Pedro Canel Acevedo

Pedro Canel Acevedo (1763, Prelo – 13 d'agostu de 1840, Principáu d'Asturies) foi un abogáu, arqueólogu y escritor nacíu n'El Horto, perteneciente a la llocalidá de Prelo (Bual, Asturies), en payares de 1763, nel senu d'una familia de noble llinaxe.

Pedro Canel Acevedo
Vida
Nacimientu	Prelo, 1763
Nacionalidá	España
Muerte	Principáu d'Asturies, 13 d'agostu de 1840 (76/77 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	escritor
Seudónimos	Eliseo Barcineo

Estudió abogacía n'Uviéu, llicenciándose en 1788. En 1803 foi sodelegáu de Montes nel conceyu asturianu de Cuaña, estremeru col so Bual natal. Al añu siguiente viaxó a Méxicu y, en 1805, al so regresu a España, el so barcu foi asaltáu polos ingleses, siendo lleváu prisioneru mientres unos meses a Inglaterra. En 1807 fíxose miembru de la Sociedá Económica d'Amigos del País y un añu dempués, mientres la invasión francesa, foi nomáu comandante de les fuercies militares de Navia pola Xunta Xeneral del Principáu. A la fin d'esi añu viaxó a Madrid y Sevilla con ocasión de la Xunta Central. En 1810, foi nomáu capitán d'Alarmes del Principáu, cargu col que tornó a Asturies.

Al reinstaurarse el réxime absolutista de Fernandu VII (1814), abellugar en Cuaña, onde se punxo a investigar nes escavaciones arqueolóxiques, lo que lu llevaría a ser nomáu, nel añu 1818, académicu correspondiente de l'Academia de la Historia. Empezó entós a tener problemes cola Inquisición, que calificaba d'herética y impía la so obra, pero la Constitución de 1820, que restituyó'l lliberalismu, salvar. Nesi mesmu añu fixo miembru de l'Asociación Constitucional de Patriotes Honraos d'Asturies, d'Uviéu. Al volver enllantase'l réxime absolutista de Fernando VII (1823), retirar a les sos posesiones de Cuaña. Treslladáu nos últimos tiempos de la so vida a Salave (Tapia, Asturies), finó ellí'l 12 d'agostu de 1840.

Na so condición d'escritor, roblaba los sos trabayos col nome de pila o col seudónimu de Eliseo Barcineo. Publicó les siguientes obres: Fidelitatis sacramentum constitutioni hispaniae emissum, oblatum chus comitiis (vulgo, Cortes soberanes) et Europae cultae exilbitum... (Uviéu, 1812), Reflexones crítiques sobre la Constitución española, Cortes nacionales y estáu de la presente guerra (Uviéu, 1812), Wellington, caudiellu de tres naciones sobre l'antigua Mantua Carpetana (Uviéu, 1814), Oda al regresu del allampáu monarca Fernando VII, dempués del so llargu cautiverio (Uviéu, 1814).

Fonte: Biografía na web de vivirasturias.com

Nesta web, de la mesma, citen como fonte a la Conseyería de Cultura del Principáu d'Asturies

Enllaces esternos

• Datos: Q6068415