Carlos Fernández Solís

Carlos Fernández Solís (10 de xineru de 1924, Murias – 17 de febreru de 1981, Murias) foi un cantante asturianu de tonada, conocíu sobremanera pol nomatu de Carlitos de Murias.

Carlos Fernández Solís
Vida
Nacimientu	Murias, 10 de xineru de 1924
Nacionalidá	España
Muerte	Murias, 17 de febreru de 1981 (57 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	cantante
Instrumentu musical	voz

Participó por primer vez nun concursu de canción asturiana nel añu 1948, concretamente al entamáu pol diariu Región y, magar que yera un desconocíu, el xuráu dio-y el primer premiu del mesmu. Tamién se fadría col trunfu nel añu 1955 dientro del concursu Salto a la fama qu'entamara Radio Oviedo y, esi mesmu añu, algamaría el premiu de Campeón de Alta Montaña nel Concursu Popular de la Canción Asturiana del diariu Región.

Carlitos convirtióse nesos años nunu de los máximos representantes de la tonada ayerana y xunto con otros cantadores del conceyu d'Ayer (Pepe Requejo, Ignacio Apaolaza, Chucha de Nembra, Ataúlfo Lada Camblor y Román Prieto formaríen el grupu Campeones de la Canción Ayerana.

Nel añu 1963 grabaría cola casa Columbia dellos cantares como: El puente de Valdesoto, La cárcel de Llaviana o De limón verde. "Panaderu sey el que canta", "Corpus en Nembra".

Cuando nel añu 1952 l'etnomusicólogu d'Estaos Xuníos Alan Lomax fizo un viaxe d'investigación musical pel norte d'España, Carlitos foi una de les persones que n'Asturies participaron nes grabaciones feches pel folklorista. Esti trabayu foi asoleyáu nel añu 2011 pol Archivu de la Música Tradicional del Muséu del Pueblu d'Asturies de Xixón. Los cantares rexistraos nesta grabación fueron los que vienen darréu: En picando y en forando, Cabrúñame la gadaña, Para picos altos, Coaña, Adiós la mio vaca pinta, To madre reburdia y riñe, y El puente de Valdesoto.

Enllaces esternos

• Datos: Q13146874