Leicester City Football Club

Leicester City Football Club
	Leicester City F.C.
Situación
Estáu	Reinu Xuníu
Datos
Nome oficial	Leicester City Football Club
Tipu	club de fútbol
Fundáu en	1884
Propietariu	King Power (es)
Presidente	Aiyawatt Srivaddhanaprabha
Entrenador	Ruud van Nistelrooij
Categoría	Premier League
Instalaciones
Estadiu	Leicester City Stadium (es)
Dueñu de	King Power (es)
Uniforme
	; Web oficial

El Leicester City Football Club, conocíu tamién pol so llamatu The Foxes, ye un club profesional de fútbol con sede en Leicester, Inglaterra, fundáu en 1884. Anguaño xuega na Premier League. Xubió como campeón del Football League Championship 2013-14, depués de más de diez años apostráu d'esta división. Fundáu orixinalmente col nome de Leicester Fosse, adoptó'l nome Leicester City en 1919.

Na temporada 2015-16 proclamóse campeón de la Premier League per primer vegada nes sos 132 años d'esistencia,^[1] lo cual significó una de les mayores fazañes na historia del fútbol mundial.

Historia

Fundáu en 1884 por un grupu d'ex alumnos de la Escuela Wyggeston que como "Leicester Fosse", el club xunir a l'Asociación de Fútbol en 1890. Antes de camudase a Filbert Street en 1891, el club xugó en cinco estadio distintos, incluyendo Victoria Park al sureste del centru de la ciudá y los Belgrave Road Cricket & Bicycle Grounds. El club tamién se xunió a la Lliga de Midland en 1891, y foi escoyíu miembru de la división dos de la Lliga de Fútbol en 1894 dempués de terminar segundu. Nel so debú de la First Football League Soccer de Leicester foi una derrota por 4-3 nel Grimsby Town, con una primer Lliga de ganar la selmana siguiente, contra Rotherham United en Filbert Street. La mesma temporada tamién vio la más grande victoria del club hasta la fecha, una victoria de 13-0 sobre Notts Olímpicu nun partíu de clasificación de la Copa FA. En 1907-08, el club terminó como subcampeón de la segunda división, ganando l'ascensu a la primer división, el más altu nivel del fútbol Inglés. Sicasí, el club foi apostráu dempués d'una sola temporada, qu'incluyó ganar récor del club, una perda de 12-0 contra Nottingham Forest.

1919 - 1940

En 1919, cuando la lliga de fútbol volver# a entamar dempués de la Primer Guerra Mundial, Leicester cesó la so actividá por cuenta de les dificultaes financieres de les que poco se sabe. El club foi reformáu como "Leicester City Football Club". Tres el cambéu de nome, el club esfrutó d'un ésitu moderáu na década de 1920; so la direición de Peter Hodge, pa ser reemplazáu dos meses dempués por Willie Orr. El so meyor resultáu de lliga foi en 1928-29 como subcampeón, superáu por un namái puntu pol Sheffield Wednesday. Sicasí la década de 1930, vio un descensu na suerte, col club apostráu en 1934-35 y dempués de la promoción en 1936-37, otru descensu en 1938-39.

Subcampeón de la FA Cup y llarga estancia na Premier League

El Leicester llegó a la final de la FA Cup per primer vegada na so historia en 1949, que perdió 3-1 ante'l Wolverhampton Wanderers. Sicasí, el club celebró una selmana más tarde, cuando un empate nel últimu día de la temporada aseguraba la sobrevivencia na Division Two. El Leicester ganó'l campeonatu de Segunda División en 1954, cola ayuda d'Arthur Rowley, unu de los delanteros más prolíficos del club. A pesar de que fueron apostraos de la primer división la temporada siguiente, en virtú de Dave Halliday tornaron en 1957, con Rowley anotando un récor de 44 goles nuna temporada. El Leicester permaneció en primer división hasta 1969, que constitúi'l periodu más llargu na máxima categoría.

Los sos 3 finales perdíes y una ganada

So la direición de Matt Gillies y el so asistente Bert Johnson, el Leicester llegó a la final de la Copa FA n'otros dos causes, pero perdió tantu en 1961 y 1963 (dambes contra'l Tottenham Hotspur). Fueron los representantes d'Inglaterra na Recopa d'Europa 1961-62. Na temporada 1962-63, el club llegó a la primer división mientres l'iviernu (Gracies a un sensacional desempeñu en campos xelaos y conxelaos, el club ganó'l llamatu de "Reis de xelu"); quedó en cuartu llugar, el meyor resultáu de la posguerra del club. Gillies empunxo al Leicester a la so primer Copa de Lliga, cuando venció al Stoke por 4-3 nel global. El Leicester tamién llegó a la final de la Copa de la Lliga l'añu siguiente, pero perdió 3-2 nel global ante'l Chelsea FC. Dempués d'un mal empiezu de temporada, Matt Gillies arrenunció en payares de 1968. El so socesor, Frank O'Farrell foi incapaz d'evitar el descensu, pero'l club llegó a la final de la FA Cup en 1969, perdiendo ante'l Manchester City por 1-0.

