Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984
Les eleiciones de 1984 al Parllamentu Européu foi la primera dende la eleición inaugural de 1979 y l'ampliación de 1981 de la Comunidá Europea pa incluyir a Grecia. Tamién foi la última antes de l'adhesión d'España y Portugal en 1987.
← 1979 • • 1989 → | |||||||||||
Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984 434 escaños del Parllamentu Européu | |||||||||||
14-17 de xunu de 1984 | |||||||||||
Tipu d'eleición: | Llexislativa | ||||||||||
Presidente de la Comisión Europea | |||||||||||
Titular
Ernest Glinne |
Elixíu
Rudi Arndt |
Los resultaos amosaron a los diputaos de l'ala de centru izquierda y derecha beneficiándose a cuenta de la estrema izquierda y el centru derecha. Los socialistes consolidaron la so posición como'l mayor grupu nel Parllamentu y nun hubo cambeos notables pa los grupos más pequeños, colos eurodiputaos d'estrema derecha que formaron un grupu y la coalescencia del grupu rexonalista verde conocíu como "Arcoiris". La participación total amenorgar al 61%. Nun se llogró una mayoría.
Pre-eleición
editarCambio d'escaños
editarEl númberu d'escaños foi'l mesmu qu'antes de cada Estáu miembru que participó nes eleiciones de 1979. Grecia, que se xuniera en 1981, asignóse 24 nuevos escaños. Esto alza'l númberu d'escaños a 434 dende 410.
|
Eleición y reagrupamientu
editarLos socialistes aumentaron la so participación por seis escaños a 130 escaños, frente a los 124 antes de les eleiciones. L'Alianza Democrática (enantes Demócrates Progresistes) tamién llogró ganancies, un aumentu de siete a 29 escaños.El Partíu Popular, los demócrates, comunistes y lliberales perdieron toos escaños. El Frente Nacional de Francia y el Movimientu Social Italianu fundó un grupu llamáu la "derecha europea": el primer grupu d'estrema derecha nel Parllamentu. El Grupu Téunicu d'Independientes foi reemplazáu pol Grupu Arcu Iris, un amiestu de verdes y rexonalistes.
Resultaos finales
editarResultaos finales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Grupu | Descripción | Líder | Miembros | |||
PES | socialdemócrates | Rudi Arndt | 130 | |||
EPP | democristianos | Egon Klepsch | 110 | |||
ED | Conservadores | Henry Plumb | 50 | |||
COM | Comunistes y Ultraizquierdistas | Gianni Cervetti | 41 | |||
LD | Lliberales | Simone Veil | 31 | |||
EDA | Conservadorismu nacionalista | Christian de La Malène | 29 | |||
RBW | Política verde y Rexonalismu | Else Hammerich Jaak Vandemeulebroucke Bram van der Lek Paul Staes |
20 | |||
ER | Nacionalistes y Ultraderechistas | Jean-Marie Le Pen | 16 | |||
NIN | Independientes | nengún | 7 | Total: 434 | Fuentes: [1][2] |
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Eleiciones al Parllamentu Européu de 1984.