Carlos Gibson
Carlos Diego Gibson Möller (10 de febreru de 1889, Arequipa – 25 de setiembre de 1954) foi un abogáu, catedráticu y políticu peruanu. Foi Segundu Vicepresidente de la República (1939-1945) y Rector de la Universidá Nacional de San Agustín (1939-1944).
Carlos Gibson | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Arequipa, 10 de febreru de 1889 |
| Nacionalidá |
 Perú |
| Muerte | 25 de setiembre de 1954 (65 años) |
| Familia | |
| Hermanos/es |
Percy Gibson Möller (es)  |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidad Nacional de San Agustín de Arequipa (es) |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | políticu, abogáu, diplomáticu |
 | |
Biografía editar
El so padre foi Enrique W. Gibson Bernaldo de Estremadoyro, fíu de James Thomas Gibson y María Pía Bernaldo de Estremadoyro y Vásquez. La so madre foi Dorotea Möller Sojo-Vallina, fía de Roberto Möller Kute y María Sojo-Vallina y de Entreambasaguas. Foi hermanu del poeta Percy Gibson y tíu de la periodista Doris Gibson
Estudió nel Colexu Victor Bailly y, depués, ingresó a la Universidá Nacional de San Agustín d'Arequipa, onde, en 1908, llogró la llicenciatura en Derechu; en 1910, el doctoráu, y Ph.D. en 1936. Exerció la docencia na so alma máter, como catedráticu interín de Lliteratura Antigua, Historia d'Arte y Historia Crítica de Perú (1907) y pasó depués a ser caderalgu titular d'Estadística, Finances y Llexislación Financiera de Perú na Universidá Mayor de San Marcos de Lima.
En 1913 viaxó a Europa; n'Inglaterra, siguió cursos na Universidá d'Oxford y na Universidá de Cambridge, onde llogró un Master of Arts, y, depués pasó a Francia, onde estudió na Universidá de La Sorbona. En 1916 retornó al Perú.
Casar en Arequipa con María Mercedes Llira de Romaña, con quien tuvo siete fíos.
En 1919, foi nomáu primer secretariu, dempués asesor y, finalmente, encargáu de negocios na embaxada n'Estaos Xuníos. Foi nomáu agregáu honorariu en Buenos Aires y, depués, secretariu honorariu en Londres. Foi nomáu ministru plenipotenciario a los países escandinavos y, depués, a Bolivia.
En 1939, xunto a Manuel Prau y Ugarteche como Presidente y Rafael Larco Herrera como Primer Vicepresidente, foi escoyíu Segundu Vicepresidente de la República, cargu nominal qu'ocupó hasta'l términu de dichu gobiernu, en 1945.
Coles mesmes, exerció'l rectoráu de la Universidá Nacional de San Agustín d'Arequipa (1939-1944). Destacó como conferenciante en dicha universidá. En 1940 foi escoyíu Decanu del Colexu d'Abogaos d'Arequipa.
Foi, amás, miembru del Institutu Británicu de Filosofía, foi representante peruanu en distintes organizaciones, ente elles la Conferencia Internacional del Trabayu y Seguridá Social, en Xinebra; nel Congresu Filosóficu, en Praga, y nel Congresu de Documentación Internacional, París.
En 1949 xubilar del so llabor universitariu.
Distinciones editar
- Doctor Honoris Causa de la Universidá George Washington, Estaos Xuníos.
- Doctor Honoris Causa de la Universidá de Boloña, Italia.
- Doctor Honoris Causa de la Universidá de Madrid, España.
Referencies editar
- Pardo Gámez de Belaunde, Adela: Arequipa: el so pasáu, presente y futuru. Impr. Litográfica de Perú, 1967 (517 páxines). Vista parcial en Libro Google: *
- Tauro del Pino, Alberto: Enciclopedia Ilustrada de Perú. Tercer Edición. Tomu 7, FER/GUZ. Lima, PEISA, 2001. ISBN 9972-40-156-1
Datos: Q5750479