Años 70

En 1971, el Leicester xubió de nuevu a primer división, y ganó la Charity Shield. Jimmy Bloomfield foi designáu pa la nueva temporada, y el so equipu caltener na primer división. El Leicester llegó a la semifinal de la FA Cup en 1973-74.

Frank MacLintock llega en 1977. El club foi apostráu a la fin de la temporada 1977-78 y MacLintock arrenunció. Jock Wallace volvió a entamar la tradición de los grandes entrenadores escoceses (dempués de Peter Hodge y Matt Gillies) dirixendo al Leicester en 1980. Por desgracia, Wallace foi incapaz de caltener al Leicester na Division One, pero llegó a la semifinal de la FA Cup en 1982. Baxu tutelar de Wallace, surdió unu de los xugadores de la cantera más famosos: Gary Lineker.

Años 90

Brian Little fíxose cargu en 1991 y pal final de la temporada 1991-92 el Leicester llegara a la final de los playoffs por un llugar na nueva FA Premier League, pero perdió ante'l Blackburn Rovers. El club tamién llegó a la final de los playoffs l'añu siguiente, perdiendo 4-3 contra'l Swindon Town, dempués de ganar 3-0 na vuelta. En 1993-94, el Leicester foi promovíu dende los playoffs, superando al Derby County por 2-1 na final. Volvió baxar na 1994-95.

Martin O'Neill llegaría pa 1995. El Leicester clasificar pa los playoffs 1995-96 y venció al Crystal Palace 2-1 con un gol nel últimu sollutu de Steve Claridge p'asegurar una torna inmediata a la Premier League. Arriendes de la promoción, el Leicester establecer na Premier League. O'Neill terminó 33 años d'espera del Leicester pa ganar un troféu importante, ganó la Copa de la Lliga en dos causes, en 1997 y 2000, y foi subcampeón en 1999.

Años 2000

O'Neill foi reemplazáu pol ex téunicu d'Inglaterra Sub-21 Peter Taylor. Mientres esti tiempu, la más recién apaición n'Europa del Leicester terminó nuna derrota por 3-1 ante'l Estrella Colorada de Belgráu el 28 de setiembre de 2000 na Copa de la UEFA de 2001. El Leicester empezó bien so la xestión de Taylor, foi líder de la Premier League mientres dos selmanes na seronda, permaneciendo na engarradiella por un llugar européu la mayor parte de la campaña, primero que un colapsu a final de temporada, abasnar hasta un 13º llugar.

Taylor foi despidíu dempués d'un tarrecible empiezu de temporada 2001-02, y el so socesor, Dave Bassett duró apenes seis meses antes de ser reemplazáu pol so asistente Micky Adams. Los foxes ganaron namái cinco partíos de lliga en tola temporada.

El Leicester treslladar al so nuevu estadiu nel entamu de la temporada 2002-03, poniendo fin a 111 años en Filbert Street. N'ochobre de 2002, el club tenía unes deldes de 30 millones de llibres. Dalgunes de les razones yeren la perda de dineru de TV, la masa salarial grande, más baxes que les tases previstes pa los xugadores tresferíos a otros clubes y 37 millones de llibres nel costu del nuevu estadiu. El Leicester llogró un subcampeonatu na División 1 y la promoción automática de regresu a la Premier League con más de 90 puntos. Sicasí, namái duró una temporada na máxima categoría al quedar postreru con 28 puntos.

N'ochobre de 2006, el ex-presidente del Portsmouth Milan Mandarić foi citáu diciendo que taba interesáu en mercar el club, según los informes, a un preciu d'alredor de 6 millones de llibres. L'adquisición foi anunciada oficialmente'l 13 de febreru de 2007. El 11 d'abril de 2007, Rob Kelly foi despidíu como entrenador y Nigel Worthington foi designáu como xerente interín hasta'l final de la temporada. Worthington salvó al equipu del descensu, pero nun se-y ufiertó'l puestu de forma permanente. El 25 de mayu de 2007, el club anunció al ex entrenador del MK Dons, Martin Allen, como'l so nuevu xefe con un contratu de 3 años. La rellación de Allen con Mandarić púnxose tirante y dempués de namái cuatro partíos, Allen dexó, por mutuu alcuerdu, el club, el 29 d'agostu de 2007. El 13 de setiembre de 2007, Mandarić anunció a Gary Megson como'l nuevu xerente del club, citando la "gran esperiencia" de Megson como un factor decisivu na cita. Sicasí, Megson arrenunció'l 24 d'ochobre de 2007 dempués de namái seis selmanes nel cargu, dempués d'un planteamientu fechu polos sos servicios pol Bolton Wanderers.

