Buteo swainsoni

especie de páxaru

Buteo swainsoni ye una especie d'ave Accipitriforme de la familia Accipitridae mesma d'América. Pel branu puebla amplies rexones del Canadá, Estaos Xuníos, Méxicu, América Central, pasando l'iviernu nel sur de Brasil, Uruguái, Chile y la Pampa arxentina. Nun se conocen subespecies.[1]

Buteo swainsoni
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Accipitriformes
Familia: Accipitridae
Xéneru: Buteo
Especie: B. swainsoni
Bonaparte, 1838
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar

Ye una rapaz grande d'ales anches y llargues, franxa pectoral conspicua y cola con franxes angostes, puntes de los rémixes escures (fase normal). El so pesu ye aproximao d'una llibra.

La so dieta varia según la estación; na temporada reproductiva aliméntase principalmente de mamíferos (coneyos, perrinos de la pradería y esperteyos, ente otros) ente que na temporada non reproductiva aliméntase principalmente d'inseutos (saltapraos, libélulas, llagostes y escarabayos), dellos otros invertebraos, dacuando mamíferos (royedores) y aves. La so téunica de caza más común ye llanzase dende una percha, amás toma inseutos nel aire. Tamién puede prindar inseutos cuando caminen torpemente sobre'l suelu. Magar se cree que mientres el so vuelu dende'l sur d'Estaos Xuníos hasta Suramérica nun s'alimenta, ye pocu probable que nun s'alimente en vuelu. Esisten rexistros pa Colombia d'afayos de saltapraos, nel conteníu estomacal d'unu d'estos gavilanes.

Migración

editar

Dende'l sur de Norteamérica hasta Suramérica percuerren ente 10.000 a 12.000 km n'aprosimao dos meses. Mientres les migraciones estos gavilanes namái entamen utilizando les corrientes d'aire y nun se detienen p'alimentase, namái pa folgar, colo qu'eviten l'aletéu qu'implica'l gastu enerxéticu. En Colombia esta especie recibe'l nome de águila cuaresmera porque xusto lleguen al departamentu del Tolima en dómina de Cuaresma. Unu de los llugares onde se presenta la mayor concentración d'estos gavilanes ye l'en el Cañón del Combeima, onde desafortunadamente son asediadas por llabradores que les cacen inmisericordemente porque'l so sabor ye paecíu al pexe y porque-yos atribúin poderes máxicos al so consumu.

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar