Cúmulu abiertu M41

Messier 41, tamién conocíu como M 41 o NGC 2287, ye un cúmulu abiertu na constelación de Canis Major. Foi afayáu por Giovanni Batista Hodierna enantes de 1654 y redescubierto de forma independiente por Guillaume Le Gentil en 1749. Foi quiciabes conocíu por Aristóteles alredor de 325 e.C.

Messier 41
Datos d'observación
(Dómina J2000)
Tipu Cúmulu abiertu
Ascensión reuta 06h 46,0m[1]
Declinación -20° 46′[1]
Distancia (710 pc kPc) 2.300 al[ensin referencies]
Magnitú aparente (V) 4,5[1]
Tamañu aparente (V) 38′[ensin referencies]
Constelación Canis Major
Carauterístiques físiques
Radiu 12,5 a la estrelles =
Otres designaciones
M 41,[1] NGC 2287[1]
[editar datos en Wikidata]

M41 alcuéntrase unos 4 graos al sur de Siriu y contién unes 100 estrelles de magnitú entendida ente 7 y 10. Ente estes hai delles xigantes coloraes, siendo HD 49091 la más brillosa con magnitú +6,9; de tipu espectral K3, alcuéntrase asitiada cerca del so centru. Envalórase que'l cúmulu alloñar de nós a unos 23,3 km/s.[1] M41 tien un diámetru ente 25 y 26 años lluz, con una edá envalorada ente 190 y 240 millones d'años.

Enllaces esternos

editar

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «SIMBAD Astronomical Database». Results for Messier 41. Consultáu'l 21 d'avientu de 2006.

Coordenaes:   6h 46m 1.008s, -20° 45 24.12