El 22 de payares, Ian Holloway foi nomáu entrenador. Holloway fizo historia al convertise nel primer entrenador del Leicester en más de 50 años que ganó'l so primer partíu de lliga nel cargu, superando al Bristol City 2-0. A pesar d'esto, el Leicester baxó a la fin de la temporada 2007/08 n'empatando 0-0 col Stoke City, que marca la temporada 2008-09 como la primer temporada del Leicester fora de los dos primeros niveles del fútbol Inglés. La so cayida en desgracia tamién vería a Holloway a dise de mutuu alcuerdu dempués de menos d'una temporada nel club, siendo reemplazáu por Nigel Pearson. El club volvió al campeonatu nel primer intentu, acabando campeones de la League One dempués d'una victoria por 2-0 ante'l Southend United con 2 partíos menos. La temporada 2009-2010 vio la renacencia del Leicester con Pearson, una y bones el club terminó quintu y llegó a los play-offs del campeonatu na so primer temporada de vuelta nel segundu nivel. Anque remontaron el 2-0 de la día frente al Cardiff City, finalmente perdieron na tanda de penaltis na semifinal del play-off. El martes 29 de xunu de 2010, confirmóse que Nigel Pearson dexara'l Leicester pa convertise nel entrenador del Hull City porque sentía que'l club yera ronciegu a caltenelo, y que Paulo Sousa fuera convidáu del club nos dos partíos de play-off, faciendo alusión a un posible reemplazu. El miércoles 7 de xunetu de 2010, Sousa foi confirmáu como'l reemplazu de Pearson.

N'agostu de 2010, arriendes de un alcuerdu de patrociniu de trés años colos minoristes llibres d'impuestos del Grupu King Power, Mandarić vendió'l club a un consorciu lideráu por tailandesa llamada Asiática de Fútbol Inversiones (AFI) liderada por Vichai Raksriaksorn de King Power Group. Mandarić, inversor en AFI, caltúvose como presidente del club. El 1 d'ochobre de 2010, dempués d'un mal empiezu que vio al Leicester últimu con namái una victoria de los primeros 9 partíos de Lliga, Paulo Sousa foi despidíu. Dos díes depués, Sven-Göran Eriksson foi nomáu'l so sustitutu, roblando un contratu de dos años. El 10 de febreru de 2011, Vichai Raksriaksorn, parte del consorciu Asia Fútbol Inversiones con sede en Tailandia, foi nomáu nuevu presidente del club dempués de que Mandarić dir en payares pa faese cargu del Sheffield Wednesday.

El Leicester considérase como unu de los favoritos pa la promoción na temporada 2011-12, pero'l 24 d'ochobre de 2011, tres un entamu inconsistente colos Foinos ganando solo 5 de los sos primeros 13 partíos, Sven-Göran Eriksson dexó'l club por consentimientu mutuu. Tres selmanes más tarde, el 15 de payares de 2011, Nigel Pearson torna al club como socesor de Eriksson. Pearson pasaría a llevar a los Foinos a un sestu llugar na temporada 2012-2013, asegurando al Leicester City nel play-off. Sicasí perdieron en semifinales por un global de 3-2 ante'l Watford dempués de que Anthony Knockaert fallara un penalti y Troy Deeney marcara xusto a la fin tres una contra espectacular.

N'abril de 2014, una victoria por 2-1 sobre'l Sheffield Wednesday, sumáu a les derrotes del Queens Park Rangers y del Derby County, dexó al Leicester a faese col ascensu a la Premier League dempués d'una ausencia de 10 años. El 22 d'abril de 2014, una victoria por 1-0 sobre'l Bolton Wanderers nel Reebok Stadium vio fixo que'l Leicester convertir nel campeón de la Football League Championship 2013/14, llogrando la increíble cifra récor de 102 puntos (la séptima vegada que fueren campeones de la segunda división inglesa).

