Elizabeth Odio Benito
Elizabeth Odio Benito (15 de setiembre de 1939, Puntarenas) ye una política y abogada costarricana, activista pola erradicación de la violencia contra la muyer.[3] Dende 2016 ye xueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos. Foi xueza de la Corte Penal Internacional (2003-2012), Segunda Vicepresidenta de la República (1998-2002) y ministra de gobiernu en delles ocasiones.
Elizabeth Odio Benito | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||
11 marzu 2003 - 31 agostu 2012
1998 - 2002 | |||||
| Vida | |||||
| Nacimientu | Puntarenas, 15 de setiembre de 1939 (85 años) | ||||
| Nacionalidá |
 Costa Rica | ||||
| Estudios | |||||
| Estudios | Universidá de Costa Rica | ||||
| Llingües falaes |
castellanu[1] inglés[1] | ||||
| Oficiu | política, xueza, profesora universitaria, abogada, economista, escritora, xurista, ministra | ||||
| Premios | |||||
| Creencies | |||||
| Partíu políticu |
Partido Unidad Social Cristiana (es)  | ||||
 | |||||
Biografía
editarYe fía d'Emiliano Odio Madrigal y Esperanza Benito Ibañez. La so infancia desenvolver na provincia de Puntarenas. El so padre yera maestru, orixinariu del llugar y la so madre, fía d'inmigrantes españoles. Ye sobrina d'Ulises Odio Santos, ex-presidente de la Corte Suprema de Xusticia de Costa Rica.[4]
Estudios
editarCursó la enseñanza elemental na Escuela Delia Urbina de Guevara, en Puntarenas. Al concluyir la primaria, el so padre dispunxo'l so treslláu a San José en compañía de la so madre y hermana por qu'estudiara secundaria nel Colexu Cimeru de Señorites. Llogró la llicenciatura en Derechu na Universidá de Costa Rica en 1964 con honores, y el títulu de Notaría Pública en 1965, nel mesmu centru universitariu. Completó la so formación con estudios de posgráu en Desarrollu Social y Económicu na Universidá de Buenos Aires, Arxentina (1968) y n'Estudio de Xéneru na Universidá Nacional de Costa Rica (1986-1987).[4]
Docencia
editarNa Universidá de Costa Rica impartió lleiciones na Escuela de Trabayu Social y na Facultá de Derechu siendo la primer muyer profesora de la facultá y la so Direutora de Docencia ente 1982 y 1984. Tamién ocupó'l puestu de Vicerrectora de Docencia de la Universidá de Costa Rica (1988-1990) y foi Rectora interina. Por «el so exemplar llabor como docente y caderalga», la Universidá de Costa Rica confirió-y el rangu de Profesora Emérita en 1995.[5]
Carrera na Alministración Pública
editarDesempeñó'l cargu de Ministra de Xusticia en dos periodos: mientres l'alministración Carazo Odio (1978-1982) y mientres l'alministración Calderón Fournier (1990-1994). Na primer alministración tamién ocupó en forma simultánea'l cargu de Procuradora Xeneral de la República. Na alministración Rodríguez Echeverría (1998-2002) foi designada Segunda Vicepresidenta de la República, ocupando de manera paralela'l puestu de Ministra d'Ambiente y Enerxía.[4]
Cargos internacionales
editarFoi Relatora Especial de la Subcomisión de Derechos Humanos de Naciones Xuníes pa la eliminación de la discriminación en materia de relixón y creencies (1980-1983).
En 1993 formó participó na Conferencia de Derechos Humanos de Viena y formó parte d'un tribunal de conciencia, entamáu poles ONG. Ellí escuchó'l rellatu de les violaciones de muyeres de los Balcanes, na so mayoría musulmanes bosnies, pero tamién serbies o croates. Al reportar lo asocedío, -esplicó nuna entrevista dos décades dempués- ella pensó que nun podría participar nun tribunal dedicáu a escorrer estos delitos,[3] sicasí pocu dempués asumió la responsabilidá de ser xueza del Tribunal Internacional pa xulgar los crímenes de l'antigua Yugoslavia (1993-1998),[6]
Tamién foi propulsora del Protocolu opcional a la Convención contra la tortura hasta la so adopción nel 2002.
El 4 de febreru de 2003 foi escoyida xueza Corte Penal Internacional convirtiéndose nuna de les siete muyeres y once varones que formaron parte del primer Altu Tribunal[7] tres l'aprobación del Estatutu de Roma.[8] El nomamientu llograr pola postulación de la candidatura per parte de la República de Panamá, siendo presidenta Mireya Moscoso, una y bones el presidente de Costa Rica, Abel Pacheco de la Espriella retirára-y el sofitu de Costa Rica n'agostu de 2002 argumentando que la campaña por esta candidatura sería bien costosa pal so país y que la xuez Odio Benito nun tuviera bon desempeñu como Ministra del Ambiente.[9] En 2012 concluyó'l so mandatu na Corte Penal y tornó a Costa Rica.[3]
En xunu de 2015 foi escoyida xueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos (CIDH), pal periodu 2016-2021, responsabilidá qu'asumió en xineru de 2016.[10]
Premios y reconocencies
editarRecibió numberoses reconocencies nel so país y nel ámbitu internacional ente ellos destaquen:
- 2005 nominación a les 1000 Muyeres de la Paz pal Premiu Nobel de la Paz 2005.
- 2013 el Conseyu Xeneral del Poder Xudicial (CGPJ) del Gobiernu d'España dio-y el Premiu pol so llabor destacada na erradicación de la Violencia de Xéneru.
- Distinción Académica Premiu Rodrigo Facio 2014 de la Universidá de Costa Rica,
- Doctoráu Honoris Causa de la Universidá Nacional de Costa Rica
- Doctoráu Honoris Causa de la St. Edward University en Texas.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jo20221167118. Data de consulta: 9 febreru 2023.
- ↑ URL de la referencia: https://www.ucm.es/elizabeth-odio-benito.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Entrevista | “En tolos casos de la Corte Penal Internacional apaez la violencia sexual”» (castellanu) (14 de xunu de 2012). Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Odio Benito, Marta (2003). «Elizabeth Odio Benito: Semblanza». Revista El Foru. N°3 (Colexu d'Abogaos de Costa Rica). http://www.abogados.or.cr/revista_elforo/foru3/frame.htm. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ Elizabeth Odio Benito. INAMU. http://www.inamu.go.cr/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=159. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ Ferrera, Mauricio (18 de setiembre de 1997). Elizabeth Odio un añu más en cargu. La Nación.com. http://wvw.nacion.com/ln_ee/1997/setiembre/18/pais4.html. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ «Women's Caucus for Gender Justice». Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.
- ↑ Picáu Sotela, Sonia (2003). «Honor a quien honor merez: Elizabeth Odio Benito». Revista El Foru. N°3 (Colexu d'Abogaos de Costa Rica). http://www.abogados.or.cr/revista_elforo/foru3/frame.htm. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ Ferrera, Mauricio (5 de febreru de 2003). Elizabeth Odio a la Corte Penal Internacional. La Nación.com. http://wvw.nacion.com/ln_ee/2003/febreru/05/pais2.html. Consultáu'l 21 de xunetu de 2010.
- ↑ «corte-interamericana-de derechos humanos/ Costa Rica celebra eleición de Elizabeth Odio Benito como Jueza de la Corte Interamericana de Derechos Humanos – Unidá d'Igualdá de Xéneru del Poder Xudicial de la Federación». Consultáu'l 7 de setiembre de 2016.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Elizabeth Odio Benito.
Datos: Q456141- Multimedia: Elizabeth Odio Benito
