foi típicu l'estilu masculín de vistimienta negra, sombreru, bigote y monóculu.

El bigote nos nuesos díes

editar

#Estremar en tres modalidaes:

Mosqueteru. Tien De ser delgáu, pa lo cual rápase'l vellu so la ñariz, de cuenta que creza namái un pocu enriba del llabiu cimeru.

Esti tipu de bigote tien el so orixe en Francia. Según l'apariencia y personalidá de quien lo lleva, confier un xestu adustu y tamién un toque aristocráticu y d'autoridá. Na actualidá ye lleváu pol famosu actor estauxunidense Burt Reynolds.

Revolucionariu. Ye ampliu, gruesu y devasa les comisuras de los llabios. Ye un bon camuflaje pa los homes de boca chica. Ye bien abondosu y con volume.

Dalgunos de los políticos que prefieren esti estilu son el mexicanu Porfirio Díaz, según l'español Carod Rovira d'ERC.

Curtiu. Ye más angostu que les comisuras de los llabios y con él cuerre'l riesgu de que paeza más chica la boca. Tien que retayase a diariu, por que nun pierda la forma. Un exemplu típicu ye José María Aznar, quien fuera presidente del gobiernu español, según l'entrenador de fútbol Bernd Schuster.

El bigote na mocedá actual

editar

N'África, Llatinoamérica, Oriente Mediu y en países d'Asia como India o Paquistán, el bigote ye una norma cuasi de siguimientu de padres a fíos.

N'Estaos Xuníos el bigote #amenorgar nos primeros años del sieglu XXI, hasta que se produció una pequeña revolución involuntaria per parte d'actores de Hollywood que debíen d'interpretar unes cuantes películes con bigote y a la que se sumaron centenares d'universitarios del país. Esto tamién provocó una mayor aceptación del bigote nel restu del mundu. Tamién hai que tener en cuenta un documental del direutor Jay Della Valles, que reflexaba la manera de vida de los ventiañeros con bigote, y nel qu'éstos afirmaben que nun llucir esi pelo faía #sentir desnudos y menos curiosos. Nel documental tamién se fala con nuevos policías y bomberos que dicen atopar más respetu de los so conciudadanos cuando lu lleven.

Mientres, n'Europa la moda vuelve traer el bigote más finu. N'Alemaña recupera'l so toque setenteru y avérase como un complementu más sexy, n'Italia y Europa del Este ye finu y pocu pobláu. N'España, Francia y Portugal #acompañar con un puntu de pelo, o mosca, nel llabiu inferior a la manera mosquetera, anque tamién hai moces que-y añaden una curtia pería.

Nos últimos años usóse'l bigote como símbolu de moda. Munches persones alredor del mundu utilicen accesorios, ropa con dibuxos d'estos bigotes, y, hasta s'usen "bigotes falsos" pa ponese sobre los llabios. La xente #fotografiar con estos, y populariza cada vez más esti fenómenu tan peculiar de "fiebre al vellu facial". Entamáronse"clubes de fans" y "siguidores del bigote", y, cada vez, aumenta'l númberu d'adolescentes y artistes que se suman a esti "risonderu arte del bigote".

Los famosos que marcaron esta moda son Victoria Justice, el dueto Sofía & Camila ente otros amantes del fenómenu peludo". Ye común compartir nes redes sociales imáxenes, testos y semeyes d'estos bigotes poblaos" (bigotes) y comercialícense con notable ésitu oxetos con esti símbolu.

Otros tipos de bigote

editar

Nos Campeonatos del Mundu de Barbes y Bigotes de 2007 (World Beard and Moustache Championships) establecióse la siguiente clasificación de seis estilos o tipos de bigote:[1]

  • Dalí: delgáu con puntes llargues escontra riba, rectes o curves. Les partes cercanes a les comisuras tán rapaes.
  • Húngaru: grande y pobláu colos pelos estendíos escontra los llaos.
  • Sesentero: bien delgáu y cómo de pincelada en dos segmentos
  • Imperial: paecencia al inglés pero con puntes narquiaes escontra riba.
  • Inglés: relativamente delgáu, de pelos bien llongures estendíes escontra los llaos. Suélense rapar los pelos crecen dempués de les comisuras.
  • Natural: nun entepasa más de 1'5 cm percima del llabiu cimeru (puede dáse-y forma pero ensin fijador).
  • Estilu llibre: tolos demás.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar