Cuyar
Una cuyar o cuchar, ye un utensiliu de mesa común asemeyáu na forma a una espátula, y que se da un aldéu a la mano humana, nel sen de que tien un mangu, y una tiesta ancha y cóncava que s'asemeya a la embueza de la mano, cola que se puen coyer líquidos.
| Cuyar | |
|---|---|
 | |
| Historia y usu | |
| Usu |
ingestión (es)  stirring (en) |
| Instalaciones | |
| Formáu por |
shaft (en) y vat (en) |
 | |
La cuyar úsase, polo xeneral pa líquidos sirvíos nel platu, como por exemplu, la sopa. Tán feches davezu de metal, pero tamién les hai de madera, porzolana (n'Asia) y plásticu ente otros materiales.
Según seya l'usu pal que tea diseñada, tien dellos tamaños variaos.
Historia
editarTiénense afayaes cuyares feches de madera o de güesu en xacimientos que daten del Paleolíticu.
Na Roma antigua hebo dos menes de cuyar, la mayor ligula y la menor nomada coclea. Esta última, tenía un mangu en forma d'aguya que sirvía tamién pa pinchar trozos de comida o abrir moluscos, etc. Poro, facía les veces del nuesu tenedor. El so orixe foi la utilización de la cónxara, la cóclea, con un mangu, davezu de metal precioso.
Hasta'l sieglu XIX la cuyar yera, -sacantes el cuchiellu o la navaya- l'únicu utensiliu usáu nes comides. El principal material usáu na so fabricación yera la madera.
Llueu entamóse la fabricación industrial de fierro o aceru, recubiertu d'estañu y pa la xente más adinerao, de plata. Pa los alimentos ricos n'azufre como los güevos o'l pescáu, fáense cuyares doraes, de cuernu o otros materiales que nun reaicionen con esti ingrediente alteriando'l so tastu.
Ver tamién
editar
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Cuyar.