Regresu a la Premier League: Milagrosa salvación (2014-15) ya inesperáu títulu (2015-2016)

Premier League 2014/15: Milagrosa salvación

Pa la Premier League 2014/15, el Leicester reforzar con xugadores como Leonardo Ulloa, Andrej Kramaric y el mediocampista arxentín, a lo postrero escoyíu meyor xugador de la temporada nos LCFC Awards, Esteban Cambiasso. El Leicester empezó con un animáu empate 2-2 contra'l Everton Football Club nel King Power Stadium. Na cuarta xornada llogró la so primer victoria de la temporada al ganar al Stoke City nel Britannia Stadium por 0-1, gol marcáu pol ex de la U.D. Almería Leonardo Ulloa. Na quinta xornada, el Leicester sorprendió al poderosu Manchester United al revertir un 1-3 pa convertilo nun 5-3 n'unu de los meyores partíos de la temporada, una tarde máxica nel King Power Stadium con doblete de Ulloa y los tantos de Nugent, Vardy y Cambiasso.

El Leicester entró nuna tarrecible racha de 11 partíos ensin ganar, con un solitariu empate ensin goles frente al Sunderland na xornada 12. Tres esto, na última xornada de la primer vuelta, el Leicester entró nuna pequeña pero bona racha ganando al Hull City nel KC Stadium, empatando 2-2 contra'l Liverpool en Anfield y ganando al Aston Villa nel King Power Stadium, nuevamente'l club llogró una mala racha de 8 partíos ensin ganar, empatando solo col Everton Football Club y el Hull City y ocupando l'últimu allugamientu de la tabla mientres 180 llongures y vergonzosos díes.

El Leicester siguía postreru y el descensu víase casi inevitable. Na xornada 31 y 32 el Leicester ganó al West Ham United Football Club y West Bromwich, espertando ilusión nos sos aficionaos. El Leicester siguió la bona racha de victories ganando al Swansea City, al Burnley, pero'l Chelsea acabó cola racha de 4 victories siguíes del Leicester nel King Power Stadium venciéndolo 3-1, victoria que la consagraría campeón de la Premier League. El Leicester sorprendentemente alloñárase de la zona de descensu y colos ánimos a tope, golió 3-0 al Newcastle. Na xornada 36 vencen al Southampton, consiguiendo una por demás estraordinaria cifra de 6 victories en 7 partíos.

Na penúltima xornada'l Hull City, sellu'l so descensu xuniéndose a los yá lapidados Burnley y QPR, d'esa manera'l Leicester aseguraba la so permanencia na Premier League, llogrando respeto ante'l públicu polo xeneral, que llamó a la salvación de los Foinos "The Great Escape", una de les meyores salvaciones del descensu en tola historia de la Premier, llograda por un gran equipu del Leicester City. La guinda del pastel foi la contundente goliada por 5-1 sobre'l Queens Park Rangers nel King Power Stadium, na xornada 38.

Premier League 2015/16: L'inesperáu títulu

Jamie Vardy anotó 24 goles na temporada 2015-16.

Pa la temporada 2015-16 despiden sorpresivamente a Nigel Pearson y contraten como nuevu entrenador a Claudio Ranieri. Reforzar col defensa austriacu Christian Fuchs, procedente del Schalke 04 dempués d'una pergrande temporada; el delanteru xaponés Shinji Okazaki, del Mainz 05; el mediocampista francés N'Golo Kanté del Caen qu'acabaría siendo clave pa ganar l'esperáu títulu; el defensa francotunecino Yohan Benalouane, del Atalanta y como fichaxe estrella anque a la fin nun consiguiera encaxar dafechu nel equipu, el capitán de la selección de Suiza, Gökhan İnler procedente del Nápoles, amás consiguen la cesión de Nathan Dyer, del Swansea City; pero pierden al mozu centrocampista Nick Powell que prometía enforma, que tornó al Manchester United en concluyendo la so cesión, y a Esteban Cambiasso, que fichó pol Olympiakos, otra perdida que paecía importante.

La Premier League 2015/16 empieza perbién pal Leicester, debutando col pie derechu goliando 4-2 al Sunderland en casa, con goles de Jamie Vardy, Marc Albrighton y Riyad Mahrez, en dos causes. Na segunda xornada ganaron al West Ham United Football Club con goles de Riyad Mahrez y l'estrenu goliador de Shinji Okazaki. Na xornada 3 consiguen un bon empate nel King Power Stadium 1-1 frente al Tottenham, nun partidazu en que los goles llegaron a partir del minutu 81, empató a los 16 segundos del saque'l Leicester gracies a la so estrella Riyad Mahrez, llogrando 4 goles en 3 partíos. Esti partíu tamién cuntó col debú de Gökhan Inler qu'entró nel minutu 80 en reemplazu de Danny Drinkwater . Na cuarta xornada llogren empata-y nel últimu minutu al AFC Bournemouth gracies a un penalti executáu pol internacional inglés Jamie Vardy qu'executó a la perfeición el llanzamientu.

