Clara Rojas

política colombiana

Clara Leticia Rojas González (20 d'avientu de 1964Bogotá) ye una abogada colombiana, ye la menor de cinco fíos del llar Rojas González. Estudió nel Colexu Fíes de Cristu Rei de la ciudá de Bogotá y, darréu estudió Xurisprudencia na Universidá del Rosario.

Clara Rojas
Vida
Nacimientu Bogotá20 d'avientu de 1964 (59 años)
Nacionalidá Bandera de Colombia Colombia
Estudios
Estudios Universidad del Rosario (es) Traducir
Llingües falaes castellanu
Oficiu políticaabogada
Cambiar los datos en Wikidata

Foi secuestrada poles Fuercies Armaes Revolucionaries de Colombia FARC nel añu 2002, xunto cola candidata presidencial Íngrid Betancourt, pa esi entós Rojas exercía como xefa d'alderique de Betancourt na campaña y foi nomada n'ausencia per parte del so partíu políticu como fórmula vicepresidencial pa les eleiciones presidenciales de 2002. Rojas foi lliberada'l 10 de xineru de 2008, mientres el tiempu en que tuvo cautiva, quedó embarazada y tuvo un fíu llamáu Emmanuel.

Dientro del sector públicu Clara Rojas trabayó en Planeación Nacional y nel Ministeriu de Comerciu Esterior. Tamién trabayó nel sector priváu.[necesita referencies]

Una vegada foi lliberada, escribió'l so primer llibru Cautiva, que foi traducíu en más de 13 idiomes. En 2010 y 2011, ganó la mención a meyor Biografía y llibru llatín de Latin American Book Awards, NY. En marzu de 2010 aspiró a les eleiciones de senadora pol Partíu Lliberal nes eleiciones llexislatives del 14 de marzu de 2010,[1] pero la baxa votación llograda nun-y dexó algamar esti oxetivu.[2]

Dende l'añu 2012 tuvo como direutora executiva de la Fundación País Llibre.[3] A entamos de 2014 dexó la direición de la Fundación pa encabezar la llista pol Partíu Lliberal, a la Cámara por Bogotá, resultando escoyida pal periodu 2014 - 2018.

Secuestru y candidatura a vicepresidente

editar

Clara Rojas foi xefe d'alderique de Íngrid Betancourt, quien aspiraba a la Presidencia de la República pol Partíu Verde Osíxenu. El gobiernu d'Andrés Pastrana declara'l final de la Zona de Distensión nel Caguán y el fin de les negociaciones de paz coles FARC y ordena retomar inmediata del territoriu. El 23 de febreru'l Presidente viaxa a San Vicente del Caguán, sede de les negociaciones.[4] Betancourt, en campaña presidencial, decide dir igualmente a San Vicente del Caguán, conceyu que'l so alcalde pertenecía al Partíu Verde Osíxenu. Al se-yos negada la posibilidá d'entrar a la zona nun helicópteru del exércitu, entama'l viaxe per tierra dende Florencia xunto con Clara Rojas y dellos periodistes estranxeros. El vehículu nel que viaxaben foi deteníu poles FARC, quien lliberaron a los acompañantes y secuestraron a Rojas y a Betancourt.[5]

Cuando'l Conseyu Nacional Eleutoral autorizó en 2002 que los políticos secuestraos pudieren ser inscritos como candidatos ante les eleiciones llexislatives y presidenciales de 2002, la dirigencia del Partíu Verde Osíxenu inscribió a Íngrid Betancourt como candidata presidencial y a Clara Rojas como la so fórmula vicepresidencial, magar se supo años dempués que Betancourt nunca tuvo acordies col so nomamientu yá que mientres el secuestru tuvo series diferencies con Rojas.[6]

Secuestru políticu

editar

El secuestru de Íngrid Betancourt y de Clara Rojas, xunto colos de Gechem Turbay y otros políticos y oficiales de les fuercies armaes, foi catalogáu de políticu y fueron denominaos canjeables poles FARC, a diferencia de los secuestros extorsivos que practica dicha organización, porque figuraben como rehenes ante un eventual alcuerdu humanitariu o truecu por guerrilleros presos de les FARC.

