Carlos I de Borbón

militar francés (1401–1456)

Carlos I de Borbón (?, 1401 - Moulins, 4 d'avientu de 1456), yera'l fíu mayor de Xuan I de Borbón y de María de Berry. Foi conde de Clermont en vida del so padre y dempués duque de Borbón y de Auvernia a la so muerte. Tuvo De xestionar los dominios del so padre dempués de qu'ésti foi fechu prisioneru na Batalla de Azincourt.[3] Tuvo descontentu col poder real y sofitó les revueltes de Lluis XI de Francia. Foi, al empar, tatarabuelo del rei Franciscu I y del emperador Carlos V.

Carlos I de Borbón
Grand Chamberman of France (en) Traducir

Vida
Nacimientu 1401
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte Moulins4 d'avientu de 1456 (54/55 años)
Sepultura Jardin du Prieuré de Souvigny (es) Traducir
Familia
Padre Xuan I de Borbón
Madre Maria de Berry
Casáu con Inés de Borgoña (es) Traducir (1425 (Gregorianu) – )[1]
Pareyes NN (en) Traducir
Fíos/es
Hermanos/es
Pueblu Casa de Borbón
Estudios
Llingües falaes francés
Oficiu militar
Serviciu militar
Lluchó en Guerra de los Cien Años
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Nacíu en 1401, fíu de Xuan I de Borbón, conde de Clermont y duque de Borbón, y de María de Berry, duquesa de Auvernia y condesa de Montpensier. Foi conde de Clermont dende 1424, y duque de Borbón dende 1434 hasta la so muerte, anque debíu al encarcelamientu del so padre dempués de la Batalla de Azincourt, adquirió'l control del ducáu más de dieciocho años antes de la muerte del so padre.

A la edá de quince años, presidió'l Conseyu de Rexencia, pero dempués de la cayida de los Armagnac en 1418, tuvo que sometese a Xuan I de Borgoña, que la so fía casóse con él. Foi nomáu gobernador de Languedoc en 1421, onde fixo delles campañes contra'l conde de Foix, dempués comandante xeneral de Lyon en 1423. Condució un convói d'ayuda escontra la ciudá d'Orleans, que fracasó na Batalla de les Sardines.

En 1434, convertir en Gran Chambelán de Francia. Dempués de la lliberación d'Orleans por Xuana d'Arcu, lluchó contra los ingleses, pero con escasu sofitu del rei Carlos VII de Francia, y retiróse a Moulins, nel so ducáu de Borbón. Llogró convencer al so cuñáu, Felipe III de Borgoña, d'abandonar l'alianza colos ingleses, p'averase al rei de Francia. Representó a Carlos VII nel Tratáu d'Arras (1435), qu'estableció la paz ente Armagnacs y Borgoñonos.

Carlos sirvió con distinción nel exércitu real mientres la Guerra de los Cien Años, calteniendo sicasí, una tregua col so cuñáu y enemigu, Felipe III de Borgoña. Tuvo presente na coronación de Carlos VII, onde cumplía les funciones de Par y Caballero conferíes. A pesar d'esti serviciu, participó na Praguería (1440), una revuelta de nobles franceses contra Carlos VII. Cuando la rebelión foi encalorada, viose obligáu a pidir clemencia al rei, y foi desaposiáu de delles de les sos tierres.

Descendencia

editar

El 19 de xunetu de 1412, casóse de primeres con Ana de Dreux, trés años mayor qu'él, finada antes de 1415. El 17 de setiembre de 1425, casar por segunda vegada con Inés de Borgoña, fía de Xuan I, duque de Borgoña y conde de Flandes. D'esta unión nacieron:

Tamién foi padre de dellos fíos illexítimos, ente los que destaquen:

Muerte

editar

Morrió en 1456, nel castiellu de Moulins. Foi soterráu na ilesia del Prioratu de Saint-Pierre-et-Saint-Paul de Souvigny. El so yacente ye obra del escultor Jacques Morel.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Afirmao en: Kindred Britain.
  2. Afirmao en: Genealogics. Autor: Leo van de Pas. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2003.
  3. Xenealoxía de Carlos de Borbón nel sitiu web Medieval Lands (n'inglés)

Enllaces esternos

editar


Predecesor:
Xuan I de Borbón
Conde de Clermont
1424-1456
Socesor:
Xuan II de Borbón
Predecesor:
Xuan I de Borbón
Duque de Borbón
Barón de Roannais
Príncipe de Dombes
Conde de Forez

1434-1456
Socesor:
Xuan II de Borbón
Predecesor:
María de Berry
Duque de Auvernia
1434-1456
Socesor:
Xuan II de Borbón
Predecesor:
Xuan I de Borbón
Señor de Beaujeu
1434-1456
Socesor:
Pedru II de Borbón