Na xornada 5 llogra remontar un 0-2 en contra frente al Aston Villa pa voltiar a un 3-2, desamarrando l'allegría de les 35.000 almes del King Power Stadium. Na siguiente xornada tamién remonta un 2-0 al Stoke City pa llograr un empate. Finalmente, el 26 de setiembre perdería la so imbatibilidá perdiendo 2-5 frente al Arsenal Football Club, Jamie Vardy salvó l'honor con un doblete. Asina los foxes fueron l'últimu equipu na Premier League en perder, na 7ª xornada, pero rápido llevántense y vencen a casa al Norwich City por 1-2. Na 9ª xornada llogren un empate en casa del Southampton FC dempués de dir cayendo 2-0 gracies a un doblete de Jamie Vardy, y na siguiente xornada vencen pola mínima en casa al Crystal Palace. El Leicester siguó imparable y venció al West Bromwich Albion, al Watford FC y al Newcastle United en xornaes consecutives. El 28 de payares, nel empate en casa frente al Manchester United, Jamie Vardy llogra marcar rompiendo'l récor de Ruud van Nistelrooy, quien marcara en 10 xornaes consecutives de la Premier, Vardy llograr 11 vegaes. Depués llogró tres victories consecutives nuevamente, frente al Swansea City FC, al Chelsea y al Everton.

Dieron la sorpresa de la temporada na Premier, pos tres la xornada 17 calteníense como sorprendente líder, per delantre del Arsenal y del Manchester City. Un interés ye qu'un añu tras ocupaben la última plaza de la clasificación. Pero'l Liverpool FC rompió l'invictu ganándolos en Anfield por 1-0.

Nel mercáu ivernizu reforzar cola nueva perlla inglesa Demarai Gray, de 19 años, procedente del Birmingham City; y el tamién nuevu mediocampista ghanianu Daniel Amartey.

Empezando la segunda vuelta'l Leicester llogró un empate ensin goles nel King Power Stadium frente al AFC Bournemouth, na xornada 20 tou yera favorable por que los foinos consiguieren un nuevu trunfu en casa frente al Bournemouth pero nun pudieron romper l'empate magar que tuvieron un penalti y espulsaron a un rival. Munchos daben por fechu que'l Leicester diba empezar a "desenchise", sicasí na siguiente xornada confirma'l so estolaxe de candidatu y consigue un trunfu frente al Tottenham Hotspur FC en White Hart Lane con un gol de cabeza del so defensa Robert Huth nos minutos finales. Na xornada 22 consigue un empate fora de casa frente al Aston Villa con un gol d'Okazaki determináu pol "goal line technology", la selmana siguiente goliaron al Stoke City nel King Power Stadium por 3-0 con goles de Danny Drinkwater, Jamie Vardy y Leonardo Ulloa. Na xornada 24 consiguen una victoria nel King Power Stadium frente al Liverpool Football Club por 2-0 con un doblete de Jamie Vardy pa siguir calteniendo'l lideralgu de la Premier League 2015-16. La siguiente xornada apostar contra los sos inmediatos persiguidores, el Manchester City, onde llograron ganar 1-3 con goles d'un terrible Robert Huth, que metió dos goles, y de Riyad Mahrez, nun gran partíu de los foxes qu'alloñaríen a los citizen a 6 puntos y mantienendo les esperances de consiguir el campeonatu. Lamentablemente pa los intereses del Leicester, na xornada 26 déxense remontar contra'l Arsenal nel minutu 90 +5, Jamie Vardy adelantrara a los suyos vía penalti. Na siguiente xornada recupérense venciendo en casa al Norwich City con un tardíu gol de Leonardo Ulloa nel descuentu. A esti gran llogru siguieron un empate 2-2 frente al West Bromwich Albion, un trunfu fora de casa frente al Watford FC y una victoria 1-0 frente al Newcastle gracies a un espectacular gol de chilena de Shinji Okazaki, que caltener con 5 puntos de ventaya sobre la so más inmediatu persiguidor, el Tottenham Hotspur, a falta de 8 xornaes.