Situación en cautiverio

editar

Mientres el so cautiverio la so madre Clara González de Rojas buscó por tolos medios llograr la lliberación de la so fía y convirtióse en símbolu del drama de los familiares de los secuestraos, tantu asina que foi escoyida como personaxe del añu 2007 pola revista Selmana.[7]

Operación Emmanuel

editar

N'avientu de 2007 les FARC anunciaron que como actu de desgraviu a la Senadora Piedad Córdoba y al presidente de Venezuela Hugo Chávez, dempués de que'l gobiernu colombianu estremar de la mediación pal alcuerdu humanitariu, lliberaríen a Clara Rojas, al so fíu Emmanuel y a Consuelo González de Perdomo, quien yera Representante a la Cámara cuando foi secuestrada en 2001.[8]

El 31 d'avientu de 2007, les FARC anunciaron que la lliberación de los trés rehenes yera "imposible" momentáneamente por cuenta de les "intenses operaciones militares" llevaes a cabu pol presidente Uribe. El comunicáu de les FARC foi lleíu na televisión pol presidente Chávez. Coles mesmes Chávez anunció que la operación siguía y que nun refugaba la realización d'una operación clandestina, pero esclarió que nun ye lo que desea.[9][10]

Hores más tarde el presidente Uribe na ciudá de Villavicencio, denunció que les FARC mentíen y que'l retrasu deber a que nun teníen nel so poder al fíu de Clara Rojas como estos afirmaben. Según el presidente Uribe, Emmanuel fuera abandonáu poles FARC en San José del Guaviare, onde l'Institututu Colombianu de Bienestar Familiar (ICBF) ingresar, según dixo, por cuenta de que presentaba signos de desnutrición y delles enfermedaes.[11] El neñu, quien fuera rexistráu pol ICBF supuestamente foi reconocíu poles descripción que que se diera del neñu sobre un problema nel brazu esquierdu por cuenta de que lo halaron mal al nacer. L'axente de la Policía escapara de manes de les FARC el 28 d'abril de 2007, dempués d'ocho años de cautiverio,[12][13] el ICBF recibió una solicitú del Defensor del Pueblu de San José del Guaviare onde asegura que-y taben reclamando un neñu que fuera apurríu al ICBF en xunetu del añu 2005, que presumiblemente yera'l fíu de Clara Rojas. Quien fuera treslladáu va dos años a la sede del ICBF en Bogotá[14] Entós solicitáronse unes pruebes d'ADN a los familiares de Clara Rojas, nesti casu la madre de Clara Rojas y l'hermanu aceptaron realizase la prueba pa confirmar si, en realidá, el neñu yera Emmanuel; tres estudios xenéticos realizaos afayar que'l neñu, efeutivamente, yera Emmanuel y taba en poder del gobiernu. La familia de Clara Rojas aceptaron los resultaos de les pruebes y dieron en reclamar la custodia del neñu, mientres les FARC emitieron un comunicáu reconociendo que'l neñu yera Emmanuel. El 10 de xineru de 2008 reveláronse los resultaos d'un analís posterior efeutuáu nel llaboratoriu xenéticu de la Universidá de Santiago de Compostela n'España, qu'acotó al 100% el primer exame d'ADN efeutuáu pol Institutu de Medicina Llegal de Colombia y reconociendo el parentescu del neñu cola familia materna de Clara Rojas.[15]

Lliberación

editar

El 9 de xineru de 2008 el presidente venezolanu Hugo Chávez anunció que-y fueren apurríes les coordenaes del llugar nel cual les FARC apurriríen tanto a Clara Rojas como a Consuelo González de Perdomo, esperando asina l'autorización per parte del gobiernu colombianu pa llevar a cabu dicha operación. A otru día, 10 de xineru, pasaes les 10:00 a. m., helicópteros de la Cruz Roja Internacional aterrizaron nuna zona desconocida pal gobiernu nacional y con coordenaes secretes en dalgún llugar del Guaviare, con una comisión internacional de la Cruz Bermeya nel so interior y representantes del gobiernu de Hugo Chávez Frías, según la senadora Piedad Córdoba quien recibieron a Clara Rojas y dirixiéronse escontra Caraques. Fueron recibíes nel Aeropuertu de Santu Domingu del Táchira el 10 de xineru de 2008 a les 3:00 p. m. hora colombiana GTM (-5:00), hores más tarde Rojas axuntar cola so madre, hermanos y otros. Díes dempués realcontróse col so fíu Emmanuel, que s'atopaba a cargu del Institutu Colombianu de Bienestar Familiar.

Más tarde el presidente colombianu Álvaro Uribe Vélez dende la so finca de descansu "El Ubérrimo" en Córdoba, espresó la so gratitud a tolos que participaron nel procesu de lliberación de les rehenes: Gobiernu venezolanu, Gobiernu colombianu, misión d'acompañamientu, al CICR y polo xeneral a toos participar del procesu de lliberación.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar