Great Eastern
El Great Eastern foi un tresatlánticu propulsado por vapor y veles con cascu de fierro diseñáu por Isambard Kingdom Brunel y construyíu polos estelleru J. Scott Russell & Co de Millwall (Londres). Foi'l barcu más grande enxamás construyíu nel momentu de la so botadura en 1858, teniendo capacidá pa tresportar a 4000 pasaxeros alredor del mundu ensin reabastecerse. El Great Eastern siguió siendo'l barcu más grande del mundu mientres tol sieglu: inclusive en 1899, el RMS Oceanic de 215 m, magar superar la so eslora nun superaba'l so tonelaxe. Los sos 18 915 TB namái fueron superaes en 1901 poles 21 035 TB del RMS Celtic de 214 m. El Great Eastern foi unviáu al esguace en 1889.
| Great Eastern | |
|---|---|
vapor (es)  y artículu enciclopédicu | |
 | |
| Información | |
| Fabricante |
Millwall Iron Works (en) |
| Llugar de producción | Londres |
| País de rexistru |
 Reinu Xuníu |
| Acontecimientos significativos |
encargo (es) (1853) puesta de quilla (es) (1r mayu 1854) botadura (es) (31 xineru 1858) viaje inaugural (es) (30 agostu 1859) entrada en servicio (es) (1859) retirada del servicio (es) (1889) |
| Carauterístiques | |
| Manga | 25,3 metros |
| Eslora | 211 metros |
| Caláu | 9,1 metros |
| Altor | 20 metros |
| Velocidá | 14 kn |
| Masa | 32 160 tonelaes |
| Potencia | 8000 caballos de vapor |
| Tripulación | 4000 pasaxeros y 418 |
 | |
Historia
editar
El Great Eastern (orixinalmente llamáu Leviathan) foi construyíu nos estelleros J Scott Russell & Co de Millwall (Londres), nes veres del ríu Támesis. El so quilla foi asitiada na grada'l 1 de mayu de 1854. Debíu al gran tamañu del buque, la quilla foi asitiada paralelamente al ríu, por que más tarde fora botáu al mar de banda.[1] Foi botáu'l 31 de xineru de 1858. L'inxenieru británicu Isambard Kingdom Brunel diseñar con un sistema de propulsión mistu, consistente en dos grandes ruedes de palas, con un diámetru de 17 m, una héliz, con un diámetru de 7,3 m, y múltiples veles en seis mástiles. Les ruedes de palas yeren remanaes por cuatro máquines de vapor que desenvolvíen una potencia de 1000 CV, y la héliz yera remanada gracies a otra máquina (de 4 cilindros con 2,13 m), que yera alimentada por seis calderes y desenvolvía 1600 CV.[2] La potencia total foi envalorada en 8000 CV (6 MW).[3]
El buque realizó'l so primer viaxe de prueba'l 7 de setiembre de 1859, mientres el cual sufrió daños por causa de una esplosión, siendo lleváu a Weymouth (Inglaterra) pal so arreglu. Brunel, que conocía cariñosamente a esta nave como Great Babe, morrió en 1859, pocu dempués del so primer viaxe. Dempués de realizar dos viaxes de prueba en 1859, el so viaxe inaugural foi anunciáu pal añu siguiente, el 17 de xunu de 1860.[4] Esi día zarpó dende Southampton escontra Nueva York, y remató el viaxe tres 11 díes de navegación.[1] El Great Eastern sirvió mientres dellos años como un tresatlánticu de pasaxeros ente Gran Bretaña y América, pero tuvo poco ésitu y había pocos fondos pa la so xestión, siendo retiráu del serviciu. Foi convertíu nun barcu pal tendíu de cables submarinos y darréu tendió'l primera cable telegráficu tresatlánticu mientres 1866.[5]
En 1867 foi reacondicionado polos franceses col fin de tresportar turistes dende América hasta la Esposición francesa,[6] y al añu siguiente, volvió al serviciu de cableaxe submarín.[6] Ente 1869 y 1874 tendió seis cables ente Europa y Norteamérica, reparó dos cables más, y tendió otru nel Océanu Índicu[7]. Nos años 1870, nuevos barcos, específicamente construyíos pal allugamientu de cables submarinos, fixeron que'l Great Eastern quedárase obsoleto. Terminó la so vida como music hall flotante en Liverpool pa los famosos grandes almacenes Lewis´s, siendo unviáu al esguace en 1889. Foi desguazáu en Rock Ferry, nel estuariu del Mersey (cerca de Birkenhead) por Henry Bath & Sons ente 1889-1890. L'esguace tardó 18 meses en ser rematáu[6] y riquió el trabayu de 200 homes.[8] Un mástil del barcu foi mercáu pol Liverpool Football Club en busca d'un emblema pal so estadiu d'Anfield. Esti mástil inda s'atopa nel estadiu.
Lliteratura
editar
Esti barcu inspiró a Jules Verne (que realizara a bordu una travesía transatlántica n'abril de 1867),[9][6] la so novela Una ciudá flotante, y a Victor Hugo un pasaxe de La lleenda de los sieglos. Tamién apaeció na novela pa neños Is de Derek Webb.[10][11]
Televisión
editarEn 2003, el Great Eastern apaeció en El gran barcu, un episodiu de la serie docudrama de la BBC Los siete maravíes del mundu industrial.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ 1,0 1,1 «el Great Eastern». Historia y Arqueologia Marítima.
- ↑ Los barcos de Brunel (n'inglés). Freewebs.com. Consultáu'l 15 d'abril de 2010.
- ↑ «Ficha del Great Eastern.» (inglés). The Ships List.com. Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'abril de 2010. Consultáu'l 13 d'abril de 2010.
- ↑ Colburn, Zerah (2005). The Spirit of Darkness. Arima Publishing. ISBN 1-84549-024-X.
- ↑ Wilson, Arthur (1994). The Living Rock: The Story of Metals Since Earliest Times and Their Impact on Civilization. Woodhead Publishing, páx. 203. ISBN 978-1-85573-301-5.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Cronoloxía del Great Eastern (n'inglés). Julesverne.ca. Consultáu'l 13 d'abril de 2010.
- ↑ «SS Great Eastern - Isambard Kingdom Brunel» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-10-20. Consultáu'l 3 de payares de 2017.
- ↑ La construcción del Great Eastern (n'inglés). Nmm.ac.uk.
- ↑ Rosine Lagier, L'incroyable destin d'un paquebot poursuivi par la malédiction, Le Great Eastern, Le père des géants, op. cit., p.21.
- ↑ Is por Derek Webb. Ikbrunel.org.uk. Consultáu'l 14 d'abril de 2010.
- ↑ Un estractu de la novela Is falando del Great Eastern Archiváu 2017-12-20 en Wayback Machine. Ikbrunel.org.uk. Consultáu'l 14 d'abril de 2010.
Bibliografía
editar- Fox, Stephen (2003). Transatlantic: Samuel Cunard, Isambard Brunel, and the Great Atlantic Steamships. HarperCollins. ISBN 978-0-06-019595-3.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Great Eastern.
Datos: Q733293- Multimedia: Great Eastern (ship, 1858)