Plantía:Equipu de fútbol nel terrén de xuegu

Na xornada 31, el Leicester sale vencedor na so visita al Crystal Palace Football Club con un solitariu gol de Riyad Mahrez. Na xornada 32, el Leicester vence al Southampton FC en casa con un gol de Wes Morgan, dexándolo a 7 puntos del segundu clasificáu, el Tottenham Hotspur. Na siguiente xornada'l Leicester vence al Sunderland AFC con un doblete de Jamie Vardy que sirve pa siguir liderando la tabla y clasificase a la Champions League per primer vegada na so historia. Mientres sigue empuestu escontra'l so primera gran títulu, el 13 d'abril confírmase'l fichaxe a costu cero del central madrilanu Luis Hernández procedente del Real Sporting de Xixón, qu'acababa'l so contratu'l 1 de xunu. Na xornada 34, el Leicester llogra un agónicu empate frente al West Ham United en casa gracies a un gol de Leonardo Ulloa nel descuentu, tres la espulsión de Jamie Vardy. Una selmana dempués, ensin el so máximu goliador, entartalló nel King Power Stadium al Swansea City por 4-0 con goles de Riyad Mahrez, Marc Albrighton y un doblete de Leonardo Ulloa pa llograr ponese a tiru del tan suañáu títulu.

Na xornada 36 el club midía ante'l Manchester United en Old Trafford, cola ausencia de Jamie Vardy una vegada más. L'equipu atopaba líder con 76 puntos, a 7 del segundu (el Tottenham Hotspur con 69), y cola victoria sellaben el campeonatu. Pero nun foi asina, pos un gol tempraneru del delanteru coloráu Anthony Martial y otru dempués de Morgan fixeron que'l partíu terminara n'empate.

Tres l'empate a dos goles del Chelsea contra'l Tottenham. Tres el 0-2 al rematar los primeres 45 minutos de partíu, l'equipu de los blues llogró remontar el marcador adversu consiguiendo l'empate con goles de Gary Cahill nel minutu 58 y con un gol máxicu d'Eden Hazard marcando l'empate nel minutu 83. El llunes 2 de mayu de 2016, el Leicester City consagróse campeón de la Premier League per primer vegada na so historia.^[2] El 7 de mayu celebren el títulu de campeones ante la so afición con una victoria por 3-1 contra'l Everton, gracies a los goles de Vardy (2) y King.

Rivales

Los aficionaos del Leicester consideren al Nottingham Forest como los sos principales rivales. Delles rivalidaes secundaries del club son el Derby County, colos qu'apuesta'l clásicu de East Midlands.

A pesar de tar nes West Midlands, otros rivales del Leicester son el Coventry City, que ta tan solo a 24 milles de distancia. El partíu ente los dos clubes ye conocíu como'l "M69 derby" tomando'l so nome de l'autopista que coneuta les dos ciudaes.

Uniforme

Uniforme titular: Camiseta azul escura, pantalón azul escuru y medies azules escures.
Uniforme alternativu: Camiseta colorada, pantalón coloráu y medies coloraes.
Tercer Uniforme: Camiseta blanca, pantalón blancu y medies blanques.

Estadiu

King Power Stadium, estadiu del equipu dende 2002.

Mientres los sos primeros años, el Leicester xugó en diverses canches, pero dende'l so ingresu a la Football League, solamente en dos. El so primer campu allugar en Fosse Road, d'ellí'l nome orixinal del club, Leicester Fosse. L'equipu treslladar al estadiu Victoria Park, y darréu a Belgrave Road. N'adquiriendo un calter futbolísticu profesional, el so nuevu estadiu foi'l Mill Lane. Sicasí, foi desallugáu, polo qu'apostó los sos partíos nun campu de críquet mientres buscaba una nueva cancha. Los directivos llograron adquirir unos terrenes na ciudá, y ellí construyóse'l Filbert Street, que empezó a usase en 1891.

El King Power Stadium o Leicester City Stadium ye un estadiu de fútbol onde se celebren partíos del equipu llocal Leicester City Football Club. Foi inauguráu en xunetu de 2002, con una capacidá de 32.262 espectadores (toos sentaos), convirtiéndose nel decimonovenu estadiu con mayor capacidá d'Inglaterra. L'estadiu lleva'l nome de King Power, una empresa que ye propiedá del dueñu del club, Vichai Raksriaksorn. Enantes foi conocíu como «Estadiu Walkers», arriendes de un alcuerdu de patrociniu con Walkers Crisps.

El King Power Stadium rindió homenaxe a destacaos ex-xugadores del club, poniendo a los sos asientos o salones los nomes de Gordon Banks, Adam Black, Arthur Chandler, Gary Lineker, Arthur Rowley, Sep Smith, Keith Weller y el del ex-entrenador Jimmy Bloomfield.^[3]

Organigrama deportivu

Altes y baxes 2018/19

Nota: nos precios nun s'inclúi IVA o sumes por oxetivos yá que nun fueron efectivos.

