Raimundo Martí
Raimundo Martí (1215 (greg.), Subirats – 1285 (greg.), Barcelona) foi un dominicu catalán, teólogu y orientalista. El so nome apaez citáu de forma bien diversa: Ramón, Ramon, Raimondo, Raimundus, Raymundus, Raymundo o Raymond; y el so apellíu como Martí, Marti, Martín, Martin, Martini o Martinus.
Raimundo Martí | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Subirats, 1215 (greg.) |
| Nacionalidá | Corona d'Aragón |
| Muerte | Barcelona, 1285 (greg.) (69/70 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | llatín |
| Oficiu | sacerdote católicu |
| Creencies | |
| Relixón | Ilesia Católica |
| Orde relixosa | Orde de Predicadores |
 | |
Foi dedicáu pol so Orde al estudiu de les llingües orientales dende 1250.
Xaime I d'Aragón incluyó-y na comisión encargada en 1264 d'investigar los testos relixosos del xudaísmu nel contestu de la denuncia fecha en Francia pol conversu Nicolás Donin (alderique de 1240); un precedente de la Disputa de Tortosa.
Realizó otres obres apologétiques del cristianismu en discutiniu contra'l xudaismu y l'islam, utilizando les mesmes escritures sagraes y otros testos relixosos de dambes relixones.
Escontra 1256 escribió Explanatio simboli apostolorum ad insitutionem fidelium edita;[1] enantes de 1278 Summa contra Alcoranum y Capistrum Judaeorum, y dempués d'esta fecha Pugio fidei Christianae, escrita en llatín y hebréu.[2]
Anque s'especuló cola posibilidá de que fuera usáu como fonte por Santu Tomás d'Aquino, nun ye probable qu'asina fuera.[3]
Ver tamién
editarReferencies
editar
Datos: Q751353
Multimedia: Raimon Martí
