Cyclarhis gujanensis
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Cyclarhis gujanensis | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Passeriformes | |
Familia: | Vireonidae | |
Xéneru: | Cyclarhis | |
Especie: |
C. gujanensis (Gmelin, 1789) | |
Distribución | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Cyclarhis gujanensis, ye una especie d'ave paseriforme de la familia Vireonidae que vive n'América.
Distribución y hábitat
editarTa distribuyíu per una gran parte d'América, dende Méxicu y Trinidá nel norte hasta Arxentina y Uruguái nel sur.
Los sos hábitats son los montes y la so redoma, amás de les zones de cultivu que tengan dellos árboles.
Descripción
editarLos adultos miden unos 15 cm de llargor y pesen unos 28 g. Tienen una cabeza avolumada y con un picu anchu y daqué curváu escontra baxo de color gris coritu per debaxo y gris arrosáu na so parte cimera. La so cabeza ye gris con dos bandes con una llista superciliar acoloratada. Les partes cimeres del cuerpu son verdes y el so pescuezu y pechu amarellentaos que se difumina hasta faese ablancazáu nel banduyu. La subespecie ochrocephala que s'atopa nel sureste del so área de distribución tien la agamba acoloratada más pequeña y el pileu, ente que la subespecies virenticeps, contrerasi y saturata que s'atopen nel noroeste de Perú y l'oeste d'Ecuador tienen la nuca y la cara mariellu verdoses (non grises como na nominal).
Ye una ave cobarde que s'escucha de cutiu pero que ye malo de reparar.
Alimentación
editarAliméntase d'inseutos y arañes que prinda ente les fueyes de los árboles, anque tamién se-yos reparó cazando llagarteses.[2]
Reproducción
editarEl so nial tien forma de concu y construyir a lo cimero de los árboles. Suel poner dos o tres güevos de color arrosáu claro llixeramente enllordiaos con llixos marrones moraes. Machu y fema se turnan na incubación, que dura 14 díes. Dambos alimenten a los pitucos.[3]
Referencies
editar- ↑ BirdLife International (2009). Cyclarhis gujanensis. En: UICN 2009. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 2011.
- ↑ Carlos A. Delgado-V. & Daniel M. Brooks (2003). «Unusual vertebrate prey taken by Neotropical birds». Ornitoloxía Colombiana 1: páxs. 63–65. http://www.ornitologiacolombiana.org/REVISTA/Delgado.pdf.
- ↑ Pitiguari; WikiAves
Bibliografía
editar- Ffrench, Richard (1991). A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago, 2ª, Comstock Publishing. ISBN 0-8014-9792-2.
- Hilty, Steven L (2003). Birds of Venezuela. London: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6418-5.
Wikispecies tien un artículu sobre Cyclarhis gujanensis. |