Altes

Gastos en fichaxes: 49.000.000 €

Xugador	Posición	Procedencia	Tipu
Altes
Ricardo Pereira	Defensor	Porto	Trespaso \|align=center\| 20.000.000 €
Jonny Evans	Defensor	West Brom	Trespaso \|align=center\| 4.000.000 €
James Maddison	Mediocampista	Norwich City F. C.	Trespaso \|align=center\| 25.000.000 €

Baxes

Ingresos por ventes: 67.800.000 €

Xugador	Posición	Destín	Tipu	Cobru
Baxes
Riyad Mahrez	Mediocampista	Manchester City F. C.	Trespaso \|align=center\| 67.800.000 €

Cesiones

Dosal	Xugador	Posición	Vencíu a	Entamu de Cesión	Fin de Cesión
Cesión
14	Bartosz Kapustka	Mediocampista	S.C. Freiburg	14 de xunetu de 2017	30 de xunu de 2018^[4]
31	Callum Elder	Defensa	Wigan Athletic F.C.	31 de xunetu de 2017	30 de xunu de 2018^[5]
32	Harvey Barnes	Mediocampista	Barnsley F.C.	11 d'agostu de 2017	31 d'agostu de 2017^[6]
33	Elliott Moore	Defensa	O.H. Leuven	18 d'agostu de 2017	1 de xineru de 2018^[7]
24	Nampalys Mendy	Mediocampista	O.G.C. Nice	31 d'agostu de 2017	30 de xunu de 2018^[8]

El dosal correspuende al del club de pertenencia.^[9]
Les tresferencies son acotaes cola páx. oficial del club y transfermarkt. ^[10]^[11]

Personal del club

Directivos y miembros de la xunta directiva
Puestu	Nome
Presidente	Vichai Srivaddhanaprabha
Vicepresidente	Aiyawatt Srivaddhanaprabha
Vicepresidente	Shilai Liu
Executivu en xefe	Susan Whelan
Direutor executivu	Supornthip Choungrangsee
Direutor executivu	Malcolm Stewart-Smith
Direutor de fútbol	Jon Rudkin
Direutor d'operaciones de fútbol	Eduardo Macià
Direutor financieru	Simon Capper
Direutor d'operaciones	Kevin Barclay

Ciencia deportiva
Puestu	Nome
Xefe de rendimiento	Paul Balsom
Xefe d'analís de rendimiento	Andy Blake
Analís de rendimientu del primer equipu	Peter Clarke
Científicu deportivu	Matt Reeves
Psicologístico deportivu	Ken Way
Xefe de reclutamiento	Rob MacKenzie
Mentor de fuercia y resistencia	Alex Martin
Entrenador de fuercia y resistencia	Mitchell Willis
Nutricionista	Dan Kings
Internu de ciencies del deporte	Pete Burridge
	Tom Thorp
	Tom Joel
Internu de reclutamiento téunicu	Ben Wrigglesworth

Fonte:^[12]^[13]

Palmarés

Competición Nacional	Títulos	Subtítulos
Premier League (1/1)	2015-16.	1928-29.
FA Cup (0/4)		1948-49, 1960-61, 1962-63, 1968-69.
Football League Cup (3/2)	1963-64, 1996-97, 1999-00.	1964-65, 1998-99.
Charity Shield/Community Shield (1/1)	1971.	2016.
Football League Championship (7/2)	1924-25, 1936-37, 1953-54, 1956-57, 1970-71, 1979-80, 2013-14.	1907-08, 2002-03.
Football League One (1/0)	2008-09.

Robbie Savage ante'l Barnsley mientres la temporada 1997–98.

Participaciones en competiciones de la UEFA

Temporada	Tornéu	Ronda	Club	Ida	Vuelta	Global
1961–62	Recopa d'Europa	Preliminar	Glenavon	4–1	3–1	7–2
1961–62	Recopa d'Europa	Atlético de Madrid	1–1	0–2	1–3
1997–98	Copa de la UEFA	Atlético de Madrid	1–2	0–2	1–4
2000–01	Copa de la UEFA	Estrella Colorada	1–1	1–3	2–4
2016–17	Lliga de Campeones de la UEFA	Cuartos de Final	Bruxes	3–0	2–1	5–1
			Porto	1–0	0–5	1–5
			København	1–0	0–0	1–0
			Sevilla	1–2	2–0	3–2
			Atlético de Madrid	0-1	1-1	1–2

Llectures encamentaes

Dave Smith and Paul Taylor, Of Fossils and Foxes: The Official Definitive History of Leicester City Football Club (2001) (ISBN 1-899538-21-6)
Dave Smith and Paul Taylor, The Foxes Alphabet: Complete Who's Who of Leicester City Football Club (1995) (ISBN 1-899538-06-2)
Leicester City FC, The Official History Of Leicester City Football Club DVD (2003)

Referencies

↑ «primer vegada-en-la so-historia.html El Leicester, campeón d'Inglaterra per primer vegada na so historia». Consultáu'l 4 de mayu de 2016.
↑ «Leicester City win Premier League title after Tottenham draw» (inglés). BBC (2 de mayu de 2016). Consultáu'l 2 de mayu de 2016.
↑ «King Power Stadium – Function Suites». Leicester City Football Club Conference & Events – Room Plans. Consultáu'l 5 d'abril de 2016.
↑ Kapustka Loaned To SC Freiburg. Leicester City Official Site. 14 de xunetu de 2017. https://www.lcfc.com/news/438178/press-release. Consultáu'l 14 de xunetu de 2017.
↑ Elder Joins Wigan Athletic In Season-Long Loan. Leicester City Official Site. 31 de xunetu de 2017. https://www.lcfc.com/news/444297/elder-joins-wigan-athletic-in-seasonlong-loan. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.
↑ Barnes Joins Barnsley In Season-Long Loan. Leicester City Official Site. 11 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/448063/barnes-joins-barnsley-in-seasonlong-loan/press-release. Consultáu'l 12 d'agostu de 2017.
↑ Elliott Moore Signs New Deal Ahead Of OH Leuven Loan. Leicester City Official Site. 18 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/454054/elliott-moore-signs-new-deal-ahead-of-oh-leuven-loan/press-release. Consultáu'l 18 d'agostu de 2017.
↑ Mendy Joins OGC Nice On Loan. Leicester City Official Site. 31 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/464882/mendy-joins-ogc-nice-on-loan/press-release. Consultáu'l 31 d'agostu de 2017.
↑ «First Team». https://www.lcfc.com/ (20.06.17). Consultáu'l 20 de xunu de 2017.
↑ «News and Features». https://www.lcfc.com/ (29.07.17). Consultáu'l 29 de xunetu de 2017.
↑ «Leicester City Transfers». transfermarkt (11/07/17). Consultáu'l 11 de xunetu de 2017.
↑ Leicester City F.C.. «Academy Staff». Archiváu dende l'orixinal, el 13 de setiembre de 2013. Consultáu'l 14 de xunetu de 2013.
↑ Leicester City F.C.. «Coaching Staff». Consultáu'l 14 de xunetu de 2013.

Enllaces esternos

Sitiu web oficial (n'inglés)
BBC Leicester – In pictures: 125 years of Leicester City (n'inglés)

[1] «primer vegada-en-la so-historia.html El Leicester, campeón d'Inglaterra per primer vegada na so historia». Consultáu'l 4 de mayu de 2016.

[2] «Leicester City win Premier League title after Tottenham draw» (inglés). BBC (2 de mayu de 2016). Consultáu'l 2 de mayu de 2016.

[3] «King Power Stadium – Function Suites». Leicester City Football Club Conference & Events – Room Plans. Consultáu'l 5 d'abril de 2016.

[4] Kapustka Loaned To SC Freiburg. Leicester City Official Site. 14 de xunetu de 2017. https://www.lcfc.com/news/438178/press-release. Consultáu'l 14 de xunetu de 2017.

[5] Elder Joins Wigan Athletic In Season-Long Loan. Leicester City Official Site. 31 de xunetu de 2017. https://www.lcfc.com/news/444297/elder-joins-wigan-athletic-in-seasonlong-loan. Consultáu'l 31 de xunetu de 2017.

[6] Barnes Joins Barnsley In Season-Long Loan. Leicester City Official Site. 11 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/448063/barnes-joins-barnsley-in-seasonlong-loan/press-release. Consultáu'l 12 d'agostu de 2017.

[7] Elliott Moore Signs New Deal Ahead Of OH Leuven Loan. Leicester City Official Site. 18 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/454054/elliott-moore-signs-new-deal-ahead-of-oh-leuven-loan/press-release. Consultáu'l 18 d'agostu de 2017.

[8] Mendy Joins OGC Nice On Loan. Leicester City Official Site. 31 d'agostu de 2017. https://www.lcfc.com/news/464882/mendy-joins-ogc-nice-on-loan/press-release. Consultáu'l 31 d'agostu de 2017.

[9] «First Team». https://www.lcfc.com/ (20.06.17). Consultáu'l 20 de xunu de 2017.

[10] «News and Features». https://www.lcfc.com/ (29.07.17). Consultáu'l 29 de xunetu de 2017.

[11] «Leicester City Transfers». transfermarkt (11/07/17). Consultáu'l 11 de xunetu de 2017.

[12] Leicester City F.C.. «Academy Staff». Archiváu dende l'orixinal, el 13 de setiembre de 2013. Consultáu'l 14 de xunetu de 2013.

[13] Leicester City F.C.. «Coaching Staff». Consultáu'l 14 de xunetu de 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]